Share
บทที่ 90 จูบที่ทำให้ไขว้เขว
Related chapter
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 91 ตราบใดที่เธอไม่นอกใจฉัน
'งั้นก็ได้ครับ!' ลูคัสยกนิ้วโป้งให้แซคคารี ในสายตาของสาธารณชน แซคคารีน่ากลัวพอ ๆ กับฮาเดสเทพแห่งความตายเลยล่ะ มีเพียงไม่กี่คนที่เข้าใจเขาจริง ๆ ถึงจะรู้ว่าเมื่อพูดถึงคนที่เขาห่วงใย แซคคารีจะไม่สนใจผลกำไรหรือความสูญเสียส่วนตัวทั้งหมดทั้งปวง เขาจะออกตัวปกป้องโดยไม่มีเงื่อนไขอื่นใด แซคคารียังคงห่วงใยเซนิออสอย่างลึกซึ้ง ถึงแม้ว่าเขาจะพยายามอย่างกล้าหาญที่จะแย่งภรรยาของเขาไปก็ตาม “ฮี่ฮี่ฮี่… นายท่านรอง เนื่องจากคุณอยากช่วยเซนิออสตามหาลูกชายของเขา และคุณกังวลว่าเขาจะพานายหญิงคอนเนอร์ออกไปทันทีที่เขาเจอลูก ผมมีความคิดที่จะกำจัดความกังวลของคุณออกไปให้หมดได้ครับ” ลูคัสยิ้ม “ว่ามา” แซคคารีพูดพร้อมเลิกคิ้ว ลูคัสดูราวกับว่าเขามีแผนที่ดี "มันง่ายมาก คุณก็ทำให้นายหญิงคอนเนอร์ตั้งท้องลูกของคุณสิครับ ก่อนที่เซนิออสจะเจอลูกชายของพวกเขา” สีหน้าที่แปลกประหลาดปรากฏขึ้นบนใบหน้าที่งดงามดั่งรูปปั้นของแซคคารี เขาขมวดคิ้วแต่ไม่พูดอะไร “ผมรู้ว่าคุณกำลังคิดอะไรอยู่ นายท่านรอง คุณคิดว่าชายผู้เยือกเย็น มีความอดทนสูง และเป็นชายผู้ละเว้นจากความสุขทางเพศอย่างคุณ จะไม่มีวันละทิ้งศักดิ์ศรีของตัวเอง และทำแ
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 92 ภรรยาคือภาพสะท้อนของฉัน
“แน่นอน” แซคคารีตอบด้วยสีหน้าเย็นชา “ขอบคุณนะ…” เธอฝืนยิ้มและโบกมือลา จากนั้นเธอก็รีบออกไปที่ประตูราวกับว่าเธอกำลังวิ่งหนีจากภัยคุกคามที่คืบคลานเข้ามา "เดี๋ยวก่อน" แซคคารีหยุดเธอด้วยน้ำเสียงไม่แยแสซึ่งเต็มไปด้วยแรงดึงดูดและความเฉียบคม ชาร์ล็อตหยุดนิ่งราวกับว่าเธอโดนคำสาป เธอหันกลับมาอย่างหวาดกลัว “นายต้องการอะไรอีกไหม?” "เธอจะไปที่นั่นยังไง?" ชายรูปงามเงยหน้าขึ้นมองเธอ ดวงตาของเขาซึ่งเปล่งประกายราวกับอัญมณีล้ำค่าที่ดูเหมือนกักเก็บเสน่ห์อันทรงพลังเอาไว้ ทุกครั้งที่เธอมองเข้าไปในดวงตาของเขา เธอจะรู้สึกราวกับว่ามีผนึกอยู่ในหัวใจของเธอ ครั้งนี้ก็ไม่ต่างกัน เธอกลืนน้ำลายอย่างกังวล น้ำเสียงของเธอดูกระวนกระวายยิ่งกว่าที่เคยเป็น ขณะที่เธอพูดว่า “ฉันจะเรียกแท็กซี่… แน่นอน…” วัตถุสีทองแวววาวลอยจากมือของแซคคารีมาหาเธอทันทีที่เธอพูด เธอคว้ามันได้โดยสัญชาตญาณ และตระหนักได้ว่ามันคือชุดกุญแจรถ ดวงตาของลูคัสเป็นประกาย 'นั่นคงไม่ใช่กุญแจของโรลส์รอยส์สีขาวมุกสั่งทำ ที่แซคคารีเพิ่งซื้อเมื่อสัปดาห์ที่แล้วใช่ไหม?' แซคคารีมีรถยนต์หรูมากกว่า 5,000 คัน แต่ไม่มีรถคันไหนมีมูลค่าเท่ากับรถคันน
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 93 ลักพาตัว
