บทที่ 11

“ไม่”

ฟู่เจิงพิงพนักเก้าอี้ นวดระหว่างคิ้ว ปิดคอมพิวเตอร์แล้วลุกขึ้นยืน “ไปกันเถอะ”

พอกลับถึงบ้าน คนรับใช้ก็เตรียมมื้อค่ำไว้แล้ว

หลังจากกินมื้อค่ำแบบเรียบง่าย ฟู่เจิงก็เข้าไปทำงานต่อในห้องทำงานอีก

เวินเหลียงนั่งดูโทรทัศน์ที่ห้องรับแขกพักหนึ่ง เทน้ำอุ่นให้ตัวเอง แล้วหยิบยาจากลิ้นชักออกมากินพร้อมกับน้ำอุ่น

“เธอกำลังกินยาอยู่เหรอ? เป็นอะไรไป? ไม่สบายเหรอ?”

เสียงฟู่เจิงดังมาจากข้างหลังกะทันหัน

เวินเหลียงหัวใจหล่นตุบ หันไปมองเขาและตอบแบบใจเย็น “ช่วงนี้ท้องไส้ไม่ค่อยดีค่ะ”

ฟู่เจิงเดินเข้ามาหา เทน้ำให้ตัวเองแก้วหนึ่ง “ไปหาหมอที่โรงพยาบาลหรือยัง?”

เขานึกถึงข้ออ้างของเวินเหลียงบนโต๊ะอาหารตอนกลางวัน แต่ก็ไม่ได้สงสัยอะไร

“หามาแล้วค่ะ”

“งั้นก็ดี ร่างกายตัวเอง ต่อไปก็ต้องดูแลเองดี ๆ”

ได้ยินถ้อยคำเป็นห่วงเป็นใยจากเขา เวินเหลียงผงกศีรษะเล็กน้อย ทว่าในใจกลับรู้สึกปวดร้าว

……

เช้าตรู่ เวินเหลียงถูกเสียงโทรศัพท์รบกวนจนตื่น

เธอลืมตาที่ขมุกขมัวทั้งสองข้างพลางควานหาโทรศัพท์มือถือบนโต๊ะหัวเตียง แล้วมองหน้าจอแวบหนึ่งก่อนจะรับสาย “ฮัลโหล”

เสียงร้อนรนของผู้ช่วยดังมาจากปลายสาย “ผู้อำนวยการเวิน แย่แล้วค่ะ คุณรีบดูคำค้นหายอดฮิตเร็วค่ะ”

เวินเหลียงถามไปพลาง “มีอะไรเหรอ?”

รีบเปิดแท็บเล็ตไปพลาง ข่าวแพลตฟอร์มใหญ่ต่าง ๆ ทยอยโผล่

“ประธานฟู่กับคุณฉู่โดนถ่ายค่ะ”

พอผู้ช่วยพูดจบ เวินเหลียงก็กดเข้าไปดู

ผู้ช่วยไม่ได้ยินเสียงเวินเหลียงชั่วครู่หนึ่งจึงถามเสียงเบา “ผู้อำนวยการเวิน จะจัดการยังไงดีคะ?”

“ติดต่อทีมฉู่ซืออี๋ อย่าเพิ่งตอบอะไร รอฉันเข้าบริษัทก่อน”

คำค้นหายอดฮิตมีแต่รูปถ่ายที่ทั้งสองคนเข้าร้านอาหารด้วยกันรูปหนึ่ง และการปั้นน้ำเป็นตัวของพวกแอคเคาท์ไม่ประสงค์ดี

พวกเขาลงรูปหมู่ของทั้งสองทีมที่ร้านอาหารเพื่อกระพือกระแสร้อนแรงได้อีกรอบ

“ค่ะ”

ในตอนที่ผู้ช่วยกำลังจะวางสาย เวินเหลียงก็ห้ามไว้อีก “ฟังฉันนะ รูปถ่ายหมู่เมื่อวานคุณมีอยู่ใช่ไหม เลือกรูปที่ประธานฟู่กับคุณฉู่ดูไม่ค่อยใกล้ชิดกันเตรียมเอาไว้ให้พร้อม”

“ได้ค่ะ ๆ ทราบแล้วค่ะ”

เวินเหลียงวางสายแล้วรีบลุกไปอาบน้ำ

พอเขาเข้าบริษัท ผู้ช่วยก็เดินเข้ามาหา “ผู้อำนวยการเวินคะ”

