Share

บทที่ 155

ไช่หยางเชื่อว่าจางจางจะดูแลน้องสาวเข้าเป็นอย่างดี

เจียงหวานหว่านกล่าว “จางจาง เจ้ามาทดลองยา”

“ท่านหมอเจียง เหตุใดไม่ใช้ข้าทดลองยา”

ไช่หยางถามอย่างไม่ยอมแพ้

เจียงหวานหว่านมองประเมินเขาหัวจรดเท้า

“เจ้าผอมเกินไป แล้วก็มีห่วง”

จางจางตบไหล่ไช่หยาง จากนั้นก็เดินตามเจียงหวานหว่านเข้าไปในห้อง

ตรงหน้าเจียงหวานหว่านมียาน้ำสีดำทมิฬตั้งอยู่

“จางจาง ข้าจะถามเจ้าเป็นรอบสุดท้าย ยังต้องการทดลองยาอยู่หรือไม่ เจ้ายังเลือกได้”

จางจางตอบอย่างไม่ลังเล “ข้าคิดดีแล้ว หากรอด นั่นเพราะชะตาของข้ายังไม่ขาด หากตาย นั่นก็เป็นชะตาของข้าเช่นกัน ข้าไม่เสียใจ ไม่โกรธแค้น”

เจียงหวานหว่านผลักชามยามาอยู่ตรงหน้าเขา

จางจางหยิบชามและดื่มรวดเดียวหมด

เจียงหวานหว่านมองด้วยความนับถือ จางจางมีความกล้าหาญเด็ดเดี่ยว หากมีชีวิตรอด วันหน้าต้องกลายเป็นคนสำคัญ

หลังจากจางจางดื่มยาจนหมดก็นั่งอยู่กับพื้น รอให้ยาออกฤทธิ์

หมอข่งและกัวอี้เทียนรอผลอยู่ข้างนอกด้วยความกังวล

หนึ่งชั่วยามผ่านไป สองชั่วยามผ่านไป

ตั้งแต่ฟ้ามืดรอจนฟ้าสาง จางจางยังไม่มีอาการใดในทางไม่ดี

เจียงหวานหว่านคอยสังเกตอาการของจางจาง

สารพิษในร่างกายเขาลดลงไ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status