“Goodbye, Teacher Kat! Goodbye, classmates! Bring your bags and form your line,” sabay-sabay na sambit ng mga Grade 2 pupils ko.“Pumila kayo nang maayos, h’wag kayong magtutulakan,” saway ko sa kanila. Ang mga batang ‘to, kapag talaga uwian ay laging nagkakagulo. Hinatak ko si Rory Ann sa pila ng mga kaklase nya, paano’y nakikipag-trash talk na naman sa mga kaklase nyang lalake. “Rory Ann, ano’ng sinabi ko sa ‘yo dati? H’wag kang makikipag-away sa mga kaklase mong lalake, baka patulan ka ng mga ’yan, ikaw rin,” inayos ko ang pagkakatali ng kanyang buhok. “Eh Teacher kasi nauna sila eh. Alien daw ako,” nagkakandahaba ang nguso nya habang nagsusumbong.“Alien??! Hindi ah, sino’ng nagsabing alien si Rory Ann?!” nameywang ako sa harap ng pila ng mga pupils ko. “Eh Teacher kasi, ‘yung mata nya, kulay green!” sagot ng isang pilyong kaklase nya, nagtawanan sila.“Hindi sya alien, no! Ang ganda-ganda nga ng mata nya eh! H’wag nyo nang uulitin ‘yon ha! Isusumbong ko kayo sa mga parents ny
Kapag si Orlie talaga ang sinabihan mo na mayroon kang importanteng ibabalita ay hindi na talaga makakahintay na makauwi ka pa sa bahay, kailangan malaman na nya agad. At isa pa, lagi rin naman kaming nagkakasalisihan dahil graveyard shift sya ngayon kaya nag-decide na lang kami na mag-meet halfway pag-out sa school para masabi ko na sa kanya ang balita ko bago pa man sya pumasok sa trabaho.And since ice-celebrate nila ang nakapa-cheesy na ‘second weeksary’ nila ng jowa nya ay sa mamahaling coffee shop kami nagkita. Marami pa naman akong bitbit ngayon dahil inuwi ko na ang ilang gamit ko sa classroom. Naka-uniform pa ako. Hindi tuloy ako magkandaugaga sa dala kong bond paper box at eco bag bukod pa sa shoulder bag ko na pamasok. Nang mapansin kong nag-red ang stoplight ay tumawid na ako agad sa pedestrian lane. Bigla akong natigilan sa gitna sa sobrang gulat ko nang bumusina nang malakas ang rumaragasang SUV na nagbi-’beating the red light’. Nagtalsikan pa ang maitim na tubig galin
[Kristian Knives Yuchengco Tuazon POV] PUMIPITIK ang magkabilaan kong sintido. This, by far, is the worst hangover of my entire life. Hindi ko alam kung gaano karami ang nainom ko kagabi. Hinila ko lang ang sarili ko paupo sa kama nang ma-realize kong wala na sa tabi ko ang magandang babaeng kayakap ko kagabi bago ako nakatulog. Nakita ko sa ibabaw ng round table ang note na sinulat nya: ‘Hey K, I need to go. Sorry, hindi na kita ginising. Thanks a lot! xoxo K PS: I got you something for the hangover.’ She left me this one short note and an ibuprofen. Wow! Good guess, K. It was one hell of a night. I remember her. I remember her smell and what she tastes like. I remember her long brown hair and her soft tan skin. I remember how she looked when I first slid my cöck into her. I can still hear her soft moans inside my head. Naaalala ko kung paano ko sya paulit-ulit na inangkin kagabi. We first did it inside my car. Then in the bathroom, on the bed, and at the ro
[KATALEIA BRIONES POV] “WELL, I guess hindi na darating si Knives, isa’t kalahating oras na tayong naghihintay dito eh.” Napalingon ako kay Tito Miguel, sa wakas nainip na rin sya sa kahihintay nya sa anak nya. Nakahinga ako nang maluwag. Kanina pa ako fina-flood ni Orlie ng text, baka inuugat na lalo ‘yung baklang ‘yon sa kahihintay sa akin. At isa pa, kanina pa ako nagugutom. Nagugutom na rin siguro si Kuya Mike, ang asawa ni Ate Olivia na nakaupo sa harap ko. Pero parang ako yata ang gusto nyang kainin, kasi kanina ko pa napapansin ang mga pang-manyakis na mga sulyap nya sa akin. Welcome dinner sana ito para do’n sa Knives na kararating lang galing States, kaso, hindi nya sinipot. Plano sana ni Tito Miguel na magkakila-kilala kaming mga anak nila at pag-usapan ang nalalapit nilang kasal ni Mama. “Love, the night’s still young, baka mahintay pa natin sya nang konti pa?” Napaismid ako sa hirit ni Mama pero hindi ako nagpahalata. Napa-cross fingers na lang ako sa ilalim ng l
