Blanca
After a week of medication ay magaling na ang sugat ko sa balikat. Nakapag pahinga ako ng maayos dahill wala madalas ang tatlong kaibigan ko na hindi ko malaman kung ano ang pinagkakaabalahan. Si Shayne naman ay tumatawag paminsan minsan dahil sa busy na din ito sa trabaho.Ngayong gabi nga ay paalis ako dahil pinagbigyan ko ang pangungulit ni Marcus na lumabas kami at mag-date. I just wore a simple black mini dress na tinernuhan ko ng pulang stilletos. Sleeveless ito at sakto lang ang v- cut nito sa dibdib dahil ayaw ko naman na masyadong revealing ang isusuot ko sa gabing ito. Eversince the tragedy ay nahilig na ako sa kulay itim. Maybe because I have a dark past at ito din marahil ang dahilan kung bakit Blanca ang tinawag sa akin ni Mama Sandra.Lahat kami sa organisasyon ay gumagamit ng fake identities. Ang dahilan? Para kung sakaling magsimula kami ng bagong buhay ay walang anumang bahid na makikita sa tunay naming katauhan.By birth, ako si Ria Celestine Alonzo, pero matagal ng nakalimutan ang pangalan na iyon. Still missing as per records dahil nakaligtas siya sa sunog na pumatay sa magulang at sa nag-iisang kapatid niya 12 years ago. Walang makapagsabi kung buhay pa o patay na. Tunog ng intercom ang gumising sa aking diwa na nagbabalik-tanaw sa sinapit ng pamilya ko. Agad ko iyong pinindot nang makitang galing iyon sa reception ng condo na tinutuluyan ko.“Hello Ms.dela Riva, Mr. Marcus Ace Thompson is here to see you.” Anang tinig sa kabilang linya.“I’ll meet him downstairs, thank you!” sagot ko naman ditoHuminga muna ako ng malalim at saka ko dinampot ang pulang clutch bag ko.‘Simula na ng laban, Blanca. ‘ bulong ko sa sarili at saka ako naglakad palabas ng unit.Pagbukas ng elevator ay ang nakangjting mukha ni Marcus ang sumalubong sa akin.He was wearing his three piece suit na kulay dark blue kaya naman lalo siyang gumwapo sa paningin ko. I can smell his familiar scent kahit pa medyo malayo pa ang distansya namin and I can tell that it is really addicting.“Good evening Blanca.” bati nito sa akin kaya tumango lang ako. “ Shall we?” anito at inilahad ang braso niya. “Okay.” tipid na sagot ko at saka ako humawak sa braso niya.Paglabas namin ng condo ay naghihintay na ang sasakyan niya sa tapat. Inihatid niya ako sa passenger seat at dumukwang para ayusin ang seatbelt ko kaya lalo akong kinapos ng hininga. “Thank you!” sabi ko pa dito bago niya isinara ang pinto at umikot papuntang driver seat.Pagkabuhay niya ng makina ng sasakyan ay agad niya itong pinaandar. Hindi ko naman alam kung ano ang plano niya sa gabing ito kaya minabuti ko nalang na huwag ng magtanong.“Thank you pala sa pagpayag mo.” sabi niya habang deretso ang tingin sa tinatahak naming kalsada.“Well ayoko kasi na nagkaka-utang.” biro ko dito kaya naman napangiti siya.“ Nasaan nga pala ung tatlong kaibigan mo? Nasa condo ba sila?” tanong nito na bahagya pang lumingon sa akin.“Wala sila dito dahil may inaasikaso sila.” sagot ko naman kaya tumango lang siya.“And how about your wound? Okay na ba?” tanong muli niya.“Yup. It’s already healing. Hindi na siya ganun kasakit.” I answered habang nakatingin lang din ako sa daan.“That’s great. I mean, hanggang ngayon I couldn’t thank you enough for what you did for my sister.” seryosong sabi niya.“Wala naman yun. Kahit naman sino I think ganun din ang gagawin. I’m just lucky na hindi ako napuruhan.” Tumango lang siya pagkatapos ay itinuloy na ang pagmamaneho.Sa isang fine dining Italian restaurant kami napadpad at syempre pa todo alalay naman sa akin ang binata, mula pagbaba ng sasakyan hanggang paglalakad. Kung di ko lang alam ang likaw ng bituka nito iisipin kong gentleman talaga siya.