Share
บทที่ 40
Related chapter
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 41
ฮอตแอนด์คูล “ใช่ ส่งมาให้ฉันภาพหนึ่งก็พอ เอาของที่ถ่ายวันแรกนะ”ไม่นานจูฝานก็ส่งภาพมาให้เวินเหลียงภาพหนึ่ง ภาพจากมุมของช่างภาพแตกต่างจากภาพแอบถ่ายเป็นพิเศษ ผ่านการแก้ไขในโฟโต้ชอปอีกครั้ง ก็จะให้อารมณ์อีกแบบหนึ่งที่แตกต่างออกไปเวินเหลียงส่งต่อภาพไปให้ผู้ช่วย “แคปรูปหน้าจอไปบางส่วน ใช้แอ็กเคานต์ทางการของเอ็มคิวลงรูปแอบถ่ายนี้ อย่าลงภาพต้นฉบับ”ไม่นานผู้ช่วยก็ใช้บัญชีทางการโพสต์ลงเฟซบุ๊ก ตามคำสั่งของเวินเหลียง มาดูภาพหลุดกันเร็วเข้า กดไลก์กดแชร์ พี่ซืออี๋สวยจริง ๆด้านล่างคือรูปภาพที่แนบมาบรรยากาศใต้แอ็กเคานต์ทางการกลมกลืนกันเป็นอย่างมาก เหล่าแฟนคลับแห่บันทึกภาพกันไปเรื่องนี้ก็ผ่านพ้นไปทั้งอย่างนี้ ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลยขาของเวินเหลียงเองก็ดีขึ้นมากแล้ว วันพุธนี้จะเริ่มเข้าไปทำงานที่บริษัทแล้วเวินเหลียงออกมาจากห้องน้ำ เดินผ่านข้างลิฟต์ ประตูลิฟต์เปิดออกพอดี ด้านหลังฟู่เจิงมีเลขาสองสามคนออกมาจากภายในตัวลิฟต์ด้วยกันเมื่อพวกเลขาหยางเห็นเวินเหลียงก็รีบทักทาย “ผู้อำนวยการเวิน”เวินเหลียงพยักหน้าเบา ๆ พร้อมทั้งทักทายฟู่เจิง “ประธานฟู่ เพิ่งกลับมาเหรอคะ?”ฟู่เจิงมองไปที่เวินเหล
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 42
“นอกจากลาออก”“ไม่ใช่เรื่องนี้”“เธอว่ามาสิ”“ที่ฉันต้องการก็คือ ในด้านการประชาสัมพันธ์ที่เกี่ยวข้องกับแบรนด์เอ็มคิวทั้งหมดหลังจากนี้ ฉันจะเป็นคนรับผิดชอบเหมือนอย่างแต่ก่อนเอง เป็นยังไง?”ฟู่เจิงวางตะเกียบ มองเธอแล้วก็ไม่พูดอะไรเวินเหลียงแสยะยิ้ม ทานอาหารต่อไปอย่างเอื่อยเฉื่อย “ถือซะว่าฉันไม่ได้พูดก็แล้วกัน”เธอรู้อยู่แล้วเชียวว่าผลลัพธ์จะเป็นแบบนี้เขากำลังป้องกันเธออยู่ โดยใช้อู๋หลิงมาถ่วงดุลเธอเขาไม่เชื่อใจเธอเลยสักนิด ไม่เชื่อว่าเธอจะไม่มีทางพุ่งเป้าเล่นงานฉู่ซืออี๋“เธอขออย่างอื่นได้นะ”“ไม่เอาค่ะ”ที่เธอต้องการฟู่เจิงก็ให้ไม่ได้ฟู่เจิงมองเธอพลางขมวดคิ้ว ก่อนจะเงียบไปทานข้าวจนกระทั่งใกล้หมดเวลาพัก ฟู่เจิงถึงพูดขึ้นมาว่า “ตอนค่ำ คุณปู่คุณย่าเรียกให้พวกเราไปกินข้าวที่บ้านใหญ่”เวินเหลียงพยักหน้า “ฉันรู้แล้ว”คงเป็นเพราะเรื่องที่ฟู่เจิงและฉู่ซืออี๋ติดอันดับการค้นหาร้อนแรง คุณท่านรู้ถึงการเคลื่อนไหวของฟู่เจิง จึงรอให้ฟู่เจิงกลับมาจากการไปทำงานนอกสถานที่ก่อนแล้วค่อยเรียกพวกเขาไปบ้านใหญ่เมื่อทานข้าวเสร็จเวินเหลียงก็วางตะเกียบลง “ขอบคุณที่เลี้ยงนะคะประธานฟู่ ฉันกินเส
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 43
