RAFFY "Couz, which one is better?" Larah said while presenting her two dress on me. "Ha? Ah... The pitch one!" I answered without even looking and immediately return my attention on my phone. I can't even count already, of how many times she presented her dresses to me for her date with Kevin this evening. She's very unsettled and her extreme excitement seems filling the entire room. "Are you sure mas maganda 'tong pitch. Tignan mo 'tong yellow. I think it looks better." tugon niya habang nakaharap sa salamin at marahang sumasayaw-sayaw. Napairap na lang ako sa kanya, minsan talaga ang mga babae ay hindi mo maintindihan. I turned my rolled eyes on her and said. "At nagtanong ka pa talaga ha." "Hsst..." inis na expresyon niya at nagsabi, "Of course I want suggestions. Kupal ka talaga." pag-irap niya. "Ewan ko sayo!" sabi ko na lang at bumalik sa sa paglalaro ng Mobile Legend. Sandali pa ay biglang tum

LARAH "Maganda kaya?" wika ko sa sarili habang nakaharap sa salamin. Hindi ko kasi alam kung mas maganda ba 'tong yellow na dress kaysa sa pitch. Dalawa na nga lang ang pagpipilian sobra pa akong nalilito. Regalo 'to ni mommy ang yellow dress na suot ko while ang pitch naman ay regalo ni daddy. Parehas 'tong gawa ng magagaling na designer. I decide na lang to wear this yellow one because I like minions! Silly right? Pero bahala na, I just hope tama ang desisyon ko. After dancing in front of the mirror and imagining myself as Belle from beauty and the beast, I returned my sight in the hanging digital clock na kanina ko pa tinitignan. It's 5:20 in the afternoon and it means that I have to wait few several minutes bago mag 6 o'clock! Napabuntong hininga na lamang ako at marahang umupo sa kama upang hindi magusot ang damit ko. "Ang tagal namang mag-alas sais." I said while pouting my lips. I didn't expect myself to be much exci

"P-pero 'yun po 'yung sabi ng kasama n'yo po eh." bigla niyang sabi, ngunit kaagad niyang tinakpan ang bibig niya na tila hindi niya dapat sabihin 'yun. "Patay! Patay ako!" nag-aalala niyang wika. Marahan kong hinalukipkip ang aking mga mata at tinignan siya. "Kasama ko?" wika ko. "Patay nasabi ko." bulong niya sa sarili. Natawa naman ako sa reaksyon ng bata kasi naman halos maiyak na siya na parang sobrang laki ng kasalanang nagawa niya. "Sorry po ma'am. Mali po kayo ng narini—" "Don't worry, I don't mind. Ang totoo payag na ako na suotin ko yan." pagpapagaan ng loob ko sa kanya dahil mukhang sobrang tense na niya no'n. Pero habang naglalakad at suot ang blindfold ako naman ang nate-tense. Kasi alam kong si Kevin ang talagang nagpapapunta sa akin sa exclusive pool garden ng resort. At alam ko na ang mangyayari. And just like what I expected, pagdating namin sa lugar ay pinaupo ako subalit hindi pa rin tinanggal ang blindfold. At nang

SPENCER "Wolf." mahina kong bigkas habang nag-uunat ng aking katawan. "Wolf? Aaron asan ka?" dugtong ko matapos kapain ang kama at mapagtantong wala roon si Aaron. Medyo nahina ang pagtawag ko dahil malat ang aking boses sapagkat kakagising ko lang. "Ahemm..." Hinanda ko sng boses ko at tinanggal ang tils nskabara sa aking lalamunan. Hindi naman ito kagaya ng iniisip n'yo. Wala akong plema, sadyang kailan lang talaga ihanda ang lalamunan ko para mawala ang pagkamalat. "Aaron." Pagtawag ko ulit sa pangalan ng mokong. Iniwan na ata ako. Sinilip ko ang bintana at bumungad sa akin ang kulay kahel na sunset, medyo naguluhan ako kasi akala ko'y umaga na. Tyaka ko lang naisip na alas dos pala ako ng hapon nakatulog. Nilingon ko ang digital wall clock sa gilid sa itaas ng salamin. It's 7:25 pm. Halata talagang napagod ako sa byahe namin kanina. Aayusin ko nga sana ang mga gamit namin sa cabinet pero nakatulog ako, at ngayon naka-ayos na ang la

  AARON "Hey!" biglang sulpot ni Richard sa likuran ko. "H-hey, what's up?" I shortly replied and took the tray of uncooked barbecue. "Nandito ka naman din, could you help please?" suyo ko sa kanya. "Ah, can I talk to you? Kahit sandali lang?" sagot niya sa akin. I looked at him and he seems so serious of his words kaya ibinaba ko muna ang bitbit ko. Itinuon ko ang atensyon sa kaniya and waited for what he'll speak. "Uhmm, Aaron. Hindi naging maganda ang simula nating dalawa. We both know that! And I just want to tell that I'm sorry and all of those are just misunderstan—" Hindi ko ka siya pinatapos pa at kaagad na nagsalita. "I know bro. I'm sorry as well! I'm the one who thinks superficially. Siguro dahil hindi pa kita talaga kilala n'on. And it's my bad na hindi kita kinilala ng maaga. You're a good man bro—you're a good friend! Thank you sa pagaalaga kay Nathalie noon, ang swerte niy