Kung hindi ko man makuha ang anak ko sa paraang alam ko. Alam kong makukuha ko ang loob ng ama nito sa paraang makakaya ko. Noong una ay nagawa ko na siyang akitin. Ang Ava noon ay malayo na sa Ava ngayon. Kaya kung naakit siya ng simpleng Ava noon ay panigurado ng maaakit rin siya sa kakaibang Ava ngayon. Ito ang naisipan kong plano. Kung dadaan man ako sa butas ng karayom ay sisiguraduhin kong magiging matagumpay ito. Hindi ako maka papayag na mawalan ng saysay ang paghihirap ko sa simula pa lang. “Welcome to our team, Miss Astrid Ramirez!” bati sa akin ng ka-workmate ko na kung titingnan ay ang head ng lahat. Hindi dahil sa mukhang may edad na siya kundi dahil sa mayroong siyang command kumpara sa lahat. Hindi ko akalaing pagpasok ko ay sasalubungin nila ako ng nakatutuwang sorpresa. Hindi mo akalain na ang mg

Third Person's P.O.V“Doc, pinatatawag n’yo ho ako?” tanong ng kaniyang sekretarya pagpasok sa kaniyang opisina.“Cancel all of my appointment this afternoon. May importante akong pupuntahan,” utos niya sa kaniyang sekretarya habang nakatutok sa sariling laptop ang paningin.“Noted, Doc. May iba pa ho ba?” Tiniklop niya ang kaniyang laptop at tumingin sa babaeng sekretarya.“Wala na. Pagkatapos mong gawin ang pinapagawa ko sa’yo ay p’wede na kayong umuwi. Ako na ang magsasara ng clinic.”“Okay ho, Doc. Thank you.” Tumango siya pagkatapos ay tumali

“Nothing, Miss. We will call you if we need anything,” sagot nang nasa gilid ko kaya napabaling sa kaniya ang aking tingin. Nakangiti na siya sa akin ngayon at halos hagurin ng tingin ang buo kong katawan. Ngani-ngani akong napatayo nang matuwid at bahagyang yumuko sa kanila. “A-ah yes, Sir. Thank you,” nauutal kong wika at nagmamadaling umalis sa grupong iyon. Kailangan kong magkunwari na tila hindi ko siya inaasahan dito. Na nagulat ako sa biglaang paglitaw niya sa harap ko. Sa kabilang banda ay nagulat naman talaga ako kahit pinaghandaan ko na kung sakaling maparito siya. “Astrid, table two,” pagtawag sa akin ni Mr. Roque pagkarating ko sa counter. Ang table two ay malapit lamang sa grupo nina Mr. Fonteverde.  “Sir, p’puwede bang si Ysabelle na lang muna?” pagtukoy ko sa kasama ko. Napatingin naman sa akin si Ysabelle nang marinig niya ang pangalan niya. Magkatabi lang naman kami kaya narinig niya kahit malakas ang tugtugin.&nb

“Miss Ramirez, Mr. CEO called you to his office.”  Nagkatinginan kaming lahat na nasa loob. Break time namin ngayon nang biglang pumasok ang lalaking sekretarya ng aming boss sa mini kitchen ng aming departamento kung saan kami naroroon at inihayag ito sa amin. Halos kabakasan ng pagtataka ang lahat. Maging ako ay hindi mapigilan ang mapa-isip dahil hindi ko inaasahan itong pagtawag sa akin ni Mr. Fonteverde. Ano ang kailangan ng lalaking iyon sa akin? “Sige, susunod ako,” naging tugon ko. Tumango siya at kaagad na umalis. Muli ay napatingin ako sa mga kasamahan ko. “Bakit kaya pinatatawag ka ni Mr. Fonteverde, Astrid?” napaisip si Leon sa tanong niyang iyon.  “Marahil ay babatiin o pupurihin si Astrid,” ayon k

“Shaelza, where are you?” tanong ko kay Shaelza ng sagutin niya ang tawag ko. Narito ako ngayon sa balkonahe nagpapahangin habang may hawak na isang beer in can. Maingay ang background ni Shaelza kanina ng sagutin niya ang tawag ngunit habang patagal nang patagal ay humihina. “Hello, Friend? Ano'ng sabi mo?” habol-hininga niyang tanong kaya napakunot-noo ako. “Saan ka ngayon?” ulit kong tanong. “Ahh... narito kami ngayon sa club. Birthday celebration ng kakilala kong model. Nagmadali ako palabas para masagot ang tawag mo,” sagot niya sa kabilang linya. Napatango ako sa sagot niya na tila ba nasa harapan ko lang siya. Kaya pala. “Bakit napatawag ka?” tanong niya. “Nothing. Nevermind,” pagtalima ko. Napainom ako ng beer at tumayo papuntang barandilya. “Okay ka lang ba? If you need me I'll take you there.” Nahihimigan ko ang pagbago ng kaniyang boses. Bigla siyang nag-alala. “No, Shaelza. I’m okay. Napatawa