บทที่ 41

ชุนฮว๋าได้ยินก็ตกลงในทันใด เพราะนางเกลียดเจียงหวานหว่าน

เป็นเพียงสาวบ้านนอกคนหนึ่ง ทำไมถึงเป็นคุณหนูได้!

หลิ่วซู่ถูกทหารรักษาพระองค์จับตัวไป ห้ามเคลื่อนไหวเป็นอันขาด

แววตาของเจียงหวานหว่านขรึมลงเล็กน้อยพลันหันไปคำนับต่อโหวเจี๋ย

“ผู้บัญชาการโหว ข้าขอซักถามอะไรนางหน่อยได้หรือไม่”

โหวเจี๋ยครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพยักหน้าตกลง

สตรีผู้นี้น่าจะเป็นคุณหนูหกแห่งสกุลเจียงที่ไปอาละวาดที่จวนเจียงและเป็นปรปักษ์กับเจียงป๋อเหนียน ดังนั้นเขายอมไว้หน้าให้

ดวงตาลุ่มลึกของหรงซีเลิกขึ้นเล็กน้อยพลางมองเจียงหวานหว่านด้วยแววตาขี้เล่น

บนใบหน้าของหรงมู่หานมีความรู้สึกแปลกแยกแฝงอยู่

หากเจียงป๋อเหนียนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้จริง เขาจะปล่อยปละละเลยเจียงป๋อเหนียนทันที

ความผิดฐานสมรู้ร่วมคิดกับศัตรู เพียงพอที่จะทำให้เขาหลุดจากบัลลังก์ได้

ฮูหยินใหญ่เจียงอายุมากแล้วยืนไม่ไหว จึงหาที่นั่งว่างนั่งลง โดยมีเจียงอวิ้นและเจียงจิ่นหนิงยืนอยู่ข้างๆ

เจียงอวิ้นหัวเราะแห้ง นางจะคอยดู ว่าโทษหนักเพียงนี้เจียงหวานหว่านจะช่วยสกุลหลิ่วนี่ได้อย่างไร

เพียงแค่ทำให้สกุลหลิ่วนี่ออกไปรับโทษให้ได้ ท่านพ่อและท่านแม่ก็จะไม่เป็น