After watching a movie ay tinawag lamang ni Anthony si Nanay Lydia para iligpit ang pinagkainan at kalat nilang dalawa. Tutulong pa sana si Ivy nang awatin ito ni Nanay Lydia kaya naman ay nagpatianod na lamang ang dalaga sa kasintahan niya papunta sa kwarto.
"Tutulong na naman tayo?" Tanong ni Ivy o Marisse nang makapasok na sila sa kwarto.Agad naman na yumakap si Anthony rito. "I" ani ni Anthony. "Nevermind" dagdag pa nito saka lumayo kay Ivy."Hey what's wrong. May nagawa ba akong mali?" Tanong ni Ivy saka sumunod kay Anthony."Nah, wala" sagot ni Anthony habang iniiwas ang tingin kay Ivy.Hindi nagpatinag si Ivy kay Anthony kaya naman ay mabilis itong nakalapit rito."Please, Love, huwag ka munang lumapit please" ani ni Anthony. Parang nahihirapan siyang magsalita. Ano ba talaga ang mayroon. Bakit bigla na lamang siyang naging ganoon.Sa inis ay lumayo nga si Ivy mula kay Anthony saka naglakad papunta sa table n'ya.Nang tinatawag ni Anthony si Ivy ay hindi naman ito pinapansin ni Ivy o Marisse kahit na ilang beses pa nitong tinatawag ang pangalan ng dalaga. Bahala siya d'yan!Padabog na kinuha ni Ivy ang kaniyang mga gamit saka lalabas na sana sa kwarto nang maunahan siya ni Anthony.Nakasandal si Anthony sa pinto habang nakatingin sa dalaga."Tabi" inis na ani ko kay Anthony."Where are you going?" Tanong ni Anthony sa akin.Napa-irap naman ako rito."Lalabas, syempre" sagot ko rito. Ramdam na ramdam mo pa rin ang inis."Diba ayaw mo na lumapit ako sa'yo, hindi mo rin ako pinapansin, e'di go! Doon muna ako matutulog sa Sala" dagdag ko pa.Napa awang naman ang bibig ni Anthony sa sinabi ko."Ohmygosh, Love. I'm sorry. No, mali ka" ani ni Anthony sa akin.Akmang hahawakan na n'ya ako nang ilayo ko ang kamay ko rito."Look, hindi ko gusto na tratuhin ka ng ganoon kanina. I am just" ani ni Anthony."I am just ano?" Tanong ko."While we we're watching romantic movie, hindi mo alam kung gaano ako nagpipigil. Look, I know na pagod ka sa trabaho mo, even me, pero ayaw ko naman samantalahin ang oras na ito. Okay? And please, kahit na ilang beses nang nangyari ang make love natin, still, nirerespeto pa rin kita. That's it" ani ni Anthony habang nagpapaliwanag saka frustrated na pumikit.Naiwan naman akong tulala sa tapat n'ya. Nang makabawi ay mabilis kong inilapag sa table ang mga gamit ko saka lumapit sa kaniya para halikan siya sa labi."Why did you do that?" Gulat na tanong ni Anthony."You didn't like it?" Tanong ko, kinakabahan."Nah, I loved it. That's supposed to be me. Ako dapat ang unang hahalik" ani ni Anthony saka natawa.Natawa na lamang din ako. Unti-unti nang napapawi ang inis ko rito.Anthony smirked saka binuhat ako at ibinaba sa kama.Both of them stripped their clothes on their body saka sumampa si Anthony sa kama.Anthony climbed onto Ivy's top and started kissing her neck before planting soft kisses on her b****t.Anthony started to moved his hips towards mine and did what he wants on his ways. Napayakap na lamang ako kay Anthony and I can't help but to bite my boyfriend's broad shoulder."Ughh, fvck" Anthony moaned while still on top of me."Moan for me, baby" ani ni Anthony."Ahhh, Anthony, fvck" mahinang pag u***l ko. Nakakahiya baka marinig kami sa labas.After that, Anthony started to thrusted in and out faster than before.After a couple of minutes, they both reached their climax....."Love, wake up. We're going to eat dinner na" boses ni Anthony ang gumising sa akin. Pagkamulat ko ng aking mga mata ay nakangiti niyang mukha ang sumalubong sa akin."Still tired?" Tanong ni Anthony saka ngumisi ng nakakaloko.Inirapan ko na lamang siya saka