Share

บทที่ 44

เวินเหลียงชี้ไปที่ห้องน้ำภายในห้อง “ฉันใช้ห้องน้ำเสร็จแล้ว คุณไปอาบน้ำล้างหน้าล้างตาเถอะ”

ฟู่เจิงหยิบชุดนอนแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำ

ภายในห้องน้ำที่แยกพื้นที่เปียกและพื้นที่แห้งทุกที่คละคลุ้งไปด้วยกลิ่นหอมของครีมอาบน้ำ

นั่นคือกลิ่นที่อยู่บนตัวของเวินเหลียง

พวกมันผ่านทางปลายจมูกของฟู่เจิง ไหลขึ้นไปบนสมองตามเส้นประสาททุกเส้น

ในร่างกายของฟู่เจิงยิ่งร้อนดังนั่งบนกองไฟจนยากจะอดกลั้นเอาไว้ขึ้นเรื่อย ๆ ครั้นเขาหลับตาในหัวก็เต็มไปด้วยภาพที่เขากับเวินเหลียงกอดและนัวเนียกันก่อนหน้านี้

เวินเหลียงนั่งอยู่บนเตียงไถโทรศัพท์เล่นอย่างฉาบฉวย/สบาย ๆ ขณะที่กำลังจะเตรียมตัวนอนนั้น จู่ ๆ ก็ตระหนักได้ว่าฟู่เจิงเข้าไปในห้องน้ำพักหนึ่งแล้ว ทว่ากลับไม่ได้ยินเสียงน้ำเลย

เวินเหลียงสงสัย เธอจึงเลิกผ้าห่มออกแล้วเดินไปที่ประตูห้องน้ำ ได้ยินเสียงลมหายใจหอบเหนื่อยและถี่แว่วดังมาจากด้านใน

ผ่านไปสองสามนาที ทันใดนั้นเวินเหลียงก็ตระหนักได้ว่าฟู่เจิงทำอะไรอยู่ในห้องน้ำ สีหน้าของเธอพลันแดงระเรื่อขึ้นมา ก่อนจะรีบวิ่งกลับไปบนเตียง

ผ่านไปครู่หนึ่ง

ในห้องน้ำถึงได้มีเสียงน้ำหยดเปาะแปะดังขึ้นมา ทว่าไม่นานก็หยุดลง ฟู่เจิง
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status