‘Sus, aminin mo na, naaapektuhan ka. Amoy pa nga lang niya kinikilig ka na eh’ nag-aaway na kami ng inner self ko sa mga pinagsasasabi niya kaya nagulat ako ng magsalita ang waiter na nasa pinto.“Good evening sir, ma’am, any reservation po?” “Table for two under Mr. Thompson.” sagot nito. Nagulat pa ako ng umakbay siya sa akin at ng mag-angat ako ng ulo ay nakita kong nakasimangot ito sa waiter.“Ah yes sir, this way please!” sabi ng waiter at saka nagpatiuna na para ihatid kami sa table.“Asshole!” bulong ni Marcus kaya nakakunot ang noo na binalingan ko siya ng tingin.“Are you okay?” tanong ko “I’m sorry, ayaw ko lang na tinititigan ka ng ganun.” sagot nito at saka ako iginiya para sumunod sa waiter.‘Ano daw? Uy possessive!’ ayan nanaman ang bulong kaya napa roll eyes nalang ako.Agad kaming inasikaso ng waiter pagka upo namin ni Marcus. We ordered our food and waited hanggang mai-serve iyon. Pinag-aaralan ko naman ang kaharap ko pero mukhang okay na siya at hindi na lukot ang mukha. Napatingin pa ito sa akin at nagtaka.“What?” tanong niya kaya napatawa nalang ako ng mahina. “Hindi na kasi lukot ‘yang mukha mo, di gaya kanina.” asar ko sa kanya.“Kumain na lang tayo.” iling niya na iniiwasan ata ang topic. Masarap ang pagkain and I must say na nagustuhan ko ang mga iyon. We are drinking our wine when he cleared his throat.“Ahm, Blanca, may gusto sana akong sabihin sa’yo.” pinigil ko pang matawa dahil ang tingin ko sa kanya ngayon ay isang high school student na namumula sa harap ng crush niya.“Ano yun?” “I know hindi maganda yung first meeting natin and the second one, well it’s not that pleasant also since ganun ang nangyari sa inyo ng kapatid ko, but I would still want to push my luck and ask you if,” huminga pa siya ng malalim “ I would like to ask if you’re with somebody?” “You mean, boyfriend?” derechong tanong ko at tumango lang siya sabay lagok ng wine niya na kala mo nahihiya. Why do I find it cute, though.“Well, wala akong boyfriend. Never pa akong nagkaron.” which is true dahil hindi talaga ako nagkaroon ng pagkakataon dahil mas pinili kong tutukan ang training at mga misyon ko.“You’ve got to be kidding me!” hindi makapaniwalang iling niya.“I’m serious.” kibit balikat kong tugon habang umiinom padin ng wine.“Wow!” I mean sa ganda mong yan? Really?”“ Ganun talaga. Eh ikaw, ilan na ba nagiging girlfriends mo?” balik ko sa kanya kaya natahimik naman siya.Alam ko naman kasi na hindi siya nakikipagrelasyon pero inabangan ko pa rin ang isasagot niya sa tanong ko.“Let’s just say na I distanced myself from commitments after a failed relationship before. Since then ayaw ko ng magmahal. I do flings and stuff like that but I never wanted to enter into a serious one again.” mahabang kwento niya habang nakatingin sa wine glass at iniikot ikot ‘yon.“Not until I met you..” Sinalubong niya ang mga mata ko. I don’t know but I can see sincerity and longing in those beautiful eyes. Napalunok ako at nagbaba ng tingin while my heart is slamming my chest real hard. Hindi ko alam kung ganito ba ang ginagamit niyang teknik para makuha ang babaeng natitipuhan niya. With those flowery words I’m sure that every woman she meet will melt in front of him.“I really want to know you better, Blanca. I just hope you give me a chance.”Shall I rejoice now?BlancaLaunching ng bagong business nila Marcus at ng mga kaibigan niya ngayon kaya naman busy ako at ang tatlo sa pag-aayos dahil syempre invited kami sa event.After ng date namin ni Marcus ay naging busy naman siya sa pag-aasikaso ng bagong negosyo niya kaya hindi pa iyon nasusundan. Although he calls me often and sends me flowers, I have this feeling na nami-miss ko ang presensya siya. But I chose to ignore that. This is a mission. At hindi kailangan ang puso dito.“Tara na girls!” naiinip na yaya ni Ava sa aming tatlo. Siya talaga sa amin ang tipong mabilis kumilos kaya naman naiinip siya sa paghihintay.Sunod-sunod na kaming lumabas ng condo. We look like models sa mga suot namin dahil isang fashion launch ang gaganapin ngayong gabi. Kailangan naming maging elegante at maganda of course. Ayon sa research ni Ava, isang clothing line na sikat sa US ang itatayo nila dito. Pag-aari ito ng pamilya ni Hendrix Saavedra at magtatayo sila ng branch dito sa Pilipinas.Sa Hotel de Paraiso g
