Share

บทที่ 22

เจียงหวานหว่านวุ่นในห้องครัวเล็กอยู่นาน มู่เซียงก็คอยเป็นลูกมือให้

น้ำแกงบำรุงสองหม้อร้อนๆ ตุ๋นเสร็จแล้ว เพิ่มขนมก้อนรูปปลา กับขนมสมปรารถนาเข้าไป

เจียงหวานหว่านยิ่งดูก็ยิ่งพอใจ

"คุณหนู ไม่คิดเลยว่าฝีมือทำอาหารของท่านจะดีขนาดนี้!"

มู่เซียวเอ่ยชมขึ้นมา

เจียงหวานหว่านชิมรสชาติ "นำน้ำแกงกับขนมสมปรารถนานี้ส่งไปให้ฮูหยิน"

ร่างกายของท่านแม่ต้องการการบำรุง พวกยาของบำรุงในจวนเจียงก็มีอยู่ไม่น้อยเลย เอามาบำรุงท่านแม่ได้พอดี

จากนั้นจึงหยิบกล่องอาหารออกมา เจียงหวานหว่านนำน้ำแกงอีกส่วนและขนมก้อนรูปปลาใส่ไว้อย่างดี ปิดฝาลง

"สือหลิ่ว"

เจียงหวานหว่านตะโกนเข้าไปในเรือน

สือหลิ่วพอได้ยินก็ออกมา

"เอากล่องอาหารนี้ส่งไปที่จวนอ๋อง"

เจียงหวานหว่านนำกล่องอาหารส่งให้สือหลิ่ว

สือหลิ่วเบ้ปาก "คุณหนู หลายวันนี้ ท่านเอาแต่ส่งของไปที่จวนอ๋อง ถุงหอมบ้าง ยาลูกกลอนบ้าง ขนมบ้าง น้ำแกงบ้าง...ท่านไม่เหนื่อยหรือไรกัน!"

เจียงหวานหว่านใช้นิ้วชี้จิ้มไปที่หน้าผากสือหลิ่ว "ถ้าไม่ใช่ท่านอ๋องมาช่วยเหลือ พวกเราจะเข้ามาในจวนตระกูลเจียงคงต้องลงแรงอีกมาก ส่งน้ำใจไปบ้างมันก็แน่นอนอยู่แล้วนี่!"

"คุณหนู ทุกครั้งที่ข้าออกจ
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status