Chapter Fourteen

“Mama… laki…”

Ilang beses akong napakurap habang nakatingin sa bahay—o mansion, sa harapan namin. Akala ko noon ay pinakamalaking bahay na ang natuluyan ko ngunit ngayon, parang naging kuwarto na lamang ang bahay na iyon dahil ang bahay na nasa aming harapan ay tila isang palasyo.

Napangiwi ako. Palasyo na may nakatirang evil king at evil princess.

“Mama, may princess ba sa loob?” Mahinang tanong sa akin ni Jarvis. Sobrang higpit ng hawak niya sa aking braso na animo’y takot na takot na baka mawala siya sa tabi ko.

Bumuntong hininga ako at nagkibit balikat. “Evil princess daw sabi ni Manang Lerma, Jarvis,” pagtatama ko sa kaniya.

Napatango naman si Jarvis bilang pagsang-ayon sa sinabi ko. Sakto namang nakapagbayad na si Manang Lerma sa tricycle na sinakyan namin kaya’t ibinalik ko na sa kaniya ang tingin ko.

“Manang Lerma, sigurado ho ba kayo na hindi kami magbabayad ni Jarvis? Mahal ho yata ang pamasahe sa tricycle rito, e,” nag-aalangan kong tanong sa kaniya.

Mahina naman siy