ครั้งสุดท้ายที่ชาร์ล็อตมาที่สตูดิโอคือเมื่อ 3 เดือนก่อน ทันทีที่เธอเดินเข้าไปในสตูดิโอ เธอก็วางขาตั้งขึ้นทันที กลิ่นหอมของกระดาษและสีที่คุ้นเคยไหลผ่านจมูกของเธอ มันทำให้จิตใจของเธอรู้สึกผ่อนคลาย ในเวลาเดียวกัน สองสาวโรงเรียนมัธยมก็เดินควงแขนกันเข้าไปในสตูดิโอ เด็กสาวผมยาวเอียงศีรษะแล้วถามว่า “เฮ้ ป้า ป้าเป็นเจ้าของสตูดิโอนี้ใช่ไหม?” ชาร์ล็อตขมวดคิ้วเมื่อได้ยินชื่อที่หล่อนเรียก และพูดว่า “ฉันแก่กว่าเธอแค่ 5 ปี ดังนั้น เธอควรเรียกฉันว่าพี่ก็พอแล้ว” “ฮ่า! ป้าควรมองตัวเองในกระจกแล้วนับริ้วรอยบนใบหน้าของป้าดูนะ ฉันไม่รู้จริง ๆ ว่าทำไมป้าถึงกล้าขอให้เราเรียกป้าว่าพี่ ป้าควรจะขอบคุณที่ฉันไม่เรียกป้าว่าแม่มดแก่นะ” ชาร์ล็อตไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเด็กสาวนี้ แต่เธอจะไม่ยอมอ่อนข้อให้กับหล่อน เธอโยนพู่กันบนพื้นแล้วลุกขึ้นยืน เธอจ้องมองเด็กสาวอย่างโกรธจัด “พูดอีกครั้งสิ เดี๋ยวฉันจะดึงสติให้เธอแทนครูของเธอเอง” หญิงสาวไม่สนใจเธอและโก่งคอต่อปากต่อคำ “งั้นก็มาสิ ป้าดีแต่เห่า แต่กัดไม่เป็น ฉันไม่กลัวเธอหรอก” “พอแล้ว มาร์ชี่ อย่าลืมว่าเราไม่ได้มาที่นี่เพื่อจะมาสู้กับเธอนะ” ผู้หญิงอีกคนดึง
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 94 ไม่เคยยอมแพ้
ชาร์ล็อตพยายามขยับแขนขาแต่ก็ไม่เป็นผล ตอนนี้เธอกำลังนอนอยู่บนพื้นโดยที่มือกับขาของเธอถูกมัดไว้ เธอพยายามสงบสติอารมณ์ลง และพูดว่า “นายกล้าที่จะทำกับฉันแบบนี้เหรอ ฮะ วิกเตอร์ รัทเทอร์ฟอร์ด? ดูเหมือนว่านายจะลืมสิ่งที่แซคคารีทำกับนายเมื่อวันก่อนไปนะ นายต้องการให้ฉันเตือนความทรงจำของนายอีกครั้งไหม? กล้าดียังไงมาลักพาตัวฉัน!” “แซคคารี คอนเนอร์! แซคคารี คอนเนอร์! ถูกของเธอนะ ไม่มีทางที่ฉันจะลืมวิธีที่เขาทำให้ฉันต้องอับอายขายหน้า ไม่ว่าจะชาตินี้หรือชาติไหน ฉันจะไม่มีวันลืมสิ่งที่เขาทำกับฉัน!” วิกเตอร์ตะโกนอย่างโกรธจัด ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวด้วยความโกรธ เมื่อเขานึกถึงความอัปยศอดสูที่แซคคารีทำกับเขา หนึ่งเดือนก่อน เขาพยายามจะทำมิดีมิร้ายชาร์ล็อต แต่แผนการของเขาถูกแซคคารีเข้ามาขัดขวาง ตั้งแต่เขาถูกแซคคารีทำให้อับอายขายหน้าในครั้งนั้น ชื่อเสียงของเขาก็พังป่นปี้ ภรรยาของเขาทิ้งเขาไป ลูกชายและลูกสาวของเขาตัดสัมพันธ์กับเขา และเขากลายเป็นตัวตลกของคนทั้งเมือง เขาเหมือนตกนรกทั้งเป็น เขาเคยคิดที่จะแก้แค้นแซคคารี แต่เขาไม่กล้าแม้แต่จะคิดเพราะกลัวแซคคารี ขณะที่เขาคิดว่าเขาทำอะไรไม่ได้อีกแล้ว แต่
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 95 สายตาของเขา
