Last night, Auden and I really had a remarkable night. We spend the whole night together and we are thankful for Aria and Liam for giving us space and privacy. Aria waited for me until fast midnight so we can go back to the resthouse together. The two seemed to getting along as well. Magkasama sila magdamag habang naghihintay sa amin ni Auden na sinusulit ang bawat minutong pumapatak.   I promised to prepare breakfast today to repay them the favor for helping Auden and I to cover up. Paraan ko na rin para makasama at masilayan si Auden ngayong umaga at hindi maging kahina-hinala. I sounded mischievously about my plan.   “Ma’am Cami! Ala eh! Ang bawang ho ay masusunog na!” Hindi magkamayaw na sigaw ni Manang Tasya na anak ni Manang Tere, nasa tono pa rin ng batangeño.  Namumutla siya habang nakangiwi na nakatingin sa kawali, hindi alam kung aagawin niya ba ang sanse na hawak ko kaya ibinigay ko na lang at gumilid para bigyan daan si Mana

“We always wished what’s best for you and what makes you happy, honey.” Mom tucked the loose hair strand at the back of my ears. Her voice calm like the soothing sound of the waves from the ocean. “Pasensya ka na sa ikinilos namin ng Daddy mo kanina.”   Parang napunit ang puso ko dahil si Mom pa talaga ang nagso-sorry. Umiiling ako habang nakanguso. “I should be the one who’s sorry now, Mom. I kept it from you,” sabi ko at tumungo. Hinawakan ni Mommy ang pisngi ko at marahan na inangat ito.   “All is well now, kung saan ka sasaya at kung diyan mapapanatag ang puso mo, nandito lang kami para gabayan ka. And if everything break into pieces again, we are always here with wide arms open,” aniya. Bumagsak na ang mga luha sa mata ko na kanina ko pa pinipigilan. I’m so blessed to have such parents who never get tired understanding and accepting the whole out of me.   “I love you, Mom,” I whispered, I’ve always wanted to tell he

There are things in life that’s out of our control. Just like someone’s feeling, people can’t force them who they should love and who they shouldn’t.   People can force them to stop but in reality, their feeling for a certain person didn’t stop there. Their heart still beats for that one person even the world is telling them not to.   “Bumaba na tayo.”   Bumalik ako sa katinuan matapos malunod sa mga iniisip ko. Humiwalay si Kenny sa yakap at kinuha ang towel na nakapatong sa ibabaw ng kama. Mugto at namumula ang mga mata niya.   Pinunasan niya ang mga luha at huminga gamit ang ilong at bumuga sa bibig. Matapos ay ngumiti siya. She still manage to smile after everything, she is brave.   “Okay ka na ba?” tanong ko, she don’t look like she is but she keep smiling.   “Nothing will change even if I cry here all night,” mapait na sabi niya. I pressed my lips toget

“Nandiyan na sila. Let’s go surfing.” Narinig kong sabi ni Liam habang may hawak na surfing board at nakatayo sa hindi kalayuan. Katabi niya si Dash na nakakrus ang mga braso habang naka-poker face na nakatingin sa amin. Bumaba ang tingin niya sa kamay namin ni Auden na magkahawak. Umiwas siya ng tingin pagkatapos ay bumuga ng hangin. “Tara,” matipid na sagot niya at saka kinuha kay Liam ang isang surfing board. May tatlong surfing board doon. Nagtungo ako sa direksyon ni Aria na naka-upo sa isa sa tatlong folding chair. Nakasunod si Kenny sa akin gayundin din si Auden. “Bro, tara surfing,” yaya ni Liam kay Auden habang inilalatag nila ni Dash ang mga hawak na surfing board. Hindi naman umangal si Auden. Lumapit siya sa kanila pero napansin ko ang mga matatalim na palitan ng tingin ni Auden at Dash. Sana ay ayos lang sila. Naupo ako sa folding chair na nasa g

“May tulo laway ka pa,” bulong ng katabi ko, napapunas tuloy ako sa gilid ng labi ko. I just woke up from sleeping in his arms. Hindi ko alam kung gaano ako katagal nakatulog. Sa una ay pa-idlip-idlip lang ang tulog ko hanggang sa nakatulog na ako nang tuluyan. Nang wala naman akong nakapa na basa sa magkabilang dulo ng labi ko ay sinamaan ko siya ng tingin. Is he teasing me? Tumawa lang siya nang mahina dahil nakaka-awkward mag-ingay sa loob ng van na tanging radyo lang ang bumabasag sa katahimikan. Padilim na sa labas. I checked the time on my phone and it’s already 6:50 pm. “You slept for almost four hours,” Auden said. “My biceps did a really nice job, huh?” pagyayabang niya. Tinapik niya ang biceps na sa malamang ay ginawa kong unan sa loob ng halos apat na oras. I rolled my eyes, jokingly. “Four hours? Traffic ba kanina?&rdquo