Share
บทที่ 71
Related chapter
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 72
มวยที่สวยแต่กระบวนท่าของผู้หญิงสองคนนั้นจะไปทำให้เขาบาดเจ็บได้ที่ไหนองค์หญิงเหวินซิงคับอกคับใจอย่างมาก แต่ว่าก็ไม่มีทางเลือก จึงได้แต่ส่งเสียงไม่พอใจออกมา"มู่จิ่วซี ไม่ได้เจ้าแค่ไม่กี่วัน เจ้าทำให้ข้ารู้สึกว่าเปลี่ยนไปถนัดตา หรือว่าถูกโม่จุนถอนหมั้นจนกระทบกระเทือนจิตใจ?" องค์หญิงเหวินซิงผ่อนลมหายใจและคิดอยากจะพูดดูถูกมู่จิ่วซีอีกสักสองสามประโยค"ใช่แล้วล่ะ ข้าได้รับกระทบกระเทือนจิตใจและก็มักจะเป็นบ้าได้ตลอดเวลา ดังนั้นองค์หญิง เจ้าหลังจากนี้ก็ควรจะดีกับข้าสักหน่อยนะ" มู่จิ่วซีพอพูดจบก็พูดต่อในทันที "พี่หญิงหง ข้ายังดื่มไม่พอเลย!"พี่หญิงหงรับถือคารวะในตัวของมู่จิ่วซี พริบตานางก็เข้าใจความหมายของมู่จิ่วซีและรีบไล่ผู้คนออกไป องค์หญิงเหวินซิงก็ถูกนางเชิญไปที่ห้องของนายโลมอีกห้องเช่นกัน เพียงพริบตา ทั้งหอหล่านจวี๋ก็กลับมาเป็นปกติภายในห้องของอู๋ถง ลังที่ใส่แท่งทองคำใบหนึ่งได้วางอยู่บนพื้น ส่วนเงิน 100 ตำลึงได้วางไว้อยู่บนโต๊ะพี่หญิงหงและเหล่าโจวก็ได้เข้ามา"อู๋ถง ข้าต้องพาเจ้าไปได้แล้ว ไม่งั้นถ้านังผู้หญิงสองคนนั้นมาเห็นเจ้าอีกจะต้องมีเรื่องอีกแน่" มู่จิ่วซีกล่าว "งั้นเงินค่าไถ
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 73
มู่จิ่วซีและฮั้วอวิ๋นเทียนก็ได้สติกลับมา พอพวกเขาเห็นท่านผู้สำเร็จราชการแทนอยู่ด้านนอกก็ตกใจอย่างมาก"พวกเจ้าทำอะไรกันน่ะ?" โม่จุนถลึงตาจนแทบลูกตาจะหลุดออกจากเบ้าฮั้วอวิ๋นเทียนรีบปล่อยมู่จิ่วซี ใบหน้าหล่อเหลาของเขาเผยให้เห็นความเขินอายส่วนมู่จิ่วซีก็คลานขึ้นมาและหันมองโม่จุนพร้อมกับกล่าวอย่างโมโห : "ท่านผู้สำเร็จราชการแทน เจ้าเป็นบ้าอะไร ดึกดื่นขนาดนี้แล้วจะมีใครบ้าอย่างเจ้าอีกที่มาขวางรถม้า?""เจ้าลงมาเดี๋ยวนี้!" โม่จุนโกรธมากและเอื้อมมือออกไปคว้ามู่จิ่วซี"โอ๊ย !" มู่จิ่วซีก็รีบหลบ แต่ว่าขาของนางข้างหนึ่งถูกโม่จุนคว้าไว้ได้ นางแทบจะล้มลงไปทั้งตัวและถูกลากออกมาฮั้วอวิ๋นเทียนก็รีบเอื้อมมือไปคว้าแขนของมู่จิ่วซีไว้และหันไปกล่าวอย่างเย็นชากับโม่จุน : "ท่านผู้สำเร็จราชการแทน เจ้ากำลังจะทำอะไร?""เจ้าสำนักฮั้ว เจ้าจะมายุ่งมากไปแล้วไหม นี่ไม่ใช่เรื่องของเจ้า รีบออกไปได้แล้ว!" บรรยากาศรุนรงทรงพลังของโม่จุนก็ได้ระเบิดออกมาในทันที แววตาสีดำสนิทของเขาอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อผู้คนใครต่างก็ไม่รู้ว่าเขาไปเจออะไรมาเย่ฮานตอนมาบอกเล่าเรื่องให้เขาฟัง เขาพอรู้ว่ามู่จิ่วซีไปที่หอหล่านจวี๋
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 74