“ติดต่อทางฉู่ซืออี๋หรือยัง? พวกเขาว่ายังไง?” เวินเหลียงเดินเข้าลิฟต์พลางถาม

ผู้ช่วยอึก ๆ อัก ๆ “ประธานฟู่มอบหมายเรื่องนี้ให้แผนกประชาสัมพันธ์จัดการแล้วค่ะ”

เวินเหลียงเม้มริมฝีปากแน่นและไม่พูด

ลิฟต์ถึงชั้นที่กำหนด เวินเหลียงเดินออกมาจากและเจอกับอู๋หลิงพอดี

พอเห็นเวินเหลียง ใบหน้าของอู๋หลิงก็ฉายรอยยิ้มกระหยิ่มใจ พูดเหน็บแนม “แหม ผู้อำนวยการเวินของเรานี่เอง เมื่อวานเห็นคุณฉู่กับประธานฟู่มาด้วยกันแล้วสินะ? คนบางคนคิดจะล่อลวงประธานฟู่หัวร้างข้างแตก แต่ประธานฟู่ก็ไม่สนใจ ประธานฟู่พูดเองกับปากว่าไม่ได้สนิทชิดเชื้อกับใครบางคนสักหน่อย ถ้าเป็นฉันนะ ฉันไม่มีหน้าอยู่ที่ฟู่ซื่อต่อแล้ว ขายหน้าชะมัด”

ผู้ช่วยโกรธจนหน้าแดงก่ำ เวินเหลียงกลับทำเหมือนไม่ได้ยิน ไม่มีอะไร อ้อมอู๋หลิงเดินไปข้างหน้า พออู๋หลิงเห็นอย่างนี้แล้วก็เรียกเวินเหลียงหยุดอีก “เวินเหลียง หรือว่าคุณไม่อยากรู้ว่าประธานฟู่วางแผนจะให้ฉันจัดการเรื่องคำค้นหายอดฮิตนี้ยังไง?”

เวินเหลียงฝีเท้าหยุดชะงัก

อู๋หลิงหัวเราะได้ใจ เดินอ้อยอิ่งมาอยู่ตรงหน้าเวินเหลียง “ฉันจะบอกคุณตามความจริงแล้วกัน ประธานฟู่ให้ฉันเผยเรื่องที่เขาเคยเป็นคนรักกับคุณฉู่กับพวกแอคเคาท์ไม่ประสงค์ดี คุณรู้ใช่ไหมว่านี่หมายความว่าอะไร?”

พอเวินเหลียงได้ยินเนื้อตัวก็เย็นวาบสีหน้าซีดเผือดและกลับไปห้องทำงานอย่างจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว

เธอหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา เปิดหน้าคำค้นหายอดฮิตอีกครั้ง เวลานี้คอมเมนต์ข้างล่างเริ่มเปลี่ยนทิศทางแล้ว

ดาราสาวคนหนึ่งมีความสัมพันธ์กับนายทุนคนหนึ่ง ชาวเน็ตก็ต้องนึกเชื่อมโยงอยู่แล้ว เกี่ยวข้องกับคนรวยและการเลี้ยงดู

ซึ่งนี่ไม่เป็นผลดีต่อฉู่ซืออี๋ที่กลับมาทำงานในประเทศเลย

แต่เวลาแอคเคาท์ไม่ประสงค์ดีทยอยลงโพสต์ในเฟซบุ๊ก เปิดเผยว่าฉู่ซืออี๋กับฟู่เจิงเคยมีสัมพันธ์คู่รักกัน แล้วยังขุดคุ้ยรูปถ่ายและโพสต์ตอนพวกเขาเรียนมหาวิทยาลัยออกมาด้วย ในโพสต์เล่าว่าพวกเขาสองคนถูกผู้คนในมหาลัยเรียกว่าเป็นสุดยอดคู่รัก ในภาพ ทั้งสองเดินเคียงไหล่ คู่ควรกันที่สุด

ตอนนี้ทั้งสองได้เจอกันอีกและมีท่าทีว่าจะต่อวาสนาเก่าก่อนอีกหน

แถมก่อนหน้านี้ยังมีข่าวลือว่า ทีแรกแบรนด์แอมบาสเดอร์ของฟู่ซื่อคือหลินเยียนหรันดาราสาวที่กำลังโด่งดัง แต่เปลี่ยนเป็นฉู่ซืออี๋กะทันหัน

ชาวเน็ตจึงเข้าใจอะไรบางอย่าง