bumangon na sa kama."Maghihilamos lamang ako" maya-maya ay ani ko rito."Sure" sagot nito.He's still half naked.Pagkatapos naming kumain ay kanya-kanya na ulit kami na pumunta sa kwarto.Nang makapasok ako sa kwarto ay nadatnan ko si Anthony na nakaupo habang busy sa laptop niya na nasa mesa.Kinuha ko naman ang aking mga gamit saka naupo sa couch.Habang nagsscroll ako sa internet, using Enchanté Attire ay hindi ko pa rin mapigilang ngumiti. Sobrang nakakaba ng puso.Parang kailan lang ay gusto kong mag back out sa pagtatayo ng shop dahil feeling ko ay hindi nababagay sa akin na maging owner at designer.Pero hindi, lahat ng doubt ko sa sarili ko ay unti-unti nang napapalitan ng confidence. At iyon ay dahil kay Kuya Darwin, Mr. Clark, sa nag-iisang lalaki sa puso ko, dahil rin sa walang sawang suporta at pag tangkilik ng customers ko, at syempre, dahil kina Nanay at Tatay.Siguro kung nabubuhay pa sila ay sobrang proud sila sa akin. I missed them already. Walang araw na hindi sila nawawala sa isip ko.Kating kati na rin ako na madalaw sila matapos ang napakahabang panahon."Looks like sobrang busy ng baby ko" ani ni Anthony. Nakatitig na ito sa akin ngayon at naroon pa rin sa pwesto niya kanina."A little bit. Sa isang araw pa akong magiging zombie na naman" sagot ko saka natawa."Ikaw, sobrang busy mo ata" baling ko rito."Yes, Love. May tinatapos lamang akong report para bukas" sagot nito."Good luck, then" ani ko na lamang."Thanks. Sana may kiss akong reward pagkatapos nito" ani nito saka ngumiti."Sure, ilan ba?" Panghahamon ko."One thousand" sagot nito.Natawa na lamang ako.Here comes the pilyong Anthony.Elvis Entertainment : Hi, Enchanté Attire! This is Elvis Ortiz, the owner of Elvis Entertainment. My company or team would like to scheduled you a photoshoot. Since tapos na ang eyes mo, body naman. And it would be on Wednesday. February 7! See you there sa company. Have a good night!Nang mabasa ko ang message ni Sir Elvis ay agad akong lumapit kay Anthony para ipakita ang mensahe nito."I'll go with you, d'yan. Sasamahan kita" agad agad na sabi ni Anthony."Baka may work ka d'yan, or baka busy?" Patanong na ani ko."Nah, palagi naman akong may time para sa'yo" sagot nito.Pinisil ko naman ang pisngi nito."How sweet" ani ko."Para namang hindi ka pa nasasanay sa akin" sagot nito.Akmang pipisilin ko na naman ang pisngi n'ya nang umiwas na ito."Ako na lamang ang sasama sa'yo. Manggugulo lamang naman si Kuya Darwin at Clark doon" maya-maya ay ani nito.Ang kaniyang buong atensyon ay naroon pa rin sa ginagawa n'yang report."Sus, ang sabihin mo gusto mo lamang akong masolo" ani ko rito."Buti alam mo" sagot nito saka humalakhak.Umalis naman ako sa tabi n'ya saka nag scroll na lamang ulit sa internet.....Author's Note :I'm currently writing chapter 30 po hehe. Wala na akong maisip na scene. T_TEnjoy reading po! Salamat sa inyo!After 3 Days...."Babe, where are you?" Tanong ko kay Anthony mula sa kabilang linya. "I'm on the way na sa office, Babe. Why?" Sagot nito."Ohh, okay. Ingat ka" sagot ko na lamang. "May problema ba?" Tanong nito."Wala naman. Parating na kase ang orders ko para sa gagawing wedding gown. Wala kaseng kukuha doon, pero okay na. I'll message Danica na lamang or 'yung other staff ng shop" sagot ko. "Okay, Love. Call me kapag walang kukuha. Ako na ang bahala doon" ani nito."Alright, thanks Love. I love you" ani ko saka ibinaba na ang tawag. Sunod ko namang tinawagan si Danica. Agad naman itong sinagot ng dalaga."Yes, Ma'am. Is there something wrong?" Bungad ni Danica mula sa kabilang linya."Danica, busy ka ba ngayon?" Tanong ko agad dito."Medyo po, Ma'am" sagot nito."May ibang staff ba d'yan na hindi naman sobrang busy?" Tanong kong muli."Tingnan ko, Ma'am" sagot nito.Maya-maya pa ay umimik na itong muli mula sa kabilang linya."Ma'am, si Jairus daw po, hindi busy" "Alright. I
