KABANATA 21 Halos mag-iisang taon pa lang naman ako sa poder ng mga Carlos, pero malaki na rin naman ang nagawa ko, nabawi ko ang pamamahala at posisyon bilang CEO ng kumpanya sa asawa nitong si John. At alam kong kahit pa paano ay naturuan ko na ng leksiyon ang mga magulang at kapatid nito. Ang problema lang ko lang, hindi ko pa lubusang nauunawaan ang nilalaman ng diary ni Olivia, at kung anong relasyon ba talaga ang meron sila ni John noon, kung anong lihim ang nakapaloob sa mga sulat na iyon nina Olivia at Jhon. At kung sino ang nagtangka sa aking buhay. "Anong iniisip mo?" tanong ni Bong, naka-topless ito at nababalot lang ng towel ang pang-ibaba nito. "Bakit ka naman, bumaba rito na ganyan lang ang suot mo? Mag-asawa ba tayo? Para i-trato mo ako ng ganyan? Masyado ka naman yatang bastos Mr. Villegas!" inis kong sambit at sinabayan pa ng irap ang binata. Bukod sa naiinis na akong inabala nito ang pag-iisip ko ay ganoon itong humarap sa 'kin. "Bakit, malay mo naman sa bandang

KABANATA 23- SA NALILITONG DAMDAMIN Hindi ako makahinga at bigla ko na lang naibaba ang hawak kong telepono, kahit naririnig ko pa ang tinig ng babaeng nagsasalita ng "hello, hello...." dinig ko pa na sambit ng babae. Habang ako ay nalilito ng mga sandaling iyon, alam kong nasa panganib na ang buhay ko at malapit na nila akong mabisto. Ang magtiwala kay John ang isang malaking pagkakamali yata na nagawa ko. Hindi ko napanindigan ang aking pagpapanggap. At ang taong inaasahan kong magiging kakampi ko hayun at nahumaling na sa ibang babae, at ang malaki ko na namang pagkakamali ay ang naibigay ko sa kanya ang aking puri. "Isang malaking kalokohan ang nagawa ko, ngayon ay maaring mapahamak pati na si Yaya Adella. Kinakilangang mapaalis ko na siya sa mansiyong ito sa lalong madaling panahon, paano kung malaman nilang hindi ako si Olivia? Paano na kung dumating ang resulta, pero paano naman kung um-okay naman dahil magkapatid naman kami sa ama?" iyon ang isang bagay na walang nakaaalam k

KABANATA 25Nagkakagulo ang lahat dahil sa nabalitaan nilang nawawala ako, iyong ang kanilang akala, at ang ilang araw na hindi ko pag-uwi ang siyang labis na nagpapabagabag sa kanilang isipan. "Bakit nagkakagulo yata ang lahat?" Nanlalaki ang mga mata ng bawat isa nang lingunin ako. Lahat sa kanila ay hindi mapinta ang hilatsa ng mga pagmumukha."O - Olivia!" gulat na sambit ni John nang makitang naroon ako, at buhay na buhay. Nakatindig ako, taas ang noo, at may bitbit na tibay at tapang, dala ko rin sa kaloobang ko ang pangakong paghihiganti, sa lahat ng mga umapi sa akin."Oo, ako nga, bakit? Nagulat ka ba na buhay pa ako?" sarkastikong tanong ang ipinukol ko sa kanya. At may malaking pagtataka ang lumarawan sa mukha nito. Hindi na ako nagulat, sa pagkakaalam ko kasi, kilala na niya at alam na niyang huwad ang naunang Olivia na nakakasama niya. At kung nauuto niya iyon, puwes ako hindi!"A-alam mo nalaman kasi namin na may dumukot sa iyo! Ano o-okay ka lang ba? Hindi ka ba nasak

CHAPTER 27- PAG-IBIG NI BONG PARA KAY SOPHIAISANG malakas na katok nga ang narinig namin ni Olivia, hindi ko akalaing may iba pang darating bukod sa kanya, kaya naman pinagharian ako ng takot dahil sa inakala kong mga kalaban ang nakasunod sa kanya.“Magtago ka na muna, ako na lang ang haharap sa kanya!” mahina ngunit mariin kong sambit kay Olivia. Ayokong sa pagkakataong iyon ay hindi ko na naman siya ma-protektahan.“No! Ako na kaya ko na, Sophia!” Pabagsak niyang inalis ang mga kamay ko na nakahawak sa braso niya. Ramdam ko ang panglalamig ng mga kamay niya, at ramdam ko rin na ayaw niya sa ‘kin. “Magtago ka muna,” muli niyang salita sa akin na may himig ng pag-uutos. Sinunod ko naman siya at mabilis na pumasok muna ng banyo. Ngunit hindi ko iyon isinara upang makasilip ako at marinig kung sino ang kanyang mabubungaran sa sandaling buksan niya ang pintuan.“Bong!” sambit ni Olivia. Narinig kong sinabi niya ang pangalan ng isang taong labis kong kinapanabikang makita muli. Sa ilang

KABANATA 29- ANG MATALIK NA KAIBIGAN NI JOHN! LABIS DING NAGMAMAHAL KAY OLIVIA! SABAY kaming nagtapon ng tingin sa lalaking nakatayo sa harapan namin ni John, ito ‘yong lalaking palaging kasama ni Olivia, kaya naman alam kong siya ang personal bodyguard nito. Ang hindi ko alam ay kung bakit nito ibinibigay ang isang maliit na sobre kay John. Ano kayang nalalaman niya? “Oo tama kayo, ako ang bodyguard niya, at nag-aalala ako para sa kalagayan niya. Iyan ang huling hawak niya bago siya atakihin, hindi ko alam kung anong nilalaman niya, pero natitiyak kong labis na lungkot angt idinulot niya sa kanya,” sagot nito sa amin. Kitang-kita ko naman sa mga mata nito ang labis na pag-aalala para sa kapatid kong si Olivia. “Sa tingin ko, iyan iyong sulat mo noon para sa kanya, at alam kong ngayon lang niya iyan nabasa, iyan iyong bagay na sasabihin ko sana sa kanya, kung hindi lang dumating si Bong, no’ng nag-uusap pa kami,” paliwanag ko naman kay John. Si John naman ay hindi ko kinakitaan ng