Share

บทที่ 17   

"ได้ครับ"

 เซี่ยมู่เดินตรงเข้าไปหาเหลิ่งฉือและกำลังจะต่อสู้เพื่อแย่งชิงตัวเซี่ยสือมา

แต่คิดไม่ถึงว่าทันทีที่เขายื่นมือออกไป หน้าแข้งอันทรงพลังก็โจมตีเขา และแน่นอนว่าเขาถูกเหลิ่งฉือเตะจนกองลงไปกับพื้น

“ปัง!” ด้วยเสียงอันดังเซี่ยมู่ล้มลงไปประมาณ 10 ฟุต แรงกระแทกทำให้เขาเจ็บปวดจนพูดไม่ออก

เมื่อเห็นสิ่งนี้แม่เซี่ยก็รีบไปช่วยลูกชายของเธอ และจ้องมองไปที่เหลิ่งฉือ"แกกล้าดียังไงมาเตะลูกของฉัน!!"

เหลิ่งฉือกอดเซี่ยสือไว้ ดวงตาสีพีชของเขาเต็มไปด้วยความเย็นชา

ฝนตกลงมาทีละน้อยและได้ไหลไปตามปลายผมของเขา

เมื่อเขาเดินเข้ามาหาแม่และลูกคู่นั้น ก็ดูเหมือนเขาจะเปลี่ยนไปเป็นคนละคน  เขาพูดทีละคำว่า

“อยากตายเหรอ?”

เซี่ยมู่และแม่เซี่ยต่างหวาดกลัวกับชายตรงหน้า และพวกเขาก็ไม่กล้าพูดอะไรเลยอยู่พักหนึ่ง

ก่อนที่เหลิ่งฉือจะอุ้มเซี่ยสือแล้วเดินจากไป เขาก็ไม่ลืมที่จะเตือนแม่เซี่ย

“เซี่ยสือบอกว่าเธอทิ้งบันทึกเสียงเอาไว้ ในบันทึกเสียงคุณสัญญากับเธอว่าจะไม่เกี่ยวข้องกับเธออีกต่อไป คุณคงจะไม่ลืมมันใช่ไหม”

เซี่ยสือไม่อยากเป็นลูกสาวของเธออีกต่อไป......

เซี่ยสือรู้ว่าการบันทึกนั้นไม่มีผลทางกฎหมาย และจะไม่ตัดสิน
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status