His Love Letter
Pakiramdam ni Hope ay binugbog siya sa sakit ng kanyang katawan. Agad siyang napabalikwas nang makita ang dugo sa puting bedsheet. Hindi niya alam kung ano nararamdaman niya ngayon. Kung nagsisisi ba siya o hindi? Nagsisi ba siya talaga? Hindi! Kasi ito ang gusto niyang mangyari noon pa man. Napahawak siya sa kanyang labi nang maalala ang maalab na halik ni Garrett sa kanya kagabi. Hindi niya akalain na papansinin siya ni Garrett, she never thought that he would notice her and touch her. She close her eyes once again nang maalala ang nangyari sa kanila ni Garrett kagabi kung paano siya inangkin ng lalaki, she was so happy… happy that she never imagined she could be. Touching by the man she'd loved for a long time. Happy that she never had experienced since she was created to live in this world. Pero biglang napalitan ng matinding lungkot ang kaligayahan na iyon nang malala, ang mga sinabi sa kanya ni Garrett bago siya nito inangkin. They made s*x because he wants to get his prize, that prize was her. Kapalit ng pagpapakasal nila, kapalit ng pagsasalba niya sa kompanya ng Lolo niya, kapalit ng Sampung milyon, kapalit ng habang buhay niyang hindi pagpapakita. Dahil ayaw nito sa kanya, at hindi siya matatanggap ni Garrett habang buhay.
"Alam ko naman iyon, pero bakit pa ako umaasa?" anito sa sarili. Para siyang nabibingi sa sinasabi ng utak niya. Na ayaw sa kanya ni Garrett at hindi siya kailan man matatanggap nito. Na kahit dalhin man niya ang kanyang apelyido, hinding hindi pa rin siya magiging kanya. She have him pag-aari na niya dapat siya pero bakit ang hirap pa rin niyang abutin? His hateful words tattooed in her head. Mabilis niyang tinuyo ang mga luha sa kanyang mga mukha ng mapansin ang sulat na nakalapag sa side table. Alam niyang para sa kanya iyon dahil wala na man na si Garrett. Iniwan siya nito nang matapos siya, para lang siyang aso na pagkatapos ay tatalikuran at iiwan na lang ng basta. Na parang walang nangyari, na parang isang testing lang ang lahat. Buti pa ang aso maari pa silang magkita pagkatapos ng lovemaking. I mean... pagkatapos magparaus, pero siya malabo na. Sigurado na siya. That she will never see him again, dahil sabi ni Garrett na iyon ang una at huli nilang pagkikita. Nanginginig, nanlalamig at namamanhid ang mga kamay niya habang binabasa ang sulat ni Garrett na para sa kanya.
To my unwanted wife.
I don't want to see you again, make sure before I go home this five O'clock, you left from my house already, forget what happened last night kapalit lang iyon ng kasunduan natin, you are just a prize, your p*ssy for f*ck… I had sent you the Ten Million already in your account, I am sure that is enough for living. Forget that I am your husband, if I have to love and marry someone hindi katulad mo at lalong hindi ikaw iyon, you are not my type! Remember that. I hope I will never see your face again greedy!
Garrett Del Valle
Parang dinudurog ang puso niya dahil sa mga sinabi ni Garrett sa sulat niya. Devastated is not enough to describe what she is feeling right now.
Napakuyom siya kanyang kamay.
"Alam ko namang hindi niya ako magugustuhan kahit kailan, sobra ba akong masamang tao para masaktan ako ng ganito? Kasalanan ko ba na mahalin siya?" Tumatangis na saad niya.
She wanted to stay, pero wala na siyang lugar. At hindi kailan man magkakaroon ng lugar ang isang tulad niya sa pamamahay ni Garrett. Masyado naman siyang umasa na pagkatapos nilang magpakalunod sa sarap kagabi ay magbabago ang tingin at damdamin sa kanya ng lalaki. She was wrong!
