บทที่ 51

อวิ๋นซือฉิงตัวสั่นไปทั่วทั้งตัวและมองไปที่เฮ่อหย่วนเจ๋อ เพื่อขอความช่วยเหลือ แต่กลับพบกับสายตาที่เย็นชาของคุณปู่

หัวใจของเธอเย็นเยือก

“คุณคิดถึงพี่เขยของคุณจริง ๆ เหรอ?” คุณปู่ขมวดคิ้ว และรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาก็หายไปอย่างเห็นได้ชัด

ทันใดนั้น ลมหายใจของอวิ๋นซือฉิงก็เร็วขึ้น เธอรีบคัดค้านขึ้นมาทันที "ไม่ใช่ค่ะ คุณปู่ ฉันไม่ได้คิดถึง..."

“ในเมื่อไม่ ก็อย่ากลัวที่จะสาบาน”

อวิ๋นซือฉิงกัดริมฝีปากของเธอ ภายใต้การจ้องมองของทุกคน เธอพูดทีละคำว่า "ใช่ ฉันอวิ๋นซือฉิงสาบานว่าถ้าฉันแต่งงานกับพี่เขยของฉันในอนาคต เมื่อฉันย่างเท้าออกจากบ้านขอให้ฉันจะถูกรถชนตาย”

หลังจากพูดอย่างนั้น เธอก็เงยหน้าขึ้นและจ้องมองที่อวิ๋นซู ด้วยสายตาไม่พอใจ

อวิ๋นซูยิ้มเบา ๆ

อวิ๋นซือฉิงอยากให้เธอตาย งั้นเธอก็จะไม่ให้อวิ๋นซือฉิงสามารถแต่งงานกับเฮ่อหย่วนเจ๋อได้ตลอดชีวิต

แม้ว่าจะแต่งงานแล้ว ก็จะติดอยู่กับคำสาบานและรู้สึกกังวลจนไม่มีที่สิ้นสุด

“ด้วยคำสาบานนี้ ฉันคิดว่าน้องสาวของฉันจะไม่หลงทางอีก วันนี้เป็นวันเกิดของคุณปู่ และเธออก็ป่วยด้วย ในเมื่อมากันแล้วก็อยู่ต่อเถอะ” หลังจากพูดอย่างนั้น เธอเงยหน้าขึ้นมองที่เฮ่อหย่วนเจ