Share

บทที่ 92 ภรรยาคือภาพสะท้อนของฉัน

“แน่นอน” แซคคารีตอบด้วยสีหน้าเย็นชา

“ขอบคุณนะ…” เธอฝืนยิ้มและโบกมือลา จากนั้นเธอก็รีบออกไปที่ประตูราวกับว่าเธอกำลังวิ่งหนีจากภัยคุกคามที่คืบคลานเข้ามา

"เดี๋ยวก่อน" แซคคารีหยุดเธอด้วยน้ำเสียงไม่แยแสซึ่งเต็มไปด้วยแรงดึงดูดและความเฉียบคม ชาร์ล็อตหยุดนิ่งราวกับว่าเธอโดนคำสาป เธอหันกลับมาอย่างหวาดกลัว

“นายต้องการอะไรอีกไหม?”

"เธอจะไปที่นั่นยังไง?" ชายรูปงามเงยหน้าขึ้นมองเธอ ดวงตาของเขาซึ่งเปล่งประกายราวกับอัญมณีล้ำค่าที่ดูเหมือนกักเก็บเสน่ห์อันทรงพลังเอาไว้

ทุกครั้งที่เธอมองเข้าไปในดวงตาของเขา เธอจะรู้สึกราวกับว่ามีผนึกอยู่ในหัวใจของเธอ ครั้งนี้ก็ไม่ต่างกัน เธอกลืนน้ำลายอย่างกังวล น้ำเสียงของเธอดูกระวนกระวายยิ่งกว่าที่เคยเป็น ขณะที่เธอพูดว่า “ฉันจะเรียกแท็กซี่… แน่นอน…”

วัตถุสีทองแวววาวลอยจากมือของแซคคารีมาหาเธอทันทีที่เธอพูด

เธอคว้ามันได้โดยสัญชาตญาณ และตระหนักได้ว่ามันคือชุดกุญแจรถ

ดวงตาของลูคัสเป็นประกาย

'นั่นคงไม่ใช่กุญแจของโรลส์รอยส์สีขาวมุกสั่งทำ ที่แซคคารีเพิ่งซื้อเมื่อสัปดาห์ที่แล้วใช่ไหม?'

แซคคารีมีรถยนต์หรูมากกว่า 5,000 คัน แต่ไม่มีรถคันไหนมีมูลค่าเท่ากับรถคันน
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status