ฮาร์วีย์ถอดหน้ากากของนักฆ่าออก แล้วเอาถุงพิษที่อยู่ในปากของเธอออกมาด้วย จากนั้นเขาก็เตะปืนของเธอออกไปทันทีเผยให้เห็นใบหน้าที่ไร้เดียงสาและบริสุทธิ์ผุดผ่องของเธอดูเหมือนว่านักฆ่าคนนี้จะมีอายุยี่สิบกว่า ๆ เธอมีใบหน้าที่ดูงดงาม แต่สายตาของเธอเผยให้เห็นความเป็นคนดื้อรั้นผู้หญิงคนนั้นจ้องมองฮาร์วีย์อย่างโกรธเกรี้ยวหลังจากรู้ตัวว่าเธอไม่มีโอกาสแม้แต่จะฆ่าตัวเองได้ เธอจึงทำได้เพียงมองฮาร์วีย์อย่างเดือดดาล“บอกมา แกเป็นใคร? ใครส่งแกมา?” ฮาร์วีย์ถามพร้อมกับจ้องมองเธออย่างพินิจพิเคราะห์ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้พูดอะไรออกมาแม้แต่คำเดียว เธอเพียงแต่มองไปทางอื่นราวกับว่าเธอไม่ได้สนใจว่าฮาร์วีย์ได้ทำอะไรกับเธอเลยเคทีเดินเข้ามาแล้วจ้องมองผู้หญิงคนนั้นพร้อมยิ้มน้อย ๆ“ถ้าฉันเดาไม่ผิดเธอจะต้องมาจากองค์กรนักฆ่าจากพระราชวังซึ่งมีซื่อเสียงโด่งดังในทะเลใต้“เธอมาที่นี่เพื่อฆ่าฉัน...ไม่ใช่ฮาร์วีย์"ผู้หญิงคนนั้นเหลือบมองเคทีโดยสัญชาตญาณก่อนจะทำเสียงเย้ยหยัน“ฉันขอเดาอีกครั้งนะ ถ้าฉันเดาไม่ผิดตระกูลคอบบ์จะต้องจ่ายเงินให้เธออย่างงามเพื่อมาฆ่าฉัน“พวกเขาคงคิดว่าการที่ฉันออกไปตั้งบริษัทของตัวเอง และ

มือของคุณย่าคอบบ์มีอาการสั่นเทาขึ้นอีกครั้ง เธอร้องตะโกนถามว่า "ล้อฉันเล่นอยู่เหรอไอ้สารเลว?“ต้องใช้เงินมัดจำมากขนาดนั้นเพื่อฆ่าไอ้คนบ้านนอกเนี่ยนะ?“ล้อฉันเล่นใช่ไหม?!”“ตามกฎแล้วเราไม่ได้รับอนุญาตให้บอกข้อมูลหรือข่าวสารใด ๆ กับลูกค้า แต่ถึงกระนั้นเราก็จะอธิบายถึงสถานการณ์ปัจจุบันให้คุณทราบครับ“ตัวตนของคน ๆ นี้มีความพิเศษมาก เขาเป็นคนมีฝีมืออยู่นะครับ“ตามข้อมูลที่เราได้มานั้น เขาคือคนที่ช่วยเคทีทำการต่อสู้กับตระกูลคอบบ์“ถ้าเขายังไม่ตายก็บอกได้เลยว่าตระกูลของคุณจะต้องล่มสลายอย่างไม่ต้องสงสัย“แต่คุณสามารถตัดสินใจได้ว่าอยากจะจ่ายเงินจำนวนนั้นหรือเปล่า"คน ๆ นั้นทำท่าจะวางสายโทรศัพท์สำหรับพวกเขาแล้วตระกูลคอบบ์ก็เป็นเพียงลูกค้าโดยทั่ว ๆ เท่านั้นเอง“เดี๋ยวก่อน!”คุณย่าคอบบ์หายใจเข้าลึก ๆ พร้อมกับทำสีหน้าแปลก ๆ“ฉันจะจ่าย!“แต่ต้องแน่ใจว่าจะเอาสูตรยานั้นมาให้ฉันได้หลังจากนี้!”“ไม่มีปัญหาครับ"คน ๆ นั้นยิ้ม“เราจะทำภารกิจนี้ให้สำเร็จอย่างแน่นอน“แม้ว่าตระกูลของคุณจะต้องตายไป เราก็จะทำหน้าที่ของเราให้สำเร็จ และนำสูตรยานั้นมาให้คุณครับ"“ไอ้สารเลว!”คุณย่าคอบบ์วางสายโ

