Chapter 4

Aliw na aliw si Angie habang tinitingnan ang mga bulaklak na idi-deliver niya ngayong araw. Naipikit niya ang mga mata nang kanyang samyuhin ang preskong halimuyak ng mga bagong pitas na bulaklak. She's fond of flowers since her childhood days. Ang pagkagiliw na iyon ay hindi nawala at nadala niya hanggang sa paglaki kaya nang tanungin siya ng kanyang ina kung ano ang kukunin niyang kurso ay awtomatikong lumabas sa kanyang labi ang Floriculture na sagot. Hindi naman siya nabigo na makakuha ng moral support mula sa mga magulang lalo na't florist din ang mama n'ya.

"Naku! Buti na lang talaga at physically fit ako noh? Kung hindi, baka nagkalasog-lasog na ang mga katawan n'yo at sa sahig na kayo nakaratay," aniya sa mga bulaklak habang mahinhing hinahaplos ang mga petals ng mga ito.

"Kung maririnig ka ng ibang tao, baka akalain nila na tao 'yang kinakausap mo."

Napaigtad siya sa gulat. "Hoy jusko! Palakang tinubuan ng sampung pangil." Naitapat niya ang kanyang kamay sa dibdib dahil sa pagkagulat. Magsalita ba naman ito bigla.

Nilingon niya ang pangahas na taong bukod sa ginulat siya ay may gana pa yatang mang-asar dahil rinig na rinig niya mula sa likuran ang pinipigilan nitong pagtawa. Buti na lang talaga at napigilan niya ang sarili na 'wag mapanganga nang mapagsino ang pangahas. Dinadaya ba siya ng paningin niya?

Bakit nandito ang lalaking 'to dito? Kilala n'ya kaya ako? Imposible naman na namumukhaan n'ya pa ako eh sa dami ba naman ng mga taong nakakasalamuha niya sa araw-araw 'di ba? Isa pa, isang beses lang naman ang encounter namin na 'yon. Ni hindi nga iyon umabot ng isang oras. Maliban nalang kung... 'Di nga? Nalaman n'ya kaya na ninakaw ko ang tamod niya? Naku naman... 

She tried to gather her senses back. Ayaw n'yang ipahalata sa kaharap ang matinding kaba na nananahan ngayon sa kanyang dibdib. Mas matindi pa ito sa kaba ng pagkagulat na naramdaman niya kanina.

"Ano po ang maipaglilingkod ko sa inyo? Kung magtatanong po kayo ng direksyon, do'n sa babaeng naka-on duty sa loob po kayo magtanong. Nagmamadali po kasi ako, Manong." Madalian siyang dumistansya sa lalaki saka pasimpleng dumaan sa puwang na nasa may gilid nito.

"Miss, teka lang. Ano kasi —"

"Merna, halika nga dito sandali." Sinadya niyang lakihan ang boses nang tawagin ang empleyado niya. Kinabahan kasi siya na baka kung ano ang sasabihin ng lalaki. Kung totoo man na alam na nito na walang pahintulot na basta-basta niya lang ginamit ang tamod nito, baka pagtawanan siya ng lalaki at insultuhin. 

Nagmamadaling lumabas mula sa pinto ng kanyang flower shop si Merna. "Ano po 'yon, Ate?" 

"Puwede bang paki-assist mo na muna siya? Naligaw yata siya eh. Pakitulungan na lang ha? Aalis na ako. Nga pala, ikaw na muna ang bahala dito. Paki-check mo na rin ang in-order ko kahapon na abuno kung kailan nila mai-deliver dito," sunod-sunod niyang utos sa babae. Binalingan niya ng tingin ang lalaking ngayon ay nakamasid sa kanyang mukha. 

Kanina niya pa ba ako minamasdan? Bakit ganyan siya makatingin sa akin? Nangangapa siya sa loob-loob niya. Iwinasiwas niya ang kamay sa tapat ng mukha ng lalaki para  matigil ang mariin nitong pagtitig sa kanya. Naaasiwa kasi siya. "Manong, s'ya na po ang bahala sa inyo."

Napanganga ito. Sino ba namang hindi eh pangalawang beses na niya itong tinawag na Manong gayong halata namang bata pa ito. E' anong magagawa niya? Mas mabuti nang maingat. Hindi pa nga siya nakaka-move on sa nangyari kahapon. Nanghinayang talaga siya sa perang naibayad na niya do'n sa lalaking dapat sana ay ang magpo-provide ng sperm sa kanya pero hayon at sa lalaki pala na kaharap niya ngayon ang kanyang nagamit. 

Unaware, her eyes roamed the guy's entire feature. Hindi na bago sa kanya ang makapal nitong kilay lalo na at ito ang pinakauna niyang napansin sa lalaki mula doon sa diyaryong nabasa dati. Staring up close, she wondered how he got those naturally waved eyelashes. Hindi lang 'yon. Mahahaba rin ang pilik-mata nito na bumagay sa medyo bilogan nitong pares ng mga mata. Maganda ang hubog ng ilong nito. Iyong parang tulad sa isang nililok na iskulptura na ilang beses yata hinubog para magresulta sa gano'n ka perpekto. Sunod na nakaagaw sa kanyang atensyon ay ang kulay ng mata nito. Kung sa malayoan ay parang normal lang tingnan pero ngayong malapit siya sa lalaki ay klarong-klaro sa paningin niya ang kulay kape nitong mata. 