“Sorry talaga beks, natagalan ako,” naupo ako agad at umorder ng beer. Nauhaw ako sa kamamadaling makarating dito sa disco bar. “Enjoy naman ako kahit lagi kang late,” patutsada ni Orlie sa akin, pero ngiting-ngiti pa rin. Paano’y nakahanap na sya ng boylet kasi may kasama na sya agad sa lamesa. Kahit papa’no good mood si bakla.“Hinintay pa kasi namin ‘yung anak ni Tito Miguel, hindi rin naman pala dadating.”“Baka natakot sa ‘yo sa suot mo.”Napanguso ako kay bakla. “Ano namang nakakatakot kung naka-white long dress ako?”“Gabi na kasi, bakla! Mukha kang white lady! Ang haba-haba pa ng buhok mo para kang lumulutang sa ere,” napakasarap ng tawa nya. “De pota ka!” pakli ko naman sa komento nya. Nakukumpleto talaga ang araw ni Orlie kapag inaalipusta nya ako. “Si Winston nga pala, beks,” pinakilala nya na sa akin ang boylet nya. “Winston, si Chimini.”“Chimini? Anong Chimini?” natawa ako kay bakla. Hindi nya sasabihin sa boylet nya ang pangalan ko. Feeling naman ni bakla aagawin ko
“Are you okay, beks?” tanong sa akin ni Orlie nang makabalik kami sa lamesa namin. Concerned na concerned sa pagkatulala ko ang bestie ko. “Never been better!” sabi ko naman sa kanya sabay lagok ko sa iniinom kong beer. Ibinalik ko ang ngiti ko sa mukha ko. Imbyerna ako, oo. Kami pa pero may dinadale nang iba. Syempre, nasaktan ang ego ko. Pero ‘yong pakiramdam na nasaktan ang puso at iiyak, parang hindi naman. Hindi pa kami ganoon kalalim ni Marc. Nanghihinayang lang ako kasi si Marc na ang pinakamatagal kong boyfriend. Kahit medyo juts sya ay gwapo naman si Marc at may stable rin na trabaho. Ipi-period ko na nga sana sa kanya. Magpapakatino na ako, kumbaga. Buti na lang din nalaman ko na nang maaga. Dito kami sa disco bar na ito nagkakilala ni Marc, dito rin nagtapos ang relasyon naming dalawa. “Uy si Pogi, bumababa na!” turo ni Orlie sa lalakeng naka-eye to eye ko kanina habang gumigiling ako sa dance floor. “Uuwi na ‘ata, maaga pa ah! May nyosawa (asawa) na siguro,” sabi n
Binuksan nya ang passenger’s seat ng SUV nya tapos humakbang ako sa loob. Tinitingnan ko sya habang nilalakad-patakbo nya ang pinto ng driver’s seat. Para akong natutuyuan ng lalamunan sa pagtitig ko palang sa pogi nyang mukha. Dalang-dala nya ako talaga. Pakiramdam ko first time kong makipaghalikan kanina. “My hotel suite is just 10, 15 minutes away from here, I guess? Ah, you wanna get something to eat first?” Pinakiramdaman ko ang sarili ko, parang may gumagalaw sa tiyan ko pero hindi hangin. Hindi naman ako nagugutom. ‘Yun na yata ‘yung sinasabing mga paru-paro. Umaalsa ang dibdib ko sa lakas ng kalabog nito. “I don’t think I can wait till we get to your hotel,” nasabi ko na lang bigla sabay hinatak ko ang kuwelyo nya palapit sa akin. Tumukod ang isa nyang kamay sa bintana ng passenger’s seat sa likuran ko at nasa leeg ko naman ang isa. Para akong bitin na bitin sa banayad nyang halik kanina. Pero ngayon, hindi banayad ang ibinibigay nya. Mapusok. Uhaw na uhaw. Nakakapag-init
“K.” “K?” tumagilid naman sya sa tabi ko habang inaabot ang nabasa ko na namang keps. “A-as in... letter… K,” nagkakaputol-putol ang boses ko. “Oohh... Ohhhhhh..." “Dang, you’re so beautiful.” Napapaliyad na naman ako sa sarap ng pagkalabit nya sa t*nggel ko. Bwisit! Mukhang malapit na naman akong labasan. Napapikit ako nang mariin habang kagat-kagat ko ang labi ko. “That should be the first letter of your name, funny. Letter K din ang sa ‘kin,” bulong nya habang binabaybay ng maiinit nyang halik ang papunta sa pagitan ng mga hita ko. +++++ Napabalikwas ako sa higaan nang mag-ring ang cellphone ko, tirik na pala ang araw sa labas. Tinanghali ako ng gising. “‘Ma!” “Nasa’n ka na? Andito na kami nina Ate Olivia at Kuya Knives mo sa bridal shop. Kagigising mo lang ba? Nakatulog na lang ako sa kahihintay ng tawag mo, ano’ng oras ka ba umuwi?!” wala ni hi or hello, galit na agad si Mama. “Huh?!” Napatalon ako bigla sa kama, nawala bigla ang bigat ng ulo ko. May fitti