บทที่ 114

ฮูหยินใหญ่เจียงได้ยินคำพูดนี้ของเจียงหวานหว่าน นางก็เกิดความฉงนสงสัยขึ้นทันที

“นี่ตกลงเกิดเรื่องอันใดขึ้นกันแน่”

เจียงหวานหว่านหันไปมองฮูหยินใหญ่เจียง และกล่าวว่า “ท่านย่า หลานทำตามคำขอของท่านย่าไปตรวจดูอาการป่วยของเจียงอวิ้น แต่หลานนึกไม่ถึงเลยว่าน้าเฉาจะให้พี่ห้าขับไล่หลานออกมา ขวางหลานไม่ให้เข้าไป หลานวิ่งหลบพี่ห้าจนกระทั่งได้เข้าไปในห้องเจียงอวิ้น หลานเห็นเงินวางอยู่บนโต๊ะสามหมื่นตำลึง”

“น้าเฉาสัญญากับหลานว่า ขอเพียงแค่หลานไม่เอาเรื่องเงินนั้นเล่าให้ใครฟัง นางจะแบ่งประโยชน์ให้หลานบางส่วน เดิมทีหลานจะมาบอกเรื่องนี้กับท่านย่า แต่นึกไม่ถึงว่าน้าเฉาจะชิงมาหาท่านย่าก่อน แถมยังทำเรื่องเช่นนี้อีก!”

สีหน้าของเจียงหวานหว่านเต็มไปด้วยความโกรธ

น้ำเสียงของฮูหยินใหญ่เจียงแหลมขึ้น “เจ้าไม่ได้ตาฝาดไปแน่นะ เป็นเงินสามหมื่นตำลึงจริงๆ หรือ ?”

“หลานเห็นกับตาตัวเองเจ้าค่ะ”

เจียงหวานหว่านกล่าวด้วยความหนักแน่น

เฉาหยูเฟิ่งนึกไม่ถึงเลยว่าเจียงหวานหว่านจะใส่ร้ายป้ายสีนางหน้าตาเฉยเช่นนี้ได้ นางกำลังจะเอ่ยปากพูด แต่ถูกฮูหยินใหญ่เจียงหันขวับไปจ้องหน้าห้ามเอาไว้เสียก่อน

“หว่านเจี่ยเออร์ เจ้าเ