Chapter twenty-oneMabilis na lumipas ang araw. Naging busy kami bago dumating ang bakasyon. Halos hindi na kami magkita ni Cin dahil sa practice niya at mga projects ko.Nang dumating ang laro nila, syempre nandoon ako at hindi ko inaasahang naroon din si Vicky na walang ibang ginawa kundi magpa-cute pero ang lalaking nilalandi niya, sa akin naman nagpapalandi. Kaya ngiting-ngiti lang ako at todo sigaw sa pangalan ni Cin hanggang sa manalo sila.Napapansin ko ang mga ginagawa ni Vicky para mabaling ang atensyon ni Cin sakanya pero hindi naman ako nangangamba. Naniniwala ako sa sinabi ni Cin sa akin. Naniniwala ako sakanya.Isa-isa kong tinignan ang mga gamit na nasa loob ng bag ko at baka may nakalimutan pa akong dalhin. Nang makitang maayos nang nakalagay sa loob ang mga swimsuit ko, nakangiti ko na 'yong sinara at hinanda ang sarili. Nakangiti akong humarap sa salamin. Ngayon lang ulit ako magbabakasyon na hindi naiinis o napipilitan. Parati akong badm

Twenty-threeNang lumabas ako ng banyo, hinahanda na ni Cin ang pagkain sa mesa. Tumabi agad ako sa kanya at tahimik siyang pinagmasdan habang nilalagyan ng pagkain ang plato ko. Pagkatapos niya akong asikasuhin, kumain na rin siya. Bumaba ang tingin ko sa mga hipon. Hindi marunong magbalat si Vicky ng mga 'to. Kailangan niya pa ng tulong ni Cin."Cin." "Hmm?""Si V-Vicky.. m-maayos na ba siya?" Masyadong mahina ang boses ko kaya para na akong bumubulong.Nilunok niya muna ang kinakain bago tumango. "Oo. Okay na siya. Sila Kajik ang naghatid sa kanya sa kwarto kasi hinanap agad kita kanina. Akala ko, naiwan ka sa dagat." Nguso niya. Pinitik niya ng mahina ang noo ko. "'Di ka nagpaalam sa akin."Nakangusong hinimas ko ang noo at sumubo. Tumikhim siya. "Alam ko, hindi kayo magkasundo. Hindi ko man lang sinabi sa'yo na sasama siya. Hindi ako nagpaalam. I'm sorry."Uminom ako ng tubig."

Chapter twenty-five"Putangin—" Agad ko siyang siniko nang akma siyang magmumura. Pinanlakihan ko siya ng mata at nginuso si Alexandria na pumapalakpak na nanonood sa Kuya Pogi niyang galit na galit na sa kakabaril sa mga laruang nasa estante.Marahas na bumuntong-hininga si Cin at mas ginulo ang buhok niya. Kanina pa kami naghihintay dito na matapos siya. Noong una, hindi siya nakatama kaya pinagbigyan namin sa pangalawang pagkakataon pero umabot na ata kami ng dalawang oras kakaantay, wala pa ring nangyayari kaya kating-kati na akong umalis. Ako lang, kasi nag-eenjoy naman ang Alexandria kaka-cheer sa frustrated na niyang Kuya."May daya ata 'to, eh?!" Inis na turo niya sa lalaking nagbabantay na umiling-iling lang.Hinampas ko nga sa balikat. "Tumahimik ka nga. May daya? Baka ikaw 'tong hindi marunong. Akina nga 'yan!" Maarte kong inagaw sa kanya ang baril at hinawi muna ang buhok.Napatigil naman ang lalaking nagbabantay at n

Chapter twenty-sevenWala na. Wala na ang plano. Kakalimutan ko na ang planong 'yon. Napagtanto kong lumagpas na ako sa harang na ginawa ko. Hindi na ako pwedeng magpanggap na may gusto ako kay Cin dahil nagkatotoo na. Kinain ko lang lahat ng pangako ko sa sarili. Mahal ko si Cin.Sino ba naman kasi ang hindi mahuhulog sa kanya? Kahit isip-bata, nakakakilig pa rin. 'Di ko nga na-imagine noon na kikiligin ako, eh. Jusko, ang puso ko!Habang nag-eempake, may ngiti ako sa labi kaya kung makatitig sa akin si Farrah para akong baliw. Baliw na ata talaga ako. Ngumingiti ako kahit wala namang nakakatuwa. Kahit pilitin kong sumimangot, talagang lalabas 'yong ngisi ko! Kainis na, ah?!"Girls, ready na kayo?" Katok sa amin ni Ram sa labas.Nagkatinginan kami ni Farrah. Bahagya pa siyang napatalon sa tingin ko at pasimpleng humawak sa dibdib."Problema mo?" Tanong ko."Ikaw? Problema mo?! Na-engkanto ka ba?! Ngisi ka na

Chapter twenty-nineNagising ako kinabukasan na bangag. Ang dami kong tanong kagabi na hanggang ngayon, walang sagot. 'Yong pag-alis ng dalawang anak ni Verna, ang lipstick sa collar ni Cin, kung sino ang babae nito! Nababaliw na'ko kakaisip sa dami ng tumatakbo sa isip ko! 'Buti na lang walang klase ngayon dahil weekend. Siguro uubusin ko na lang ang oras ko kakahanap ng sagot. Bago dumiretso ng banyo, binuksan ko muna ang cellphone at sunod-sunod na messages galing kay Cin ang natanggap ko. Nagmamakaawa pa ito, akala ata galit ako. Galit naman talaga ako kaya ayaw ko muna siyang replyan. Naku! 'Di pa nga kami nagtatagal, may gano'n na. Ang sakit sa puso, ah.Ang huling message ang galing kay Tito Ninong. Naisip ko kaagad ang pabor na hinihingi ko. Napatayo ako sa kama at binaba ang cellphone sa bedside table. Humingi ako ng pabor sakanya. Nagpaalam ako kung pwede ko bang makita ang CCTV footage sa parking lot noong araw na naaksidente si Mam