Chapter 17

KINABUKASAN matapos ang gabing iyon ay nag resign agad ako sa restaurant ni Ryker. Labis ang gulat at pagtataka ng mga empleyado dahil sa biglaan kong pagre-resign. Nagkataon pang naroon si Ryker.

"Inari, kausapin mo naman ako." 

Hindi ko siya kinikibo kanina noong ibigay ko ang resignation letter. Basta ko lang iyon ipinatong sa ibabaw ng table niya. Paalis na sana ako sa opisina niya pero hindi ako makalabas-labas doon dahil nakaharang siya sa pintuan. 

"Inari, parang awa mo na mag-usap naman muna tayo, oh!"

Tiningnan ko ang kamay niyang pumigil sa tangka kong pagbubukas ng pinto. Simula sa kamay niya ay iniangat ko ang tingin ko hanggang sa mukha niya. Halata sa mga mata niya na wala pa siyang tulog dahil nangangalumata siya. Napaiwas ako ng tingin nang makaramdamn ng awa.

Minsan ay nagagalit ako sa sarili ko dahil alam kong mabilis akong magpatawad. Alam ko sa sarili ko na hindi ko kayang magtanim ng galit kahit gaano pang kasaki