บทที่ 182

อวิ๋นซูดีใจกับคำพูดของพ่อครัว “จริงไหมคะ？”

“คนจีนไม่หลอกคนจีนด้วยกันเอง”

อวิ๋นซูรู้สึกโล่งใจ เธอห่อพิซซ่าชุดนึง ส่วนที่เหลือก็มอบให้กับพนักงานโรงอาหาร

พนักงานมองแผ่นหลังของเธอที่กำลังเดินจากไป จึงเบียดเสียดเข้ามายืนข้างพ่อครัวแล้วพูดขึ้น “หัวหน้าพ่อครัว หัวหน้าแผนกออกแบบคนนี้ก็ไม่เหมือนที่คนอื่นเขาว่ากันว่า......ทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง อย่างน้อยด้านการทำอาหาร เธอก็มีพรสวรรค์มากเลยนะ”

พ่อครัวมองไปยังหญิงสาวที่กำลังจากไป แล้วใบหน้าที่สดใสหล่อเหลาของเขาก็เผยยิ้มขึ้นมา

“แม้แต่คนจู้จี้จุกจิกอย่างเฮ่อหย่วนเจ๋อก็ยังยอมเชื่อฟังได้ จะเป็นคนธรรมดาได้ยังไง?”

เขากระซิบกระซาบ แต่ก็ไม่มีใครได้ยิน

......

อวิ๋นซูนำพิซซ่าไปถึงโรงแรมที่เควินพักอยู่

โรงแรมถูกจัดเตรียมโดยบริษัท หลังจากที่แสดงตัวตนแล้วอวิ๋นซูก็เข้าไปได้อย่างสบาย และในไม่ช้าก็มาถึงประตูห้อง

เธอเคาะประตู

ประตูเปิดออกตามเสียงเคาะ

เมื่อเห็นว่าคนที่ยืนอยู่ข้างในเป็นเฮ่อเยียนสือ อวิ๋นซูก็ตกตะลึงงัน

เธอมองไปที่หมายเลขห้องอีกครั้ง และหลังจากที่ยืนยันซ้ำแล้วซ้ำเล่าอยู่ในใจว่าไม่มีอะไรผิดพลาด ถึงได้มองไปที่เฮ่อเยียนสือ “ทำไมคุณถึงอยู่ที่น