72

Nagpalingon-lingon si Charinda.

Saan na ba ang lalaking iyon? Bakit ang bilis maglakad? Tito Sandro’s room was found on the third floor at nasa second floor na siya ng ospital. Ilang beses na siyang nakakasalubong ng mga pasyente at doktor ngunit hindi pa rin niya makita ang lalaki.

Tumingin siya sa ibaba.

There. She saw him! Nasa ground floor na ito!

“Oman!” tawag ni Charinda sa lalaki. Malalaki ang mga hakbang nito na animo nagmamadaling makaalis sa ospital.

Damn it.

Galit ba ito sa eksenang natagpuan? There was some chance na galit nga ito sa kanya. She remembered telling him na bibigyan niya ito ng chance na ipakita kung gaano siya nito kamahal. Pagkatapos, iyon ang eksenang makikita nito?

Ugh.

She messed up.

Baka akala nito at two timer siya. Namamangka sa dalawang ilog.

“Oman!” sigaw niya.

Napatingin sa direksyon niya ang ibang mga pasyente.

Isang mura na naman ang pinakawalan niya sa sarili. Bakit ba ayaw nitong tumigil?

Sensing he had no plans to talk to him, she ran after hi