“ฉันต้องบอกเธอกี่ครั้ง! ลงไป! ลงไปสิวะ นาง**!” วิกเตอร์ยังคงฟาดเข็มขัดลงบนหลังของชาร์ล็อตอย่างไม่ลดละ แต่เธอไม่ยอมแพ้ เธอยืนขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า วิกเตอร์เป็นคนอ้วนและเตี้ยกว่าชาร์ล็อต เมื่อชาร์ล็อตยืนอยู่ข้างหน้าเขา จ้องมองเขาอย่างเย่อหยิ่งและเย็นชา เขาสัมผัสได้ถึงบรรยากาศอันตรายที่มาจากเธอ หัวใจของเขาเต้นผิดจังหวะ แต่ในไม่ช้าเขาก็สงบลงได้ ขณะที่เขาจ้องมองไปที่ผู้หญิงที่ดูอ่อนแอแต่มีความมุ่งมั่นตรงหน้าเขา บนใบหน้าบิดเบี้ยวของเขาก็เผยรอยยิ้มแสยะอันชั่วร้าย ในขณะที่เขาหย่อนเข็มขัดลง จากนั้นเขาก็ลงมือจัดการชาร์ล็อตด้วยตัวเอง เขาวางมือรอบคอของเธอขณะที่เขาพยายามจะบีบคอเธอ “ไม่…” แขนขาของชาร์ล็อตถูกมัด ไม่ต้องพูดถึงเลยว่าเธออยู่ภายใต้ฤทธิ์ยา ไม่มีทางไหนที่เธอจะต่อต้านแรงผลักของไอ้อ้วนวิกเตอร์ในสภาพปัจจุบันของเธอได้ ดังนั้น เธอจึงล้มกระแทกลงกับพื้น แรงกระแทกทำให้สมองของเธอว่างเปล่า แต่ความเจ็บปวดอันแสนสาหัสที่หลังของเธอดึงเธอกลับมาสู่ความเป็นจริง “เธอรู้อะไรไหม ชาร์ล็อตที่รักของฉัน? ความดื้อรั้นของเธอคือสิ่งที่ฉันชอบมากที่สุดในตัวเธอ ดังนั้น จงพยายามอย่างเต็มที่และต่อสู้อย่างส
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 96 หยุดนะชาร์ล็อต ซิมม่อนส์
แซคคารีอุ้มชาร์ล็อตไปไว้ในรถ เนื่องจากประสบการณ์ในอดีตของเขาที่ถูกคู่ต่อสู้ลอบทำร้าย เพื่อป้องกันไม่ให้เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นอีก แดเนียลจึงเตรียมยาไว้ให้เขาพกติดตัว แซคคารีหยิบยาออกจากกระเป๋าของเขา เมื่อนิ้วของเขาไปโดนบาดแผลบนริมฝีปากของชาร์ล็อต เธอร้องออกมาอย่างเจ็บปวด แซคคารีรู้สึกราวกับว่ามีใครบางคนเอามีดแทงเข้าไปหัวใจของเขา และความเจ็บปวดก็ปรากฏให้เห็นในดวงตาอันเย็นเยือกของเขา แม้ว่าเขาจะรู้ว่า ในสภาพของเธอตอนนี้เธอคงจะไม่ได้ยินอะไร แต่แซคคารียังคงแนบริมฝีปากที่หูของเธอและกระซิบว่า “เอาล่ะ เป็นเด็กดี แล้วอ้าปากของเธอสิ” น่าแปลกที่ช่วงเวลาที่แซคคารีกระซิบประโยคนี้เข้าหูของเธอ ชาร์ล็อตก็เปิดปากที่ปิดแน่นของเธอโดยอัตโนมัติ แซคคารีคว้าโอกาสนี้เทยาเข้าปากของเธอ เขารู้สึกโล่งใจหลังจากที่เธอกลืนมันลงไป ในตอนนี้ใบหน้าของชาร์ล็อตฟกช้ำไปหมดจนแทบจะจำไม่ได้ แซคคารีใช้สำลีพันก้านที่ผ่านการฆ่าเชื้อทำความสะอาดใบหน้าของเธออย่างช้า ๆ และระมัดระวัง ตอนนั้นเองที่เขาเห็นรอยแผลสีแดงที่เกิดจากเข็มขัดคาดยาวปิดหน้าเธอจนสุดขอบ ผิวที่สวยงามและบอบบางของเธอได้หายไปแล้ว เมื่อเห็นสภาพปัจจุบัน
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 97 ไม่ไหวแล้ว
มันเป็นฟางเส้นสุดท้าย บางอย่างในตัวแซคคารีดังขึ้น และมีเสียงตะโกนใส่เขาให้จูบเธอ เขายกใบหน้าของชาร์ล็อตขึ้นเบา ๆ แล้ววางริมฝีปากเรียวบางไว้บนหน้าผากของเธอ “นายมันงี่เง่า!” ชาร์ล็อตตะโกน ทำให้แซคคารีถอยกลับด้วยความตื่นตระหนก วินาทีต่อมา ชาร์ล็อตเสริมต่อว่า “คนเนรคุณ ไอ้**! ฉันหวังอยากให้คุณตายเป็นล้าน ๆ ครั้ง… คุณทรยศฉันได้ยังไง?” “ไบรสัน ฉันดีกับคุณมาก… ฉันรักคุณมาก ฉันให้คุณทุกอย่างที่ฉันมี