Blanca“Cheers!!!” sigaw ni Shayne sabay taas ng shot glass niyang may tequilla. Sumunod naman kami at saka sabay-sabay na tinungga ang laman nun.“Wooohh!!” napahiyaw pa si KC sabay tawa habang sinasalinan ng alak ang mga baso naminNanatili lang akong tahimik pero sumasabay naman ako sa inuman ng apat. I don’t know, I’m not just in the right mood to enjoy the night. And to hell with it hindi ko alam kung bakit? Pakiramdam ko ay sinasakal ako sa tindi ng galit na nararamdaman ko. Para sa matandang Thompson at pati na din kay Marcus.Tinungga ko ulit ang alak at hindi ko na hinintay ang mga kasama ko. Agad akong nagsalin ng panibago sabay tungga ulit. “Hey, dahan-dahan lang!” paalala ni Ava sa akin pero agad kong itinaas ang kamay ko para patigilin siya. Wala akong planong makinig ngayon. Gusto ko lang uminom ng tahimik.Tumungga ulit ako ng isa pa habang inaalala ang mukha ni Simon Thompson. I am already murdering him in my mind dahil naalala ko ang sinapit ng pamilya ko nung gabing
MarcusI woke up with a light heart and a smile on my face this morning kahit na hindi ako masyadong nakatulog kagabi. I had a hard time last night because I can’t sleep knowing that this woman is just inches away from me.I admit nakaramdam ako ng inis sa kanya when I saw her smiling at my dad. Ngayon niya lang nakilala ang daddy ko pero kung makangiti siya wagas, samantalang ako e kulang nalang bugahan niya ng apoy nung una naming pagkikita.I looked for Blanca after the event only to find out na umalis na pala ito kasama ang kapatid ko. I called my sister at once and she told me that they are in some bar kaya lalo akong nagmadaling puntahan ang dalaga. She might again do something stupid kaya kailangan kong makarating agad dun.She’s a little bit drunk when I found her kaya naman I forced her out of the bar at inuwi sa penthouse. I cannot stand it especially seeing some random guys around gawking and staring at her. The usual hardheaded Blanca at first resisted but in the end nana
BlancaI stared blankly at the ceiling while lying in my bed. Dito ako dumeretso pagkahatid sa akin ni Marcus. Tahimik ang bahay at hindi ko alam kung nasaan ang tatlong kaibigan ko. I tried calling them pero puro patay ang mga phone nila. Napabuntong hininga ako. Iniisip ko ang mga bagay na sinabi ni Marcus kanina. Masakit din pala ang pinagdaanan niya kaya pala ganun nalang ang reaksyon niya upon seeing my eagerness to know more about his dad. Hindi magiging madali ang pagkuha ng impormasyong kailangan ko kung ganyang may trust issues siya kaya dapat talaga ay makuha ko ang loob niya. Maybe I should consider having a relationship with him. In that way ay hindi siya magdududa sa akin. Ready na ba ako? Maybe? I don’t know. At first akala ko magiging madali lang but the way I see things parang hindi. I shook my head. Hindi pwedeng maging mahina. Kahit anong mangyari ay itutuloy ko ang plano. Masaktan na ang masasaktan.“We’re here!’ maingay na bungad ni KC sa akin pagpasok niya ng