"คุณหนูใหญ่ ท่านผู้สำเร็จราชการแทนโกรธจนหน้ามืดไปแล้ว เขาไม่ฟังอะไรแล้วล่ะ" ชิงเฟิงรีบกล่าว"ผู้ชายคนนี้ป่วยเป็นบ้าไปแล้วจริงๆ นี่มันเรื่องอะไรกันแน่?" มู่จิ่วซีไม่เข้าใจจริงๆ โม่จุนทำไมถึงต้องโมโหถึงขนาดนั้นด้วย อีกอย่างยังโกรธฮั้วอวิ๋นเทียนจนลุกเป็นไฟชัดขนาดนั้นชิงเฟิงเองก็ไม่เข้าใจ พอเห็นสองคนต่อสู้ห่างออกไปเรื่อยๆ ก็หันมามองรถม้าที่เป็นเศษแตกกระจาย เขาเองก็อยากรู้ว่าทำไม"สมควรตายนัก เดี๋ยวต้องให้ชดใช้ค่ารถม้าข้าให้สาสมเลย!" มู่จิ่วซีเจ็บใจ รถม้าคันนี้เป็นคันที่ดีที่สุดของจวนมู่ พริบตาก็กลายเป็นซากไปแล้วแต่ก็ทำให้นางตระหนักถึงความแข็งแกร่งของกำลังภายใน นางต้องหมั่นฝึกฝนกำลังภายในเฟิงเหยียนหยูเฟยให้ดี"ฮั้วอวิ๋นเทียน ถ้าคราวหน้าข้าเห็นเจ้ากับมู่จิ่วซีอยู่ด้วยกันอีก ก็อย่าโทษข้าแล้วกันที่ไม่เกรงใจหอดาราจันทรา!" โม่จุนและฮั้วอวิ๋นเทียนห่างออกไปเป็นร้อยเมตรแล้ว หลังจากประมือกันก็ถึงจะแยกห่างออกมาได้สายตาอันน่าครั่นคร้ามของฮั้วอวิ๋นเทียนก็จ้องเขม็งมองโม่จุนที่มีใบหน้าเย็นชาและแข็งกร้าว"ท่านผู้สำเร็จราชการแทนช่างสมคำล่ำลือจริงๆ ข้ายังอยากขอคำชี้แนะจากท่านอีกสักสองสามกระบวนท่า"
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 75
มู่จิ่วซีก็เห็นโม่จุนกลับมาพร้อมกับเสื้อผ้าที่ไม่ได้ยับเยิน แต่มีเพียงเส้นผมบางเส้นที่ขาดหลุดไปบ้าง ผนวกกับหน้าใบหน้าหล่อเหลาที่เย็นชาถึงขีดสุด พอมองแล้วก็รับรู้ได้ถึงกลิ่นอาย"ท่านผู้สำเร็จราชการแทน นี่เจ้าหมายความว่ายังไง? รถม้าที่ดีที่สุดของจวนมู่ถูกเจ้าทำลายทิ้งไปแล้ว เจ้าจะต้องชดใช้!" มู่จิ่วซีมองเลยไปยังด้านหลังเขาแต่ก็ไม่พบฮั้วอวิ๋นเทียนโม่จุนเดินมาอยู่ตรงหน้าของนาง จากนั้นก็มองมู่จิ่วซีด้วยสายตาที่สูงส่ง บรรยากาศของเขาช่างดำมืดและเย็นเยียบ"ท่านผู้สำเร็จราชการแทน" เย่ฮานที่อยู่ข้างก็กล่าวอกมาอย่างฝืนๆ "ตอนนี้ก็ดึกมาแล้ว ยังไงก็..."โม่จุนหันหน้ามาและเหลือบสายตามองไป ราวกับว่าเป็นดาบอันคมกริบที่จ่อไปตรงคอของเย่ฮานอย่างใดอย่างนั้น ทำให้เย่ฮานถึงกับพูดไม่ออกจนเขาก้มหดคอและถอยกลับไป"โม่จุน คืนนี้เจ้าเป็นบ้าอะไรของเจ้า? ทำตัวแปลกประหลาด" มู่จิ่วซีเงยหน้าขึ้นมองพร้อมกับทำแก้มป่องถามเขา"ข้าควรต้องถามเจ้าต่างหากว่าคืนนี้เจ้าไปทำอะไรมา?" โม่จุนกล่าวอย่างเย็นชา"ข้าจะทำอะไรได้ ก็ไปที่หอหล่านจวี๋มาไง! ไม่ใช่ว่าข้าบอกแล้วเหรอ? ข้าไปทำธุระมา"มู่จิ่วซีจู่ๆ ก็นึกขึ้นได้ว่าชายคนนี้
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 76