She don't have choice... but to leave and start a new life again. Alam niyang hindi gano'n kadali lalo na at wala na siyang pamilyang pupuntahan. Ayaw na niyang bumalik pa sa puder ng kanyang ama.
She never thought that her dream came true was just a nightmare. Isang malaking pagkakamali ang mahalin at itali ang sarili sa isang lalaking hindi siya matatanggap kailanman.
Mugto ang kanyang mga mata, lutang ang isip na naglalakad sa kalsada. Patungo sa kawalan, hindi niya alam kung saan siya pupunta basta ang alam niya lang ay umalis sa bahay na iyon ni Garrett at hindi na muling magpapakita pa.
Iisang tao lang ngayon ang alam niyang pwedeng makatulong sa kanya. Si Sage ang Bestfriend niya.
Walang wala siya ngayon. Kung meron man siyang pera, iyon ay ang five hundred pesos lang na nadala niya bago ang kasal nila ni Garrett. Hindi niya din kinuha ang passbook at ATM Card niya na pinagawa ni Garrett para sa kanya. Para saan pa para kunin niya iyon? Para lalo siyang mag mukhang despirada at mag mukhang pera? No way! Iyon ang itinatak niya sa isip niya. Na mabubuhay siya kahit wala ang sampung milyon ni Garrett.
"Miss dito na po tayo!" Tila galit na saad sa kanya ng medyo matanda na ring driver. Hindi siya agad nakapagsalita dahil sa pagkabigla. Hindi na niya namamalayan na nakarating na pala siya sa bahay nila Sage.
Isang buntong hininga ang pinakawalan niya bago inabot ang bayad nito.
"Heto po bayad."
Pinasadahan muna siya ng driver bago kinuha ang bayad niya. Tamad na umiling ang driver ng makita ang itsura niya.
"Napaka ganda mo Neng, para sayangin mo ang buhay mo sa isang lalaki," saad ng driver sa kanya kasabay ng pag-abot nito sa barya. Napakunot naman siya ng noo dahil hindi niya aakalain na gano'n ang sasabihin ng driver. Para lang siyang manghuhula at tumpak siya agad sa sinabi niya.
Pagbaba niya ay agad niyang nakita si Sage sa labas ng bahay nila, na nakaupo at nakaharap sa laptop nito.
Agad niyang pinindot ang doorbell. Mabilis na man na tumayo si Sage para pagbuksan siya. Isang mahigpit na yakap ang pambungad nito sa kanya.
"Besty, kumusta? Bakit ganyan ang itsura mo? Para kang nawalan ng Sampung milyon ah?" nagtatakang tanong sa kanya ni Sage. Nang makita ang itsura nito, mugto ang mga mata at tila puyat na puyat ang itsura.
Kumunot ang noo niya at nakaramdam ng inis sa sinabi ni Sage. Bakit ba pareho na lang sila ng driver ng sinabi sa kanya?Tumpak na lang kasi sila sa kanilang hula.
Huminga siya ng malalim, "Pwede bang dito muna ako sa bahay mo tumira, habang naghahanap ako ng trabaho ko Besty?" wika niya kay Sage.
Napaatras at napa-simangot si Sage sa narinig niya.
"Ayaw mo? Kung ayaw mo akong tulungan ayos lang naman sa akin," napipikon na saad niya dahil sa reaksyon ni Sage saka ito tumalikod.
Agad naman na hinawakan ni Sage ang kamay niya.
"Ano ka ba Besty, syempre gusto, gustong-gusto kitang tulungan kahit dito ka na rin habangbuhay."
Kumumot nanaman ang noo niya.
"Habangbuhay ulit?" anito na parang wala sa sarili.
"Bakit? Anong problema sa habangbuhay, Te?" Pangiwing umatras ang mukha ni Sage.
Bumuntonghininga siya at tamad na umupo. Walang namutawing salita sa mga bibig. Ang mga luha niya lang ang nagsasabi kay Sage na may mabigat itong problema.