"I'm going to office na, Love" ani ni Anthony sa akin habang ibinobotones pa ang kaniyang polo. "Alright. Take care" sagot ko rito saka lumapit sa kaniya para iayos ang kaniyang necktie. "I love you" ani nito habang inaayos ko ang necktie n'ya. Ngumiti naman ako rito. Nang maiayos ko na ito ay umalis na rin s'ya kaagad dahil tanghali na. Isa pa ay pinaalis ko na rin s'ya dahil kapag tinamad na naman ito ay aabsent na naman s'ya. Kawawa naman ang tauhan n'ya sa kompanya nila. Nang masiguradong naka lock na ang pinto at mga bintana ay pumasok na ako sa aming kwarto. Nothing to worry naman na ako lamang mag-isa sa penthouse ngayon. Mayroon din naman kaseng CCTV's sa buong bahay. Ginugol ko ang oras ko sa pag gagawa ng wedding gown ni Andrea. Siguro kung sa iba ay hindi nila ito tatanggapin kase sino nga ba naman ang maggagawa ng wedding gown ng isang babae na ang mapapangasawa ay ang lalaking una mong minahal, ang lalaki na pinangakuan ka pero sa iba ginawa. Naisip ko na ito dati
"Thank you so much, @Enchanté Attire for inviting me. I am so so excited to finally meet the CEO and Designer of this clothing business. It was such an honor. See you on Saturday 😍" Ito agad ang bumungad sa akin nang ilog-in ko ang page ko sa laptop ko. Two weeks later ay naisipan namin na it is the time para ireveal ang sarili ko. Why not, e ngayon, mahihina na ang kalaban. Makalipas ang isang linggo ay namahagi na rin kami ng invitation all over the Philippines. Mayroon rin sa ibang bansa. Hanggang ngayon ay kabadong kabado pa rin ako. I know na para sa akin rin naman ito pero hindi pa rin maalis sa isip ko na magtampo ang mga kaibigan namin, kaibigan ko. Lalong-lalo na si Patricia. Kasalukuyan akong nakaupo sa harap ng table ko at ginagawa pa rin ang wedding gown ni Andrea. Malapit na itong matapos kaya naman ay hindi ko na masyadong inaalala. Napaka ganda nito. Monday na ngayon at naisipan ni Anthony na sa isang sikat na fashion clothing sa America na lamang ipagawa ang gow
"I am Ivy San Francisco or Marisse Dela Fuente, the CEO and designer of the famous Enchanté Attire"Hindi nakalampas sa pandinig ko ang loud gasps ng mga naroon. I smirked. Surprise, everyone. Agad na nanahimik ang buong crowd. Siguro ay pinoproseso pa rin ang nangyayari. May ilan na nakikipag usap sa kanilang mga katabi, may ilan na kumakain at may ilan na kumukuha ng drinks sa waiters na dumaraan. While me, I'm still at the stage. Nakapalibot na ang mga bodyguards sa akin at sa buong event hall. Even my staffs, nakapalibot rin sila sa buong event hall. I still wondering where's my Boy's, Nanay Lydia and Lyka. Mula noong dumating ako rito ay hindi na sila nahagip ng mata ko. "Ma'am, take a seat" ani ng isa kong staff. Tumango naman ako rito saka naupo sa malaking upuan na nandoon sa stage. "Anong kacheap-an naman 'yung pinagsasabi mo, Miss Ivy. Mahal at magaganda nga ang mga gawa mo, but you, ang pangit pangit pala ng ugali mo. Cheap na nga, story maker pa" ani ni 'ate' Vanes