มู่จิ่วซีมองไปที่เขาอย่างแปลกๆ : "โม่จุน เจ้าทำแบบนี้ ข้ารู้สึกว่าเจ้ากำลังหึงหวงอยู่นะ"ใบหน้าหล่อเหลาของโม่จุนเปลี่ยนไป จากนั้นก็ยิ้มกล่าวอย่างแหยงๆ : "ข้าเนี่ยนะหึงหวง? เจ้าคงเมาเหล้ายังไม่ส่างสินะ? ข้าก็แค่เจตนาดีเตือนเจ้า ถ้าท่านพ่อเจ้ากับพระพันปีหลวงรู้เจ้าไถ่ตัวนายโลมมา เจ้าคงรู้ผลลัพธ์ที่จะตามมาใช่ไหมว่าคืออะไร?""โม่จุน ทุกครั้งเจ้าเลิกทำมารู้จักผิดชอบชั่วดีได้ไหม เจ้าก็ดีแต่ตัดสินคนอื่น เจ้ารู้เรื่องราวทั้งหมดหรือไง? รู้หรือว่าจุดประสงค์ของข้าคืออะไร? เจ้าไม่รู้อะไรเลยสักอย่าง เจ้ารู้แต่ตัวเจ้าเอง! แม้แต่อารมณ์ของเจ้าก็ยังจัดการไม่ได้!""เจ้า!" โม่จุนถูกมู่จิ่วซีกล่าวตำหนิเขาออกมาเป็นพรวน ใบหน้าหล่อเหลาของเขาโกรธจัดจนแดงก่ำ ในใจก็รู้สึกผิดอยู่เล็กน้อย หรือว่าที่เขาได้ฟังมามันจะไม่ถูก?"ถ้าเจ้าชดใช้ค่ารถม้าให้ข้า ข้าจะค่อยๆ เล่าให้เจ้าฟัง" มู่จิ่วซีเลิกคิ้วมองไปที่เขา"ข้าเอารถไม้ของข้าให้เจ้าก็ได้" เดิมทีโม่จุนก็ต้องชดใช้อยู่แล้ว ถึงอย่างไรรถม้าก็เป็นของมู่เทียนซิง เขาทำรุนแรงไปขนาดนั้นก็รู้สึกผิดเสียใจอยู่บ้างมู่จิ่วซีก็นึกถึงรถม้าหรูหราของจวนท่านผู้สำเร็จราชการแทนของ
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 77
มู่จิ่วซีพอเห็นสายตาที่ลึกล้ำของโม่จุนมองจ้องมาที่นาง นางก็ถูกเขามองจนรู้สึกขนุกไปทั้งตัว"ข้าน่ามองขนาดนั้นเลยรึไง?" มู่จิ่วซีเอื้อมออกไปขยับส่ายหน้าของเขาโม่จุนก็ได้สติมาในทันที จากนั้นก็รีบหันกลับมา ใบหน้าของเขาถึงกับร้อนผ่าว หูของเขาแดงขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว"แค่กแค่กแค่ก ไม่มีใครบอกว่าเจ้าขี้เหล่สักหน่อย" โม่จุนเขินอายอย่างมากแต่เมื่อนึกถึงนางที่ไม่มีความรู้ความสามารถตรงจุดนี้ ซึ่งก็จริงตามที่ลือกัน แต่ตั้งแต่ที่นางเดิมพันทักษะฉินและเขียนอักษรกับฮั้วอวิ๋นเทียน ก็ทำให้เขารู้ว่าที่ลือกันไม่ไร้สาระและยังรวมไปถึงทำษะแพทย์ขอนางอีกที่นางสามารถวินิจฉัยได้ว่าท่านแม่ของนางเองกับคุณหญิงของท่านอัครมหาเสนาบดีล้วนถูกพิษเงาดอกนิโลบลเหมือนกัน ซึ่งแม้แต่แพทย์หลวงก็ยังวินิจฉัยไม่ออก แต่นางกลับสามารถรู้ได้ นี่ถือว่าเป็นทักษะแขนงหนึ่งเหมือนกันบางทีการที่นางเป็นคนไม่เชื่อฟังใครตรงจุดนี้ก็เหมาะสมกับนางแล้วแต่ผู้หญิงประเภทที่หัวอ่อนว่านอนสอนง่าย เขาก็เจอมามากแล้ว และก็ไม่น่าสนใจเลยจริงๆ"ข้าเองก็คิดว่าข้าดูดี" มู่จิ่วซีพูดกับตัวเองแล้วก็เดินกระโดดเริงร่าออกไปอย่างมีความสุขโม่จุนเหลือบกันมา
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 78
มู่จิ่วซีเมื่อเห็นกระบวนท่านี้ นางก็หรี่ตาลงในฉับพลัน คนๆ นี้คือมือสังหารเพราะว่ามีเพียงแต่มือสังการเท่านั้นที่เวลาต่อสู้กับศัตรูจะมักใช้วิธีการบุกโจมตีเพื่อเป็นการป้องกันตัว อีกอย่างท่าทางที่คนๆ นี้ถือดาบสั้นก็เป็นกระบวนท่าที่มือสังหารมักจะใช้การปาดคอคู่ต่อสู้คือท่าสังหารที่ได้ผลรวดเร็วที่สุด"ระวัง!" มู่จิ่วซีกรีดร้องขึ้นมาในฉับพลัน