"Gwapo ba?"

Napaigtad siya sa biglaan nitong pagsasalita. Halos mapigil pa n'ya ang hininga nang ma-realize na nakatingin pa rin siya sa mga mata nito na ngayon ay sinasalubong ang intensidad ng atensyon na ibinigay niya rito.

"Ganyan ka ba talaga tumingin sa mga Manong, Miss?" May multo ng mapaglarong ngiti sa labi nito.

Inirapan niya ito. "Pasensya na po talaga, Manong. Iniisip ko lang po kasi at ini-estima ko rin sa utak ko kung ilang minuto nang nakatambay 'yang muta sa mata mo po. Base kasi sa ginawa kong pag-aanalisa, kung pagbabasehan kung gaano ito ka-moist, mga higit kumulang tatlong segundo na 'yan namamahay d'yan." Turo niya sa mata nito.

Pagak siyang natawa nang madalian nitong kinapa ang gilid ng mga mata. Mamula-mula ang mukha nito na ikinangisi niya.

Aba't nahiya yata ang gunggong! She mentally grinned. Hindi naman kasi totoong may muta ang lalaki. Nasabi niya lang iyon para ilihis ang usapan kaysa naman mabuko siya na sinusuyod niya ng tingin ang bawat detalye ng mukha nito 'di ba?

"Ito naman, hindi mabiro." Tinapik niya ang braso nito saka pasimpleng kinurot. Napalagok siya ng laway. In fairness sa lalaking 'to, mukhang alaga talaga sa ehersisyo ang katawan!

Biglang tumunog ang alarm ng relo niya. Awtomatikong tiningnan niya ang oras. She set the alarm an hour earlier the scheduled delivery time. 

"Naku, Mister! Kailangan ko na talagang umalis. Baka malanta na itong mga bulaklak. Kakailanganin pa naman ito para sa reception venue ng kasal. D'yan ka na ha? Si Merna na ang bahala sa'yo."

Walang lingon-likod na madalian siyang sumakay sa sasakyan at binuhay ang makina nito. Nasulyapan pa niya sa rear view mirror ang nakaawang na bibig ng lalaki nang makabig niya na paliko ang sasakyan. Sandali ring nahagip ng kanyang tingin ang dala nitong tupperware na may ribbon. Ngayon niya lang iyon napansin. 

Sinikap niyang pagtuonan na lang ng pansin ang pagmamaneho at iwaksi na muna sa isip ang lalaking abogado. Hinahabol niya ang oras dahil baka hindi siya makaabot on time. Mabuti na lang talaga at hindi rush hour kaya ilang minuto lang ay tanaw na niya ang reception area. 

Natanaw agad siya ng kaibigan ng anak ng kanyang ninang. Nilapitan siya nito agad nang mapatay na niya ang makina at naiparada na niya ang sasakyan sa garahe.

"Late na ba ako?"

Tinawanan siya nito bago sumagot, "Ikaw? Mali-late?"

Sinabayan na rin niya ang tawa nito. Lumabas na siya sa sasakyan saka tumungo sa likod para buksan ang likuran ng van at nang mailabas na ang nga bulaklak. Akto na sana siyang pupulot ng mga bungkos ng bulaklak pero pinigilan siya ng babae. Saka lang niya napansin na may mga dumating pala na mga lalaki. 

"Pabayaan mo nang sila ang maglabas ng lahat ng 'yan, Angie. Nga pala, naibigay na ba ni Tita ang karagdagang bayad?"

"Oo, Jane. Ipinadala niya kahapon sa account ko."

"Mag-snacks ka na muna bago ka umalis," pahabol na ani nito nang makitang naghahanda na siya para lumulan sa van. Nailabas na kasi ang lahat ng bulaklak. Hindi siya sanay na nag-aaksaya ng oras kaya plano niya na magpaalam na para umalis.

She genuinely smiled to Jane. "Sa susunod na lang. Kailangan ko na ring umalis kasi si Merna lang ang naroon sa shop. Umuwi pa kasi sa probinsya ang kasama nito."

Hindi na nag-insist ang babae. Aware naman kasi ito na hindi siya nito mapipilit na mag-stay. Ayaw n'ya rin kasi na makaabala lalo pa at ang pinaghahandaan nito ay ang kasal ng nakatatandang kapatid nitong lalaki. Usually, mga tauhan na ng inuupahang mag-aayos sa decorations ng venue ang bahala pero gusto talaga nito na may personal touch ito sa gagawing selebrasyon kaya imbes na dapat ay nagpapahinga ito ngayon sa hotel at maghihintay na lang sa magmi-make up, nandito ito at tumutulong sa pag-aayos.

