Share

บทที่ 45

เวินเหลียงไม่ได้พูดอะไรอีก

ภายในห้องเงียบสงัดลง เหลือเพียงแค่เสียงลมหายใจของทั้งสองคน

เวินเหลียงไม่รู้ว่าฟู่เจิงหลับหรือยัง เธอนอนอยู่บนเตียงโดยไม่กระดุกกระดิกใด ๆ ความง่วงเมื่อครู่ถูกสลายไปตั้งนานแล้ว ในสมองตื่นตัวสุด ๆ

นอนนิ่ง ๆ อยู่นานเกินไป ร่างกายแข็งทื่อไปเล็กน้อย เธอจึงพลิกตัวทีหนึ่ง

ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน ฟู่เจิงเกร็งคอแล้วกระแอมสองสามที “เวินเหลียง?”

เวินเหลียงไม่ส่งเสียงใด ๆ

ฟู่เจิงสูดลมหายใจลึก ๆ เฮือกหนึ่ง ก่อนจะเลิกผ้าห่มลงจากเตียงไปอย่างเบามือ จากนั้นเดินไปทางห้องน้ำ

เสียงน้ำซู่ ๆ ซ่า ๆ ดังขึ้นอีกครั้ง

ผ่านไปครู่หนึ่ง ฟู่เจิงก็เดินออกมาจากห้องน้ำทั้งห่อตัวด้วยผ้าขนหนู เงาร่างที่อยู่บนเตียงเปลี่ยนท่าทาง

“ฉันทำเธอตื่นเหรอ?” เขานั่งลงข้างเตียงก่อนจะเอ่ยถามขึ้นด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ

“เปล่า” เวินเหลียงส่ายหน้า

“นอนไม่หลับ?”

“อืม”

“ฉันเล่าเรื่องภาษาเยอรมันให้เธอฟังดีไหม?”

“อืม ขอบคุณ”

ฟู่เจิงพูดได้สี่ภาษาคือภาษาจีน ภาษาอังกฤษ ภาษาญี่ปุ่นและภาษาเยอรมัน

ก่อนหน้านี้เวลาที่เธอนอนไม่หลับ เขาก็จะเล่าเรื่องภาษาเยอรมันให้เธอฟัง

เธอไม่เข้าใจภาษาเยอรมัน ทว่าเมื่อฟังน้ำเสี
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status