บทที่ 966

เมื่อมองไปที่เหยียนเทาที่ถูกตีจนบินไป ทุกคนก็ตกใจมาก

ตกตะลึงอย่างอธิบายไม่ได้

ไม่มีใครคาดคิดได้ว่า ลู่เฉินจะกล้าหาญขนาดนี้ จะลงมือทันที ไม่มีเรื่องไร้สาระแม้แต่น้อยเลย

นั่นคือเหยียนเทานะ เป็นหัวหน้านิกายจิ่วติ่งรุ่นต่อไป

เป็นลูกชายของเหยียนซง ซึ่งเป็นผู้เก่งอันดับหนึ่งของโยวโจว

เป็นปีศาจร้ายที่สิงอยู่ในร่างมนุษย์ที่สมควรได้รับ!

กล้าตีคนใหญ่คนโตแบบนี้ เขาอยากตายแล้วหรือ

"เฮ่ย คุณบ้าไปแล้วหรือ หัวหน้านิกายจิ่วติ่งรุ่นต่อไปก็กล้าตีหรือ"

หลังจากตกตะลึงเล็กน้อย เสิ่นชงเกือบจะกระโดดขึ้นมา

เพิ่งถูกอัปยศอดสูต่างๆ เขาก็อดทนไหวอย่างบังคับ

แต่ลู่เฉินคนนี้กลับตบหน้าเหยียนเทาโดยตรง

การตบครั้งนี้ ไม่เพียงแต่อีกฝ่ายจะประสบความหายนะ แม้แต่พวกเขาก็ต้องโชคร้ายด้วย

"ตายแล้ว เกิดปัญหาแล้ว"

สีหน้าของเสิ่นเหยาเปลี่ยนไป

เธอได้ส่งเสียงเตือนแล้ว ตอนแรกยังคิดว่าลู่เฉินจะระมัดระวัง แต่ไม่คิดว่ายังคงลงมือแล้ว

ในเมื่อนิกายจิ่วติ่งแก้แค้น ผลที่ตามมาจะร้ายแรงจริง ๆ

"พวกบ้าที่กล้าหาญ กล้าลงมือกับนายน้อยของเราหรอ วันนี้ต้องให้คุณพิการแน่"

หลังจากตกตะลึงอย่างสั้น ๆ นักสู้ของนิกายจิ่วติ่งสองคนก็โกรธจัดท