"Mag-iingat ka sa biyahe. Punta ka bukas ha? May gagawing after party bukas. Tayo-tayo lang do'n sa bahay kaya dapat sumulpot ka."

Tinanguan na lang niya ito. Panigurado kasing kukulitin siya nito hanggang sa pumayag siya. Mas lalo lang itong maaantala kung hindi niya ito pagbibigyan sa sinabi nito.

"Alis na ako," huling sabi niya bago pinaandar ang van. 

Nasa kalagitnaan na siya sa biyahe nang sumulpot sa kanyang balintataw ang imahe ng lalaking 'di niya inaasahang makikita kanina.

Nando'n pa kaya siya sa shop? Ano kaya ang ginagawa niya sa lugar namin? Natatandaan niya kaya talaga ang mukha ko? Imposible naman na ako talaga ang sadya niya doon kasi wala akong matandaan na binanggit ko sa kanya sa presinto kung sino ako at saan ako nakatira. Maliban na lang kung...

"Angie, ano ka ba? Napaka-imposible ng iniisip mo na 'yan! Ang attorney na 'yon? Babalik sa presinto para lang itanong ang mga detalye tungkol sa'yo? Alam kong maganda ka pero Angie, maghunos-dili ka!" saway ng kabilang utak niya.

Ilang establisyemento na lang ang madadaanan at makakarating na siya sa shop nang itigil niya ang van sa gilid. Hindi pa rin siya mapakali. Kumakabog ng sobra ang dibdib niya. Daig pa niya ang hinahabol ng asong ulol sa kalsada. Bearing the thought in mind that the man might still be at her place, she took her phone inside the van's glove compartment. Diretsong tinungo ng kanyang kamay ang numero ni Merna sa call history ng kanyang cellphone.

Kabadong hinintay niya na sagutin ng empleyado ang kanyang tawag. Naka-ilang misscalls pa ang dumaan nang sa wakas ay narinig niya ang humahangos na si Merna.

"Hello, Ate Angie. Pasensya na po. Hindi ko po agad napansin ang tawag ninyo kasi naka-silent mode po ang phone ko tapos may mga customer din pong nakapila kanina." 

"Okay lang. Nga pala, kumain ka na?" tanong niya rito. This may seem weird na aakalain nito na tumawag lang siya para tanungin kung nananghalian na ba ito pero mas mabuti na 'yon kaysa tuksuhin siya nito kung diretso niya itong tatanungin patungkol sa lalaking abogado.

"Tapos na po ate." 

Tumango-tango siya na parang magkaharap silang dalawa at nakikita nito ang gesture n'ya. 

"Mabuti naman kung gano'n." Akto na sana niyang papatayin ang tawag dahil bigla ay parang nahihiya siyang magtanong kung nandoon pa ba ang lalaki pero kinampihan yata siya ng pagkakataon nang ang babae na mismo ang nagbukas ng topic tungkol dito.

"Ate, 'yong lalaki na pinapa-assist mo sa akin kanina, nandito pa po sa shop. Sabi niya na may hinihintay siya kaya pinaupo ko na lang po muna. Matagal pa yata ang hinihintay nito o na Indian ito ng kakatagpuin kasi kanina pa siya rito mula pa no'ng umalis ka."

Nakagat niya ang pang-ibabang labi sa narinig. 

May limitasyon dapat ang kumpyansa sa sarili pero Angie, baka ikaw yata talaga ang sinadya ng lalaking 'yon!

Triple ang kabang namahay ngayon sa kanyang dibdib. Biglaang namawis ang palad niya. Naiyuko niya ang noo palapat sa manibela at naipikit niya ang mga mata.

"Ate... Ate, nandiyan ka pa ba? Hello, Ate Angie."

"Oh Merna, ikaw na muna ang bahala diyan sa shop ha? May urgent matter kasing dumating na dapat kong asikasuhin. Kaya mo naman diyan 'di ba? Ikaw na rin ang magsara ha? Kasi baka gabihin ako."

"Oo naman po. Ako na po ang bahala dito sa shop. Sige po, papatayin ko na po ang tawag kasi may customers pong dumating."

Ilang minuto na niyang napindot ang end button pero ang mata niya ay nakatutok pa rin sa screen ng cellphone. Naglalakbay ang kanyang diwa sa imahe ng lalaking prenteng nakaupo ngayon sa may hardin. Wala naman kasi itong mauupuan doon sa loob ng shop kaya paniguradong pinatuloy ito ni Merna doon sa pahingahan niya sa likod.

Nag-iba siya ng pwesto. Komportable niyang isinandig ang kanyang likod sa upuan saka tumingala. Ilang minuto pa siyang nagmuni-muni hanggang sa narinig niyang may tumatawag sa kanyang numero. Napangiti siya nang makita ang pangalang nakarehistro sa screen.

"Aristotle..."

"Bruha ka!"

 Natawa siya sa naging sagot ng kaibigan. "Pupunta ako d'yan sa condo mo. D'yan na rin ako matutulog kasi pagod ako galing biyahe. See ya'!" Hindi na niya hinintay na magreklamo ito at madalian nang pinatay ang tawag.