คนใช้ยกอาหารอย่างอื่นออกมาคุณหญิงกำลังตักน้ำซุปให้เวินเหลียงและฟู่เจิงดื่มอย่างดีอกดีใจ “อาเหลียง อาเจิง พวกเธอต้องกินเยอะ ๆ นะ นี่น่ะย่าตุ๋นให้พวกเธอเป็นพิเศษเลยนะ รีบชิมเร็วเข้าสิ”“คุณย่า คุณย่ารีบมานั่งกินเถอะค่ะ”เวินเหลียงเอ่ย ระหว่างที่ก้มหน้า ทันใดนั้นกลิ่นเลี่ยนของน้ำซุปก็เตะขึ้นจมูก เธอควบคุมไม่อยู่ จึงรีบวิ่งไปห้องน้ำอย่างรวดเร็ว แล้วอาเจียนออกมา“อาเหลียง เป็นอะไรไป?” คุณหญิงคิดถึงปฏิกิริยาของเวินเหลียงเมื่อครู่ แล้วเอ่ยขึ้นด้วยความตกตะลึง “ให้ตายเถอะ อาเหลียงคงไม่ได้มีน้องแล้วใช่ไหม?”ฟู่เจิงส่ายหน้าอย่างใจเย็น “ไม่ใช่ครับ ช่วงนี้กระเพาะอาหารของเธอไม่ดี ต้องงดอาหารแล้วก็กินยาตลอด”“หา? แบบนี้นี่เอง? พวกแกไปตรวจดูที่โรงพยาบาลหรือยัง?” คุณหญิงกระวนกระวายใจ“อาเหลียงไปมาแล้วครับ” ฟู่เจิงเอ่ยครั้นได้ยินฟู่เจิงพูดแบบนี้ ท้ายที่สุดคุณหญิงถึงได้วางใจเธอจ้องตาทั้งสองข้างของฟู่เจิงอย่างเข้มงวดเพราะหวังดี “แกนะแก แต่งงานกันมาสามปีไม่มีความเคลื่อนไหวอะไรเลย ทำไมแกถึงไม่มีน้ำยาเลยนะ?”ฟู่เจิง “...”เมื่อเวินเหลียงบ้วนปากเสร็จก็ออกมาจากห้องน้ำ จากนั้นก็ดันซุปออกไปข้าง ๆ “
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 44
เวินเหลียงชี้ไปที่ห้องน้ำภายในห้อง “ฉันใช้ห้องน้ำเสร็จแล้ว คุณไปอาบน้ำล้างหน้าล้างตาเถอะ”ฟู่เจิงหยิบชุดนอนแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำภายในห้องน้ำที่แยกพื้นที่เปียกและพื้นที่แห้งทุกที่คละคลุ้งไปด้วยกลิ่นหอมของครีมอาบน้ำนั่นคือกลิ่นที่อยู่บนตัวของเวินเหลียงพวกมันผ่านทางปลายจมูกของฟู่เจิง ไหลขึ้นไปบนสมองตามเส้นประสาททุกเส้นในร่างกายของฟู่เจิงยิ่งร้อนดังนั่งบนกองไฟจนยากจะอดกลั้นเอาไว้ขึ้นเรื่อย ๆ ครั้นเขาหลับตาในหัวก็เต็มไปด้วยภาพที่เขากับเวินเหลียงกอดและนัวเนียกันก่อนหน้านี้เวินเหลียงนั่งอยู่บนเตียงไถโทรศัพท์เล่นอย่างฉาบฉวย/สบาย ๆ ขณะที่กำลังจะเตรียมตัวนอนนั้น จู่ ๆ ก็ตระหนักได้ว่าฟู่เจิงเข้าไปในห้องน้ำพักหนึ่งแล้ว ทว่ากลับไม่ได้ยินเสียงน้ำเลยเวินเหลียงสงสัย เธอจึงเลิกผ้าห่มออกแล้วเดินไปที่ประตูห้องน้ำ ได้ยินเสียงลมหายใจหอบเหนื่อยและถี่แว่วดังมาจากด้านในผ่านไปสองสามนาที ทันใดนั้นเวินเหลียงก็ตระหนักได้ว่าฟู่เจิงทำอะไรอยู่ในห้องน้ำ สีหน้าของเธอพลันแดงระเรื่อขึ้นมา ก่อนจะรีบวิ่งกลับไปบนเตียงผ่านไปครู่หนึ่งในห้องน้ำถึงได้มีเสียงน้ำหยดเปาะแปะดังขึ้นมา ทว่าไม่นานก็หยุดลง ฟู่เจิง
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 45