BlancaNaghuhumiyaw na karangyaan. ‘Yan ang masasabi ko sa lugar na dinatnan namin ngayong gabi. Hindi maipagkakaila ang yaman na tinatamasa ng mga Thompson na kahit siguro ang ikatlo o ikaapat na henerasyon sa pamilya ay hindi magugutom.Alas-otso na ng gabi ng makarating kami dito dahil gusto ko ay grand entrance ang mangyari sa pagdating ko. I made sure na mapapansin agad ako ng mga tao sa oras na itapak ko ang mga paa ko sa loob.This time pinili ko ang kulay pulang gown para isuot sa okasyong ito. Hindi pa naman patay ang taong may utang sa akin kaya hindi akma ang itim para dito. Tube ang upper part ng gown na may mga kumikinang na bato sa gilid forming an intricate design. Naka-expose ang balikat ko na makinis naman kaya hindi nakakahiyang i-flaunt pwera sa sugat ko nung nakaraang madaplisan ako ng bala na kinaya namang takpan ng concealer. Mahaba ito hanggang sakong kaya I chose to wear a three inch black sandals. May slit sa gilid showing half of my long and curvy legs.I
Blanca“Happy birthday po sir.” tumayo ako at pilit pinasigla ang tinig sa harapan ni Simon nang lumapit ito sa mesa kung saan ako naroroon.Ngumiti naman ito sa akin at nagpasalamat. Medyo kinilabutan lang ako sa paraan ng pagtingin niya sa akin. My senses never fail me kaya alam ko na may kakaiba sa mga titig na iyon.Umalis saglit si Marcus para salubungin ang ilang kaibigan nito na kakarating lang kaya naman mag-isa lang ako nang lumapit ang matanda.“Salamat iha. Blanca dela Riva right? “ anito sabay upo sa upuang nakaharap sa akin. “Yes sir.” I politely answered.“By the way, are you somehow connected with the dela Riva’s of Davao? Or the dela Riva’s of Pamapanga?”‘I don’t think so sir, actually my mother is from Bicol. Hindi ko po nakilala ang father ko and wala pong binabanggit ang mama ko about him. And I respect that po.” sagot ko dito.“Oh I see. Sorry iha.” hinging paumanhin nito pero umiling naman ako.“Wala pong problema sir.”“May naalala lang kasi ako noong unang be
BlancaInisa-isa ko ang mga kuha ni Trish sa phone niya pag-uwi namin sa unit. Hindi ako makapaniwala! Ang mga nakuhanan ni Trish ay mga kopya ng titulo ng lupa ng aking ama. “Original copies ang mga iyan Blanca, may deed of sale din na naka-attach, pirmado ng tatay mo at ni Simon. At higit sa lahat notaryado .” paliwanag ni Trish.“So ibig sabihin nabili na pala ni Simon ang lupa niyo? I mean, in a legal way dahil may pirma niya ito. “ Ava concluded pero napailing ako“Hinding-hindi ibebenta ng tatay ko ang lupa sa kanila. Nasisiguro ko na may ginawa ang matandang iyon para mapapirma ang tatay ko.” alam ko sa puso ko na hinding-hindi ibebenta ni tatay ang lupa na minahal niya at pinagyaman buong buhay niya.Sinuri ko uli ang mga pictures hanggang sa may napansin ako. I zoomed the photo para lalo akong makasiguro.“Pinirmahan ito ng tatay ko sa mismong araw na pinaslang sila.” lumapit din si Trish saka tinignan ang bahagi ng picture na itinuro ko.“So?” tanong niya sa akin na wari n
BlancaSabog ang utak ko ng magising ako ngayong umaga sabayan pang mabigat ang katawan ko dahil sa puyat. Naalala ko ang nangyari kagabi sa building kung saan nakatago ang dalawang bihag.Matigas ang mga ito at ayaw magsalita hanggang sa takutin ni Trish na kukunin ang anak ng isa at ibibigay sa mga tauhan namin. Alam naman naming hindi ‘yun gagawin ni Trish kaya sinakyan nalang namin ang pananakot niya.Nabalot ng galit ang sistema ko ng mapagtanto ko kung sino ang mga ito. Para akong sinapian ng sampung demonyo at nawalan ako ng kontrol sa aking sarili. Literal na kulay pula na ang nakikita ko at ang tanging gusto ko ay gilitan ang mga ito.“Hayop ka!” Demonyo ka!” patuloy na hiyaw ng isang lalaki ng kunwari ay iutos ni Trish kina Damian na kidnapin ang sinasabing anak nitong babae habng ang isa ay tila nalulon ang dila at tahimik lang na nakayuko.“Madali akong kausap! Sabihin mo ang kailangan ko, hindi mapapahamak ang anak mo!” ulit ni Trish. “Masyado mong pinoprotektahan ang am