Agad na umupo si Sage sa tabi niya. "Anong nangyari?" malumanay na tanong nito.
Mariin siyang umiling "Akala ko, magiging masaya na ako, kasi naikasal na ako kay Garrett per—"
"What! Anong sabi mo nagpakasal ka sa badass na iyon! Sa isang jerk?! Kailan pa? Bakit hindi ko alam?!" Pagputol ni Sage sa sinabi niya na parang napaka imposible iyon.
"kahapon," sagot niya.
"Oh, tapos, nag chuk-chakan kayo? Pagkatapos shupi kana? Go away na gano'n?!" naiinis na turan ni Sage sa kanya.
"Hi--hindi ko naman iyon, alam Besty eh, hindi ko—"
Hinagalpak ni Sage ang mesa.
"Iyan ang sinasabi ko sayo, Besty, na wag kang pumayag na ikasal sa jerk na iyon, ewan ko ba kasi sa inyo? Lalo na doon sa Tatay mong mukhang money," pranka nitong agap sa kaibigan.
"Hindi ko naman alam Best, hindi ko akalain na ganito ang gagawin niya. Na sasabihan niya ako na hindi niya ako matatanggap kahit kailan," Iniabot niya ang sulat ni Garrett kay Sage.
Nanggagalaiti si Sage habang binabasa nito ang sulat ni Garrett sa kanya.
"Ang kapal ng mukha ng lalaking iyon! Sa ganda mong 'yan! Sinabihan ka lang na hindi ka type! Bakit gano'n na ba siya ka gwapong hinayupak?!" Mura ni Sage.
Gustong-gusto niyang ipaghiganti ang kaibigan. Pero hindi sila tulad ni Garrett na mayaman at makapangyarihan.
"Anong plano mo ngayon?" malumanay na tanong sa kanya ni Sage.
"Maghahanap ako ng trabaho at magsisimulang muli. Ayoko ko nang bumalik pa kila Papa. At ayoko na rin na magpakita pa sa... Kay Garrett," sagot niya, kahit pa hindi alam kung paano ba talaga siya mag-uumpisa.
"I'm with you Besty. Hayaan mo kakausapin ko iyong Boss namin at ipapasok kita sa kompanya. Sana lang hindi magbunga ang ipinutok niya sa'yo kagabi, ng lalaking iyon. Sabihin na nating gwapo pero wala siyang balls." Anas ni Sage, bahagya siyang napangiti sa sinabi nito sa kanya.
Pero kung sakali ngang magbunga ang isang gabi na iyon kakayanin kaya niyang maging ina? At harapin ang responsibilidad ng mag-isa?
Infinite agonyNakabibingi ang katahimikang nadatnan ni Garrett sa pag-uwi niya sa kanyang Penthouse. Dumiretso siya sa mini bar niya at agad na nagsalin ng alak at ice sa kanyang baso. Pabagsak siyang umupo sa couch at tamad na sumandal tila pagod na pagod ang itsura. Wala siyang maayos na naiisip, buong araw na mainit ang ulo niya na parang may kung anong bumabagabag sa kanya.Napa-higpit ang hawak niya sa kanyang baso nang maalala si Hope ang babaeng pinakasalan niya. He hates her family at kahit kailan ayaw niyang may kahit isa na miyembro ng pamilya Valdez na mauugnay sa pamilya nila. He hates them so much, ang laki ng galit niya sa pamilyang iyon dahil sa kanila ay nawalan siya ng ina.10 years AgoMatalik na magkaibigan ang pamilya Valdez at pamilya Del Valle, it seems like walang kahit anong bagay ang sisira sa magandang relasyon na iyon.Hanggang dumating ang isang pangyayari na nagdulot ng lamat sa relasyon ng pamilya