มีรถปอร์เช่ 718 จอดอยู่ข้างถนนไม่ไกลนักจู่ ๆ เอลเลนที่เตรียมตัวจะเยาะเย้ยถากถางฮาร์วีย์ก็ลุกขึ้นนั่งตัวตรงหลังจากเห็นเคทีเดินเข้ามา เอลเลนก็เผยให้เห็นความสับสนในดวงตาของเธอ'เขาเป็นผู้ชายที่เกาะเคทีจริง ๆ ด้วย! เขาแค่มาอวดเบ่งโดยเอาเธอมาบังหน้า!'เขาพาเธอมาด้วยหลังจากโดนสหพันธ์ศิลปะการต่อสู้แห่งแบล็คเบิร์น ซิตี้เพ่งเล็ง!'ไอ้สารเลวเอ๊ย!'เอลเลนสาปแช่งฮาร์วีย์อยู่ในใจ เธอรู้สึกดูถูกเหยียดหยามเขาอย่างมาก แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างก็ทำให้แอบเก็บซ่อนความขุ่นเคืองเอาไว้ในใจ'ทำไมเขาถึงยอมเป็นผู้ชายที่อยู่ภายใต้การเลี้ยงดูของเคที แทนที่จะยอมเป็นลูกน้องของเธอ?!'ทำไม?!เธออารมณ์เสียเป็นอย่างมาก เธอไม่รู้ว่านี่คือความหึงหวงหรืออะไรกันแน่“นั่นเขา! นั่นคือไอ้สารเลวที่ทำร้ายนายน้อยคอบบ์!“ใช่แล้ว! เขาแอบย่องเข้าไปตบหน้าเขาสองสามครั้ง!“เขาไม่ให้ความเคารพองค์กรนั้นเลย!“เขาทำได้แต่การเล่นสกปรกเท่านั้น! เขาบอกว่าไม่มีใครในองค์แห่งนั้นที่เก่งกาจพอจะมาต่อสู้กับเขาได้! เขายังบอกอีกด้วยว่าเขาจะตบหน้าคุณ ถ้าคุณมาที่นี่ด้วย!”หลังจากเงียบไปพักหนึ่ง ผู้คนต่างก็อดที่จะกรีดร้องออกมาไม่ได้พวกเข

เหล่าสาวกอ้าปากค้างเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้นพวกเขาไม่เคยคิดเลยว่าฮาร์วีย์จะได้รับการช่วยเหลือจากเทรย์...แต่หลังจากมองดูเคทีแล้ว พวกเขาก็บอกได้ว่าเกิดอะไรขึ้น'ผู้ชายคนนี้คงขายผู้หญิงของเขาให้กับเทรย์...''ถ้าไม่ใช่อย่างนั้นทำไมคนที่ทรงอำนาจอย่างเทรย์ถึงต้องคอยปกป้องฮาร์วีย์ด้วยล่ะ?'“หุบปากไปเลย!”เทรย์กลัวมากจนเตะอาร์โลล้มลงไปทันที“ฉันไม่ได้มีอะไรกับคุณยอร์กเลย!“ทำไมเขาต้องให้ฉันคอยช่วยเหลือด้วยล่ะ?! แกบ้าไปแล้วใช่ไหม?!“หยุดพูดเรื่องไร้สาระกันได้แล้ว!“ถ้าแกไม่ใช่ศิษย์น้องของฉัน ฉันก็คงตัดขาดจากแกไปแล้ว!”หลังจากเตะอาร์โลไปอีกสองสามที เทรย์ก็ลากอาร์โลไปอยู่ต่อหน้าฮาร์วีย์ ก่อนจะบังคับให้เขาคุกเข่าลง“คุกเข่าให้ดีแล้วขอโทษคุณยอร์กซะ!“ถ้าเขาไม่ยกโทษให้แกก็เตรียมตัวตายได้เลย!เทรย์ตบหน้าอาร์โลอีกสองสามครั้งก่อนที่เขาจะเผยให้เห็นความเสียใจออกมาทางสีหน้า“ผมต้องขอโทษคุณยอร์กอย่างมากเลยครับ ผมไม่ได้อบรมสั่งสอนเขาให้ดี!”“ศิษย์พี่ คุณ...”ดวงตาของอาร์โลกระตุกอย่างบ้าคลั่ง เขาไม่เข้าใจในเรื่องนี้เลยจริง ๆเมื่อเทียบกับความเจ็บแปลบบนใบหน้าแล้ว เขารู้สึกตกใจกับท่าทีของเท

"แกได้ยินไหม?” คุณยอร์กต้องการให้แกทายาในบริเวณที่เจ็บปวด!”เทรย์จ้องมองอาร์โลอย่างเย็นชาก่อนจะกระทืบลงบนข้อมือซ้ายของเขา“อ๊ากกก!”อาร์โลกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดเมื่อมือของเขาหักเขาไม่กล้าดิ้นรนต่อสู้หลังจากนั้น ซึ่งเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องคุกเข่าลงกับพื้นจากนั้นเทรย์ก็ทายาขี้ผึ้งลงบนมือของอาร์โลก่อนจะพันทับด้วยผ้าพันแผล“นี่คือวิธีการใช้ยาขี้ผึ้งนี้!”หลังจากได้ยินคำพูดของเทรย์ ดวงตาของอาร์โลและคนอื่น ๆ ต่างก็กระตุกอย่างบ้าคลั่ง บรรดาสาวกต่างตัวสั่นงันงกในขณะสวมรองเท้าบู๊ตอยู่พวกเขารู้สึกขวัญหนีดีฝ่อเมื่อมองเข้าไปในดวงตาของฮาร์วีย์พวกเขารู้ดีว่าแขนหนึ่งหรือสองแขนนั้นยังไม่พอที่จะใช้ยาขี้ผึ้งให้หมดหม้อ“เฮ้ เฮ้! คุณช่างใจร้ายใจดำจังเลยนะฮาร์วีย์!”เอลเลนรู้สึกเดือดดาลด้วยความโกรธเกรี้ยวเมื่อเห็นฮาร์วีย์ใช้อำนาจในทางที่ผิดเธอได้วางแผนอะไร ๆ ไว้ตั้งหลายอย่าง เพื่ออยากจะเห็นฮาร์วีย์ต้องทนทุกย์ทรมานขนาดไหน แต่เธอไม่คาดคิดว่าสหพันธ์ศิลปะการต่อสู้แห่งแบล็คเบิร์น ซิตี้จะกลัวเขาโดยที่เขายังไม่ได้ทำอะไรเลยเธอจับพวงมาลัยในขณะกัดฟันกรอดพร้อมกับจ้องมองด้วยสายตาอาฆาตแค้น“