Binuksan ni Matthew ang pinto para kay Nell at magalang na nagtanong. “Saan po tayo pupunta ngayon?”Sumulyap si Nell sa paligid at tumingin sa safe na nasa backseat.Lumipas ang isang sandali at sinabi niyang, “Umuwi muna tayo sa bahay.’Pagkatapos bumalik ng Leith Gardens, nakita ni Aunt Joyce na may dalang malaking safe si Matthew at inisip niyang nagdala si Nell ng isang mamahaling alahas.Masaya niyang sinalubong ang dalawa, subalit hindi niya inakala na isang ordinaryong kuwintas lamang ang makikita niya pagkabukas nito sa itaas.Kahit ang maganda ang hugis nito at maningning ang mga emerald, hindi naman ito mukhang mamahalin para ilagay pa sa isang safe.Nahihiya rin nang bahagya si Nell.Naghanda ng malaking safe si Matthew dahil inisip niyang maraming gamit ang ilalagay o kaya mahirap dalhin ang mga ito.Sa hindi inaasahan, isang simpleng kuwintas lang pala.Hindi mapigilan ni Nell na mapatawa. Subalit, masaya pa rin naman siya na nakuha na niya ang ari-arian na iniwa

Agad na pumasok si Nell at Gideon sa villa, nakakita sila ng isang malaking lawa pagkatapos ng mabato ngunit magandang daan.Sa ilalim ng madilim na gabi, may mga kumikislap na mumunting alon sa lawa gawa ng ilaw ng poste at ng liwanag ng buwan. Sa isang sulyap, hindi mo agad makikita ang dulo ng lawa.Ganoon din, sinamahan sila ng empleyado sa may pinto na pumunta sa hagdan patungo sa lobby, sunod gumamit sila ng escalator bago makarating sa private room.Moon Lake ang tawag sa private room na iyon, at tila ba nababagay ito sa magandang ere na binibigay ng restaurant.Napakaganda ng disenyo ng private room. Antigo ito, subalit ang mga detalye ay modern, nakapagbibigay ito ng isang magandang karanasan sa kostumer.Isang malaking bintana rin ang nasa timog na bahagi ng kwarto, mula roon, kita ang lawa. Kung tatayo sa isang magandang posisyon, mas makikita kung gaano kalawak ito kumpara sa tanawin mula sa ibaba. Dagdag pa roon, ang mga liwanag kanina na nasa kalayuan ay mas kita na

Mabuti na lang at mabait ang babaeng nasa harapan ni Nell at Lucy. Binigyan agad sila nito ng tig-isang flag ng car-racing team ni Liam.Pinaalalahanan niya pa nga si Lucy, “Sis, dahil pareho tayong fans ni Liam, bibigyan kita ng payo. Huwag mo masyadong balutin ang sarili mo; baka isipin nila na espiya ka mula sa kalaban.”“Pero huwag kang mag-alala, may tiwala ako sa iyo! Medyo pamilyar ka nga sa akin, kaya sigurado akong hindi ka espiya!”Naramdaman ni Nell na nanigas nang bahagya si Janet.Nahihiyang ngumiti si Janet. “Ganoon ba? Salamat sa tiwala mo sa akin!”Sa kabilang banda, nagpipigil naman ng tawa si Nell, kaya agad niyang binago ang usapan. “Gaano pa katagal bago magsimula ang kompetisyon?”“8:00 ng gabi.” Tinignan ng babae ang kanyang relo. “Malapit na.”Pagkasabi niya nito, isang malakas na sipol ang maririnig sa kabilang panig.Sunod doon, may mga malalakas na hiyawan ang maririnig pagkatapos magpakita ng mga racers mula sa walong grupo!Halos mabaliw rin si Jane

Ayon sa sinabing kondisyon ni Gareth, kapag natalo silang muli, isang taon na naman ng pagkabigo ang kanilang pagdudusahan.Kapag nanalo sila, hindi lamang nila makukuha ang titulo, magkakaroon pa ng isang magaling na racer ang Dark Horse Racing Team. Dahil doon, wala nang dapat alalahanin ang Dark Horse sa loob ng limang taon.Pagkatapos ng panahong iyon, marami ng mga bagong talento ang papalit sa kasalukuyang mga puwesto, kaya hindi na mahalaga kung mananatili si Nell o hindi.Ganoon pa man, mas matalino ang matandang ito!Wala ng paraan para umatras si Nell sa sinabi ni Gareth.Malakas naman ang loob ni Nell para kunin ang first place, bakit ngayon pa siya matatakot?Ngumiti siya at inabot ang kanyang kamay. “Sige, walang problema!”“Mabuti!”Nang kinamayan nila ang isa’t isa, nagsimula na ang pustahan.Pagkatapos ng kalahating oras, nagsimula na ang final round.Bumalik na ang mga racers ng tatlong car-racing teams sa circuit. Subalit, nakakita sila ng isang babaeng naka

Nanigas si Janet.Gusto niyang sabihin, ‘Hindi ako ang gumawa ng pustahang iyon!’Ganoon pa man, isang mabuting kaibigan si Nell sa kanya. Lagi siya nitong iniisip at gusto lamang nito na magkaroon siya ng tsansa kay Liam.Bukod pa roon, nangibabaw si Janet kanina nang maganap ang pusta, kaya hindi siya pwedeng umatras.Inilagay niya ang kanyang buhok sa likod ng kanyang tainga at pinaluwag ang kanyang lalamunan.“Uhm… Hindi kita tinatakbuhan! M-May kukunin lang ako. Oo, may kukunin lang ako.”Inulit niya pa ang kanyang sarili para makumpirma ang binanggit niya.Ngumisi s ainis si Liam.Dahil hindi naman nakalock ang pinto, binuksan niya ito at umupo sa passenger’s seat.Nalito si Janet.Nang makitang nakatayo at nakatulala pa ang babae, tinitigan ni Liam nang malamig si Janet at walang pasensyang nagtanong, “Bakit nakatayo ka lang dyan? Hindi ba tayo kakain?”Janet. “…”“Oh,” agad siyang tumugon nang makabalik siya sa kanyang kamalayan. Ganoon pa man, kahit gusto pang puma