Nagising ako dahil sa halik na pumupupog sa 'king mukha. Dahan-dahan akong gumalaw at nag-inat ng katawan bago dahan-dahang iminulat ang aking mga mata. Napangiti ako sa mukhang bumungad sa 'king pagdilat. “Good morning, Mama! Breakfast is ready!” bungad sa 'kin ni Cambria.  I reached my hand to caress her cheeks and slightly them them. “Good morning, baby. Ang aga mo namang magising.”  Ngumiti ito at lumitaw ang kaniyang dimples sa magkabilang pisngi. “I'm excited, Mama! Sabi ni Lola we'll go to school today.”  “Brie! I told you, h'wag mong gigisingin si Mama! She's tired from work!” sigaw ni Cole galing sa labas.  “You're too late! Mama is awake!” ani ni Brie at humagikhik. She lo

“Pack your things, you'll come with me.”  My whole body froze. Para akong hindi makapaniwalang nakatingin sa kaniyang likod habang pilit niaarok sa 'king isipan ang kaniyang sinabi. Cameron is Cameron. Ang kaniyang sasabihin ang masusunod. At hindi 'yon pwede. Hindi ako pwedeng umalis.  Paano na ang mga anak ko?  Paano na ang trabaho ko?  Wala sa sarili akong tumayo. “Bakit mo pa ba akong ginagambala? May asawa ka na, 'di ba? Ano sa tingin mo ang ginagawa mo? Kung may plano kang mangaliwa sa asawa mo then huwag mo akong idamay. I have a life of my own!”  “You're still my prostitute, remember?” Humarap ito sa akin dala ang kaniyang malamig na tinig. “You breached our contract without paying me, B

Anong ginagawa niya rito?  Yumuko ako upang umiwas at pumasok sa loob ng isang silid na walang tao. Napangiwi ako sa sobrang dilim ng paligid. Maliit lang ang silid at hindi ako sigurado kung anong silid itong napasukan ko.  Humugot ako ng malalim na hininga at natampal ang aking noo. Bakit ba ako pumasok dito sa halip na dumiretso sa station? Dahil ba ayaw kong makita niya ako? At isa pa, anong ginagawa niya rito? Wala namang pasyenteng nagngangalang Ferrell— Bigla akong natigilan sa sarili iniisip. Tama nga naman. He's married. Baka kamag-anak ng asawa niya ang kaniyang pinunta rito. Or maybe some important matters. Whatever it is, I don't care. Kailangan ko nang bumalik ng station.  Akmang pipihit na ako paharap ng pinto nang may humawak sa 'king braso. Napasinghap ako't nanlalak

Tatlong araw matapos nang naging usapan namin ni Hector. Tatlong araw na rin akong nag-iisip at pinag-iisipan ang dapat kong gawin. Kung dapat ba akong pumayag sa suhistiyon ni Hector.    Inayos ko ang pagkaka-adjust ng drops ng IV fluid ng pasyente. I've been spacing out lately, and it's not good. Baka mapansin ako ng mga nakakataas.   “Nurse, makakalabas na po ba kami?” tanong ng isang babae. Her patient was undergone into a brain aneurysm operation and it's been a week since that operation.    Umiling ako. “Hindi pa po as long as hindi pa advisable ng doktor niyo. Don't worry, we'll keep monitoring the patient for faster and earlier recovery.”    “Ang bait niyo po, Nurse. 'Yung ibang nurse kasi kapag tinatanong namin, parang naiirita pa kung sumagot. Maraming salamat po,” she said.&nbs

Hello, TBP readers!  Kindly refresh the story tomorrow night [12/13/21]. Nagdagdag po ako ng mga scenes sa chapter 46 at 47.  Maraming salamat po sa mainit ninyong suporta. I'm really happy po kasi binasa niyo ang aking akda. Sa mga nagbabasa po ngayon, kindly drop a comment po para mapasalamatan ko po kayo hehe.  Help me improve the ratings of my story by rating it 5stars! Maraming salamat po talaga sa masugid na pagsubaybay sa kwentong hindi ko alam na aabot nang ganito kahaba.  I hope you enjoyed my story. I love you all and advance Merry Christmas and a Happy New year! <3