ทำไม? ทำไม… ทำไม… ฮึก… ฮึก…” ชาร์ล็อตร้องออกมาดัง ๆ ขณะที่น้ำตาหยดใหญ่เริ่มไหลออกมาจากหางตาของเธอ เมื่อเห็นน้ำตาของเธอ แซคคารีก็รู้สึกราวกับว่ามีใครบางคนเจาะหัวใจของเขาให้เป็นรู มันว่างเปล่า ไร้ก้นบึ้ง และไม่มีอะไรสามารถเติมเต็มได้เขาได้พบกับชาร์ล็อตในจุดที่ต่ำสุดในชีวิตของเธอ ไม่ว่าเธอจะต้องทนกับความคับข้องใจมากแค่ไหนและต้องเจอความทุกข์ยากแค่ไหน ชาร์ล็อตจะเลิกคิ้วขึ้นและยิ้มอย่างภาคภูมิใจเสมอ เธอจะเติมความเจ็บปวดทั้งหมดด้วยในรอยยิ้ม แซคคารีคิดว่าผู้หญิงที่หัวดื้อและมีเกียรติอย่างเธอจะไม่ร้องไห้ออกมาเลย แต่ดูเหมือนว่าเขาจะคิดผิด ปรากฎว่าเธอก็เหมือนกับผู้หญิงคนอื่น ๆ ที่ร้องไห้งอแงเหมื
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 98 ตามมา
การแสดงออกของแซคคารีหมองลง “เซนิออส ระวังคำพูดหน่อย” "แล้วมีปัญหาอะไรครับ? คุณอาทำแบบนั้น แต่คุณอาไม่ยอมให้ผมพูดถึงเรื่องนี้เหรอ!” เมื่อเขามองไปที่ชาร์ล็อตที่นอนอยู่บนเบาะรถและนึกถึงภาพแซคคารีกำลังกอดและจูบเธอ ความหึงหวงรุนแรงเริ่มลุกไหม้ภายในตัวเซนิออส และเขาก็ควบคุมมันไม่ได้ “ผมเห็นอาแอบจูบคาร์ลี่ ตอนที่เธอหมดสติเพราะยา ถ้าผมมาช้ากว่านี้ อาคงทำอะไรไม่ดีกับเธอแน่” คิ้วที่ขมวดของแซคคารีคลายลงเล็กน้อย แน่นอนว่าเขาไม่สามารถตำหนิเซนิออสที่กำลังคลั่งได้ การเห็นเขาและชาร์ล็อตกอดและจูบกัน อาจทำให้เข้าใจผิดได้ง่าย นอกจากนี้ เขาได้ทำสิ่งนี้กับชาร์ล็อตจริง ๆ ตอนที่เธอหมดสติ ดังนั้น เซนิออสจึงไม่ได้พูดอะไรถึงเขาผิดเลย... “ฉันยอมรับทุกอย่างที่ฉันทำ” การแสดงออกของแซคคารีไม่แยแส และเสียงของเขาก็เย็นชา “แต่นายบอกว่าฉันเป็นคนโรคจิต ข้อนี้ฉันไม่ยอมรับ เซนิออส ฉันจะบอกนายอีกครั้งนะ ชาร์ล็อตเป็นภรรยาของฉัน ฉันจูบเธอได้” "อย่างงั้นเหรอ?" เซนิออสยิ้มเยาะ “ถึงคุณอาจะจูบเธอเป็นเรื่องปกติ แต่คุณอาจะจูบเธอเฉย ๆ แล้วไม่ทำอะไรเกินเลยงั้นสิ ถ้าผมมาไม่ทันเวลามันจะเป็นยังไง?” แซคคารีเงียบ เพราะเข
Latest chapter
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 300 คำเชิญของแอนนาลิต้า
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 299 ชาร์ล็อต เธอนี่มันหมอดูชัด ๆ
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 298 ความฝันหรือว่าเป็นบ้า
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 297 ความใจดีของแซคคารี
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 296 สะพานสายรุ้ง
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 295 แซคคารีอยู่ที่นี่
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 294 เขาคือพี่ชายของเธอ
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 293 แกริสัน ลาร์สัน
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 292 ลางสังหรณ์ที่ไม่ดี