She is trying to forget"Mabuti pa itapon mo na lang iyang sulat niya sa 'yo, nakakainis! Sa tuwing makikita kita iyan na lang ang laging hawak mo, kundi kita nakikitang umiiyak, nakatulala ka, iisang shot pa lang iyang ginawa niya sa'yo paano na lang kung marami na, eh di mas masasaktan ka, mabuti na iyong maagang hiniwalayan ka noh, kaysa ang paasahin niyang mahal ka niya Besty," mahabang turan ni Sage sa kanya, medyo masakit siyang magsalita, sabi nga nila a true friend will stab you in front and hurt you with the truth.Malumbay na bumuntonghininga si Hope. she was so devastated at mas malala pa doon. She has nobody but Sage alone ang nag-iisang tao na mahal na mahal siya."Hindi, ko naman ipinipilit ang sarili ko sa kanya, kung ayaw niya ako okay lang, tatanggapin ko.''"Sus… tatanggapin eh, kahapon mo lang sinabi sa akin na tatandaan mo lahat ng ginawa niya sa'yo, alam mo minsan nalilito ako sa'yo Best, akala ko uumpisahan mo nang
Parking in the parking lot."Garrett! Ano ba! Bitiwan mo ako!" Sigaw niya.Mahigpit na mahigpit ang pagkakahawak ni Garrett sa kamay niya. Maigting ang kanyang mga panga, his eyes were burning, his teeth were gritted. Marahas siyang hinila nito palabas sa bar.Wala naman na siya dapat karapatan at pakialam sa kanya dahil in the first place siya ang nagpalayas sa kanya sa bahay niya. Siya din mismo ang nagsabi na wag na siyang magpakita pa sa kanya. Wala naman siyang ginawa na masama sa kanya, sinabi lang naman niya ang totoo pero alam niya ba na nandoon siya sa loob ng bar nang ipagsigawan niyang wala siyang itlog?"Garrett… ano ba! Bitawan mo ako nasasaktan na ako!" pagmamakaawa niya kay Garrett.Pero parang bingi lang ito. Walang narinig dahil hindi nagbabago ang maigting na hawak nito na kamay niya na ngayon ay mainit at mahapdi na.Hinila siya ni Garrett hanggang sa parking Area. Nasa madilim na bahagi ang sasakyan nito at medyo mal
Napasapo sa ulo si Hope ng magising ito. Sinuyod niya ng tingin ang kabuoan ng malaking kwarto. Doon ay nakita niyang kalalabas ni Garrett sa banyo nakabalabal lang ito ng puting tuwalya.Halata ang maumbok na gitna nito, napakusot siya ng mata at napalunok. Masusi niyang pinagmasdan ang tindig ni Garrett hindi niya maikakaila na ang buong katauhan ni Garrett ay napaka perpekto, gwapo, sexy at hot. That every woman is dying to make love with."What are you looking at? Wanna make sex again?!" malamig na boses ni Garrett na tila nang-uuyam.Marahan siyang umiling at nag-iwas ng tingin."Clean yourself and get dress. May bisita tayo mamaya.'' iritadong utos ni Garrett sa kanya.Napakunot siya ng noo may puwang sa puso niyang hindi na siya paalisin ni Garrett."H--hindi mo na ba ako paaalisin?" may takot at pag-aalala sa tanong.Nagsalubong ang kilay ni Garrett sa kanya at pinamaywangan siya."I don't want you here! Only my L
HIS REASON."Garrett, since we are all here I want you to read this document iyong malakas na maririnig ng asawa mo," Utos ni Don Fernando kay Garrett. Kasabay ng pag-abot nito ng papel.Nagsalubong ang makakapal na kilay niya, umiigting ang panga niya dahil pakiramdam niya'y ginagawa siyang parang bata ng kanyang Lolo.Padabog niyang inabot ang papel sa Don, pansin ni Hope ang madilim na mukha ni Garrett, ang galit at inis. Natatakot din siya dahil panigurado niyang pagkatapos ng pag-uusap nila ngayon ay masasakit na salita at pang-iinsulto na naman ang aabutin niya kay Garrett."What are you waiting? Basahin mo na!" Matigas na utos ng Don malapit na din itong mainis sa apo. Inilang ulit na nilingon ng Don si Hope, banaag nito ang matinding takot at lungkot."Read Garrett!" Ulit ng Don."Fine!" Pabalang na sagot niya. Padabog niyang itinaas ang papel sa higpit ng hawak niya'y halos mapunit na ang gilid nito."Sumasang-ayon ako sa lah