"Paano ba 'yan, pinaghandaan ko talaga ang pagbabalik ko. Ano na ang mukhang maihaharap n'yo sa publiko?" Sarcastic na ani ni Ivy sa Actosta's."Hi, Adrian and friends" baling nito sa grupo ng mga kalalakihan. "Miss me, guys?" Patanong na ani ni Ivy. "Wait" I trailed off. "Bakit hindi na kayo katulad nang dati? Ang pangit pangit n'yo na tingnan, sayang naman wala na kayong mauuto na babae" ani pa ni Ivy sabay tawa. "Guard, paki-alis na sila dito please. I don't want to see their faces. Nakakasira ng mood, nakakasira pa ng party" ani ni Ivy sa mga guards. Tulad ng ginawa kay Vanessa ay sapilitan din na pinalabas sa Event Hall ang mga Acosta, together with Adrian's friends. As I stood out of the crowd na puro Artista, CEO, Vloggers, fashion designer, and mga taong humahanga sa designs ko, syempre ay hindi nakalampas sa paningin ko si Martin. Martin Javier Solis, my ex-boyfriend, the man who had broke my heart and betrayed my trust. My eyes locked with his, and even from a distan
A flicker of determination sparked in Ivy's eyes. "After the initial shock and heartbreak, I realized that I couldn't let their actions define me. I decided to channel my pain into my work, to rebuild my life and career from the ashes."Isabella leaned back in her chair, a glimmer of admiration in her eyes. "And that's when you released your latest collection, the one that has garnered international acclaim?" Pagtukoy nito sa latest collection ko. Ivy nodded, a faint smile tugging at the corners of her lips. "Yes, 'Resilience' was my way of telling my story, of revealing my strength and determination to the world. Each piece in the collection represents a different facet of my journey, a symbol of empowerment and triumph over adversity."Isabella's gaze shifted to the photographs flashing on the big screen. Isabella's voice filled with reverence. "Wow" a loud gasps came from the people out in the Event Hall. "Ivy, your story is one of redemption, of turning pain into art. It's a st
Kinabukasan ay tanghali na ng magising ako. Agad na tumama ang mainit na sinag ng araw sa katawan ko. Nang akmang babangon na ako ay agad rin akong napahiga dahil sa sakit ng ulo. Da*n. A sudden memory flash on my mind. Lasing na lasing ako kagabi. Mabuti na lamang at nasa private room kami. I don't know kung papaano pa ako nakauwi. Marahil ay may isa sa amin na hindi naman masyadong lasing. Mabuti na rin lamang at walang nakakita sa akin, dahil kung mayroon man, tiyak nakakahiya at pinagpipyestahan na ako ngayon sa social media. Kahit masakit ang ulo ay nagawa ko pa rin na makapaghilamos. Nang matapos na ako sa pag aayos sa sarili ko ay napagpasyahan ko na lumabas na sa kwarto namin ni Anthony. Habang tinatahak ang daan papunta sa kusina ay nadaanan ko si Clark at Kuya Darwin na ganoon pa rin ang soot at masarap ang tulog sa sofa sa sala. Agad kong kinuha ang aking cellphone saka kinuhanan ng picture ang dalawa. Natatawa naman akong pumasok sa kusina. "Good morning, 'nak. Mu
"Kain kayo" ani ko sa mag-ina saka naupo sa tapat nila. Tahimik pa rin si Patricia. Hindi ko siya masisisi kung masama ang loob n'ya sa akin. "Hi, Baby" bati ko sa bata na ngayon ay nakatingin sa akin. Agad naman itong ngumiti. Ang cute cute n'ya. Habang nilalaro ko ang bata na hindi ko alam kung ano ang pangalan ay biglang umimik si Patricia."Bes" ani nito. Mabilis naman akong napalingon rito. "I missed you" ani pa nito. "I am so sorry" tanging usal ko. "I know hindi sapat ang sorry sa pagtatago ko sa inyo, pero, sorry talaga" dagdag ko pa. Mabilis nitong hinawakan ang kaniyang anak saka lumapit ang dalawa sa akin. "Meet your Ninang Marisse, Baby Hance" ani ni Patricia sa kaniyang anak saka itinuro ako. "Hi, Baby" bati ko sa bata. Gaya kanina ay matamis muli itong ngumiti sa akin. "Wait lang, Bes, I'll get some cookies lang muna" ani ko kay Patricia saka mabilis na lumapit sa cabinet para kunin 'yung mga cookies na naroon. "Get some cookies, baby Hance" ani ko sa inaan