เวินเหลียงไม่ได้พูดอะไรอีกภายในห้องเงียบสงัดลง เหลือเพียงแค่เสียงลมหายใจของทั้งสองคนเวินเหลียงไม่รู้ว่าฟู่เจิงหลับหรือยัง เธอนอนอยู่บนเตียงโดยไม่กระดุกกระดิกใด ๆ ความง่วงเมื่อครู่ถูกสลายไปตั้งนานแล้ว ในสมองตื่นตัวสุด ๆนอนนิ่ง ๆ อยู่นานเกินไป ร่างกายแข็งทื่อไปเล็กน้อย เธอจึงพลิกตัวทีหนึ่งไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน ฟู่เจิงเกร็งคอแล้วกระแอมสองสามที “เวินเหลียง?”เวินเหลียงไม่ส่งเสียงใด ๆฟู่เจิงสูดลมหายใจลึก ๆ เฮือกหนึ่ง ก่อนจะเลิกผ้าห่มลงจากเตียงไปอย่างเบามือ จากนั้นเดินไปทางห้องน้ำเสียงน้ำซู่ ๆ ซ่า ๆ ดังขึ้นอีกครั้งผ่านไปครู่หนึ่ง ฟู่เจิงก็เดินออกมาจากห้องน้ำทั้งห่อตัวด้วยผ้าขนหนู เงาร่างที่อยู่บนเตียงเปลี่ยนท่าทาง“ฉันทำเธอตื่นเหรอ?” เขานั่งลงข้างเตียงก่อนจะเอ่ยถามขึ้นด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ“เปล่า” เวินเหลียงส่ายหน้า“นอนไม่หลับ?”“อืม”“ฉันเล่าเรื่องภาษาเยอรมันให้เธอฟังดีไหม?”“อืม ขอบคุณ”ฟู่เจิงพูดได้สี่ภาษาคือภาษาจีน ภาษาอังกฤษ ภาษาญี่ปุ่นและภาษาเยอรมันก่อนหน้านี้เวลาที่เธอนอนไม่หลับ เขาก็จะเล่าเรื่องภาษาเยอรมันให้เธอฟังเธอไม่เข้าใจภาษาเยอรมัน ทว่าเมื่อฟังน้ำเสี
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 46
“ซืออี๋ ผมเคยรับปากคุณ ว่าจะคบกับคุณอย่างแน่นอน คุณวางใจนะ ผมจะไม่มีวันผิดสัญญากับคุณเด็ดขาด”“แต่ว่าคุณมีภรรยาอยู่แล้ว คุณแต่งงานแล้ว คุณไม่ใช่ของฉันแล้ว คุณเห็นฉันเป็นใคร? ถ้าฉันรู้เร็วกว่านี้ว่าคุณแต่งงานไปแล้ว ฉันจะไม่มีวันติดต่อคุณเด็ดขาด แล้วก็ไม่มีวันคบกับคุณด้วย คุณจะให้ฉันเผชิญหน้ากับอาเหลียงยังไง?” ฉู่ซืออี๋น้ำตาไหลอาบเต็มหน้า“ผมเป็นคนทำผิดต่อเธอ ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ ผมตัดสินใจทำหนังสือสัญญาการหย่ากับเธอแล้ว เดี๋ยวก็จะไปเอาใบสำคัญการหย่ากัน”“ซืออี๋ คุณเชื่อผมอีกครั้งโอเคไหม? ผมจะไม่ผิดสัญญาแน่นอน”“จริงเหรอคะ?” ฉู่ซืออี๋ถามขึ้นอย่างขลาดกลัว“จริงสิ” ฟู่เจิงพยักหน้ารับรองทันใดนั้นฉู่ซืออี๋ก็กระโจนเข้าไปในอ้อมแขนของฟู่เจิง พลางร้องไห้เอ่ยขึ้นพร้อมทั้งเสียงอู้อี้ว่า “อาเจิง ฉันตัดใจเลิกกับคุณไม่ได้ ฉันตัดใจเลิกกับคุณไม่ได้จริง ๆ ถ้าจะให้ฉันเลิกกับคุณ ไม่สู้ให้ฉันตาย ๆ ไปซะดีกว่า”ฟู่เจิงกอดฉู่ซืออี๋ ก่อนจะตบหลังเธอเบา ๆ พลางปลอบ“ประธานฟู่ ฉันมีเรื่องอยากจะเตือนคุณหน่อย” หวังเหยียนยืนพูดอยู่ข้าง ๆ“อะไรเหรอ?”“คุณอย่าลืมนะคะ ว่าซืออี๋เป็นดารา ถ้าเรื่องการแต่งงานของคุ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 47
“แกดูที่แกทำอยู่ตอนนี้สิมันเรียกว่าอะไรกัน! เช้าตรู่มาไม่สนใจแม้แต่จะกินข้าว ฉันยังคิดว่าแกไปบริษัท ไม่นึกเลยว่าแกจะไปหาฉู่ซืออี๋? ทำเป็นหูทวนลมไม่ฟังคำพูดของปู่ใช่ไหม ในสามปีมานี้อาเหลียงทำผิดกับแกตรงไหน?”“ถ้าตอนแรกแกไม่คิดจะรับผิดชอบจนถึงที่สุด ก็ไม่ต้องแต่งงานกับเธอสิ ที่ตอนแรกปู่ยกเธอให้แกไป ก็เป็นเพราะอยากให้แกทำให้เธอมีความสุข ตอนนี้แกจะให้ปู่มองหน้าอาเหลียงยังไง?”