Hindi mapakali si Hope, hindi magawang pakalmahin ang sarili niya. Matapos ang tagpo nila ni Garrett, ibang-iba ang trato ng lalaki sa kanya. Pero nabawasan na rin ang mga bagay na gumugulo sa isip niya. Ang rason na matagal na niyang gustong malaman, kung bakit sobrang kinagagalitan siya ni Garrett.Ang sobrang gumugulo na naman ngayon sa isip niya ay ang hustiya na dapat niyang makuha, hustiya sa pagkamatay ng Mama ni Garrett at hustiya para sa kanyang sarili, dahil sa bintang ng kasalanan na kailan man hindi niya ginawa, kasinungalingan na sumira sa masaya nilang relasyon ng Lolo niya, kasinungalingan na nagpahirap sa kanya, kasinungalingang umagaw sa kanya ng karapatan, kasinungalingang sumira sa buo niyang pagkatao, kasinungalingang gumapos sa kanya sa kalungkutan. Na hanggang ngayong nasa tamang edad at pag-iisip na siya ay nagpapahirap pa rin sa kanya. Hanggang kailan siya mananatili sa gaanong anyo? Na tingin ng mga tao ay isa siyang kriminal? Hanggang kaila
"Sigurado ka ba talaga sa gagawin mo Best?" tanong ni Sage habang nagda-drive. Papunta sila sa bahay ni Aling Brenda upang hingin ang tulong niya. Gustong buksan muli ni Hope ang kasong pagpatay kay Ma'am Adel. She knew na hanggang hindi nila nakukuha ang hustisya sa pagkamatay ng Mama ni Garrett, hindi din niya makukuha ang hustisya para sa sarili niya.Malalim na buntonghininga ang pinakawalan niya bago nilingon si Sage."Oo. Best kung hindi ko ito gagawin, walang magbabago. Iyon at iyon pa rin ang tingin sa akin ng mga tao, kriminal pa rin ako sa mata nila."Nilingon siya ni Sage, kita nito sa mga mata niya ang pait at bigat na dala-dala niya."Paano kung ayaw pa rin niyang magsalita?" Halos ibulong na niya iyon dahil sa pag-aalangan.She don't want Hope to feel hopeless. But she have to know, what would be their next plan kung hindi mag-work out ang gagawin nila."Sana nga, mag-salita na siya. Sana maawa na siya sa akin, all my lif
"Sigurado ka ba talaga sa gagawin mo Best?" tanong ni Sage habang nagda-drive. Papunta sila sa bahay ni Aling Brenda upang hingin ang tulong niya. Gustong buksan muli ni Hope ang kasong pagpatay kay Ma'am Adel. She knew na hanggang hindi nila nakukuha ang hustisya sa pagkamatay ng Mama ni Garrett, hindi din niya makukuha ang hustisya para sa sarili niya.Malalim na buntonghininga ang pinakawalan niya bago nilingon si Sage."Oo. Best kung hindi ko ito gagawin, walang magbabago. Iyon at iyon pa rin ang tingin sa akin ng mga tao, kriminal pa rin ako sa mata nila."Nilingon siya ni Sage, kita nito sa mga mata niya ang pait at bigat na dala-dala niya."Paano kung ayaw pa rin niyang magsalita?" Halos ibulong na niya iyon dahil sa pag-aalangan.She don't want Hope to feel hopeless. But she have to know, what would be their next plan kung hindi mag-work out ang gagawin nila."Sana nga, mag-salita na siya. Sana maawa na siya sa akin, all my life bina