เนื่องจากคนในชุดดำนั้นไม่เพียงแต่มีกำลังภายในที่ทรงพลัง อีกทั้งในมือทั้งสองข้างก็ยังมีอาวุธอีกอย่างเพื่อให้เย่ฮานสับสน เขาจึงเผยมีดสั้นออกมาก่อนในตอนแรก เพื่อหลอกล่อให้เย่ฮานใช้กระบี่ที่ยาวกว่าโจมตี จากนั้นเสียงเกร้งก็ดังขึ้น ร่างกายของชายชุดดำคนนั้นพลิกตีลังกาคล่องแคล่วอย่างมาก มืออีกข้างของเขาในแขนเสื้อก็มีกริชสั้นพุ่งเป้าแทงเข้าไปที่หัวใจของเย่ฮานมู่จิ่วซีพอเห็นว่าท่าทีของชายชุดดำคนนั้นแปลกออกไป นางก็ตะโกนเสียงดัง ในใจของนางกังวลขึ้นมาอย่างสุดขีดเย่ฮานหลังจากได้ยินเขาก็คิดที่อยากจะหลบแต่ว่าไม่ทันการเสียแล้ว แต่ยังดีที่พอเขาพลิกตัว กริชก็ปักจนมีเสียง "ฉึก" แทงเข้าไปที่แขนของเขา ทันใดนั้นเขาก็โอดครวญด้วยความเจ็บปวดจนเขาถอยหลังไปหลายก้าว กริช
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 79
สีหน้าของเย่ฮานตกใจอย่างมากและกล่าว : "เป็นผู้หญิง? และก็เป็นมือสังหาร?"มู่จิ่วซีเองก็ใจหายอยู่พักหนึ่งและพยักหน้ากล่าว : "ใช่ ข้ามองไม่ผิดแน่ ในเมื่อเป้นมือสังหาร แสดงว่าคงจะเกี่ยวข้องกับหอดาราจันทรา แต่เป็นไปไม่ได้ที่ฮั้วอวิ๋นเทียนจะมาสังหารข้า? งั้นคือใครกันแน่?"ดูจากรูปร่างของผู้หญิงคนนี้แล้วคงจะสูงกว่านางอยู่หน่อย รูปร่างก็ไม่ได้ผอมมากขนาดนั้น ดังนั้นเย่ฮานเลยคิดว่าเป็นผู้ชายแต่นางเห็นมือที่ผู้หญิงคนนั้นเผยออกมา นางไม่มีทางมองผิดแน่เพียงแต่ผู้หญิงคนนี้เผยให้เห็นเพียงดวงตาทั้งสองข้าง ในความมืดมินจึงเห็นได้ไม่ชัด แม้ว่าจะเป้นการคาดเดาของมู่จิ่วซี แต่นางก็ไม่กล้ามั่นใจ"คุณหนู หรือว่าจะเป็นเรื่องตำหนักราชวงศ์ก่อนหน้านี้?" เย่ฮานกำลังพูดถึงเรื่องที่นางถูกผลักตกลงทะเลสาปจนอีกนิดเดียวก็เกือบจะจมน้ำตาย"ตระกูลเซียว?" มู่จิ่วซีนึกถึงเซียวเจี้ยนและพยักหน้าพร้อมกับกล่าว "ก็อาจเป็นไปได้ ศัตรูของข้าเยอะมาก คาดว่าคงมีหลายคนที่อยากจะให้ข้าตาย เอาเถอะ เลิกคิดเถอะ รีบกลับจวนดีกว่า แผลของเจ้ายังต้องรักษาจัดการใหม่"ทั้งสองรีบกลับไปที่จวน มู่เทียนซิงพอรู้ว่ามู่จิ่วซีเกือบจะถูกฆ่า ใบหน้าช
Latest chapter
- มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 369
- มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 368
- มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 367
- มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 366
- มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 365
- มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 364
- มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 363
- มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 362
- มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 361