ฟู่เจิงเงียบไปครู่หนึ่ง “คุณปู่ครับ ผมสัญญาว่าหลังจากนี้จะไม่ให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีกแล้ว เพียงแต่ผมหวังว่าครั้งต่อไปก่อนจะทำอะไรช่วยปรึกษากับผมก่อนได้ไหมครับ”...เวินเหลียงตื่นสายมากแล้ว แม่บ้านของบ้านใหญ่ทำอาหารเช้าให้เวินเหลียงใหม่โดยเฉพาะอีกชุดหนึ่งหลังเธอกินอาหารเช้าเสร็จก็สิบโมงแล้ว มาไม่ทันเวลาเข้างาน เวินเหลียงก็เลยอยู่เป็นเพื่อนคุณท่านและคุณหญิงที่บ้านใหญ่ไปเลย จากนั้นก็ทานข้าวเที่ยงที่บ้านใหญ่อีกมื้อหนึ่งก่อนจะออกมา คุณหญิงหยิบบัตรเชิญให้เวินเหลียงใบหนึ่ง “นี่เป็นบัตรเชิญของงานเลี้ยงการกุศลอ็อยเลอร์ เขาส่งมาให้ฉัน ยายแก่อายุมากปูนนี้แล้วอย่างฉันเอาเจ้านี่ไปแล้วจะมีประโยชน์อะไร? เธอไปกับอาเจิงเถอะ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 48
หกโมงเย็น เวินเหลียงเลิกงานแล้วก็ตรงดิ่งไปรอฟู่เจิงที่โรงจอดรถใต้ดินทันทีไม่นานฟู่เจิงเองก็ลงมาคนขับรถพาทั้งสองคนไปสตูดิโอแปลงโฉมส่วนตัวแห่งหนึ่งแต่งหน้าเสร็จ ทำผมเสร็จ เวินเหลียงก็มาเปลี่ยนชุดด้านใน จากนั้นเธอก็เดินยกกระโปรงออกมาฟู่เจิงทำผมเสร็จแล้ว กำลังนั่งรออยู่บนโซฟา ครั้นได้ยินเสียงเขาก็เงยหน้าขึ้นไปมอง อดไม่ได้ที่จะตกตะลึงไปเล็กน้อยหญิงสาวแต่งหน้าอย่างประณีต ดวงตาดอกท้อทั้งสองข้างฉีกยิ้มหน่อย ๆ มีความน่าดึงดูดเป็นอย่างมาก บนริมฝีปากทาลิปสติกสีเดียวกับอายแชโดว์ ทั้งเร่าร้อนและสวยเย้ายวนผมของเธอไม่ได้ทำทรงที่ดูเว่อวังอะไร ปล่อยสยายลงมาเหมือนปกติ ทั้งสองข้างม้วนเป็นลอนเล็กน้อย เพื่อทำทรงหน้าเธอสวมชุดราตรีสายเดี่ยวสีฟ้าสีเดียวกับน้ำ หัวไหล่มน ๆ ทั้งสองข้างเปลือยอยู่ด้านนอก ขับจนผิวขาวใสของเธอดุจเครื่องลายครามเวินเหลียงเดินไปตรงหน้าเขา ก่อนจะหมุนตัวทีหนึ่ง “ผมทรงนี้ใช้ได้ไหมคะ?”ฟู่เจิงได้สติกลับมาพลางพยักหน้า เขามองรองเท้าที่อยู่ใต้เท้าของเวินเหลียง “ข้อเท้าของเธอเพิ่งหายดีใส่รองเท้าส้นสูง จะไม่สบายตัวเอาหรือเปล่า?”“ไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ”“เปลี่ยนเป็นส้นเตี้ยดีกว่าไ
Latest chapter
- สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 304
- สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 303
- สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 302
- สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 301
- สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 300
- สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 299
- สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 298
- สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 297
- สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 296
