Honeylette POV Sa hindi kalayuan ay natatanaw ko ang isang lumang bahay. Iyon ang bahay kung saan ko siya nakita. Ang taong nang-iwan sa akin. Hindi ko alam kung bakit ako dinala nang mga paa ko dito. Kahit na galit ako nang mga oras na iyon, ay nagawa ko pa rin tandaan ang lugar kung saan ang kinaroroonan niya, at heto ako ngayon nakakubli sa isang puno, habang pinapanood ang pag-aasikaso nito sa mga anak niya. Nakaramdam ako nang kirot sa aking dibdib. Habang pinagmamasdan ko kung paano niya asikasuhin ang mga ito. Pinupunasan niya iyon nang pawis sa likod, hinahalikan habang nilalagyan ng polbos. Nagtatawanan at nagkukulitan. Hindi ko maiwasang hindi mainggit dahil maiksing panahon lamang na nagawa sa akin iyon ni nanay at iniwan niya na ako. Hindi man lang niya nakita ang pagdadalaga ko dahil wala siya sa tabi ko. Pero kahit hindi niya iyon nakita wala rin naman naging saysay ang buhay ko mula nang tumuntong ako sa edad na iyon. Hindi ko naranasan o nagawa ang katulad nang ibang

Honeylette POV Napabaligwas ako nang bangon nang makitang kong mataas na ang sikat nang araw. Nakakahiya kay Aling Conching tinanghali na ako ng gising. Hating gabi na ako nakatulog kagabi dahi sa kaiisip sa nangyari. Kaagad kong kinuha ang aking celphone. Bahagya pa akong napatigil at pinakatitigan ito. Napabuntong hininga ako. Ano ba ang gagawin ko pagkatapos nito?. Hindi maaring dito na lang ako. Kailangan ko rin maghanap nang trabaho, nakakahiya kay Aling Conching at isa pa walang alam si tiya na naririto ako. Lumabas ako sa silid na pinatuluyan sa akin ni Aling Conching. Nagpalinga linga ako sa paligid. Marahil ay kanina pa siyang nakaalis papuntang palengke. Nakakahiya sa kanya na hindi man lang ako nakasama para tulungan siya sa pagtitinda. Nagtungo ako sa banyo para makapaghilamos, paglabas ko dito ay napansin ko sa mesa ang mga gulay na paninda niya. Kumunot ang noo. Nagtaka ako na narito pa ang mga ito. Hindi ba nagtinda si Aling Conching?. Kay

Honeylette POV Iginiya niya ako papasok nang sasakyan. Sumakay ito at pinatakbo iyon. Walang sino man sa amin ang nagsasalita. Seryoso lamang ang kanyang mukha. Napansin ko ang pagtigil niya sa isang convenient store. Bumaba ito at pumasok sa naturang tindahan. Maya-maya pa'y lumabas itong may bitbit. Muli itong sumakay, iniabot nito sa akin ang isang supot. Tinitigan ko iyon. Marahil ay pagkain iyon base sa naaamoy ko. Alanganin ko itong tinanggap. Matapos ko itong tanggapin ay pinatakbo na niya ang sasakyan. Hindi pa rin siya nagsasalita. Tinitingnan ko sa labas nang bintana ang dinaraanan namin. Hindi ito ang daan pauwi sa bahay. Wala na masyadong kabahayan at para bang nasa mataas na lugar kami. Napasulyap ako sa magandang tanawin na ang aking natatanaw mula sa bintana nang sasakyan. Ang ganda. Natatanaw ko ang napakalawak na dagat na nakapalibot sa buong kalupaan. Napalingon ako kay Alexander nang huminto ang sasakyan. Bumaba ito at umikot s

Alexander POV Pabalibag kong ibinagsak ang mga dokumento sa ibabaw nang table ko ng maalala ko ang ginawa ni Dad, matapos niyang komprontahin si Honeylette. Nang dahil sa mga sinabi niya kamuntik nang mawala sa akin ang babaeng pinakamamahal ko. Hindi ko mapapalampas ang ginawa niyang iyon, maging ni Patricia, nasisiguro kong hindi mangyayari ang gusto nila. "Good morning boss!!.." Bungad na bati ni George sa akin pagkabukas nito nang pinto."Anong meron?.” Agaran kong tanong. "Pinapatawag po kayo nang Dad niyo sa office niya." My jaw clenched, alam ko nang mangyayari ito. "Sige, susunod na ko." Napatingin ako kay George nang hindi pa rin ito lumalabas. Tumaas ang isang kilay ko. Napansin niya iyon at nalaman niya ang ibig kong sabihin. "Ipapaalam ko lang din sa inyo boss na nasa opisina rin ng Dad niyo si Miss Patricia." Nag-aalangan nitong sabi. Kumuyom ang kamao ko nang malaman iyon kay George. Mukhang nagsumbong nga siya. Talagang sinusub

Honeylette POV Kasalukuyan akong nag-aayos nang mga groceries na pinamili namin ni Alexander, nang biglang tumunog ang doorbell. Sino kaya iyon?. Tanong ko sa sarili. Aaminin kong medyo kinabahan ako. Ka-aalis lang ni Alexander, linggo ngayon wala siyang trabaho pero may importante daw siyang lakad kaya umalis ito. Napaisip ako kung sino iyon baka mamaya ay ang Daddy na naman ni Alexander. Nag-aalangan kong binuksan ang pinto. Kumunot ang noo ko nang makita kung sino ang nasa labas nang pinto. "Sino po sila?.” "Ikaw ba si Honeylette?.”Nakaramdam ako nang kaba. Ang tono nang boses niya ay naghatid nang takot sa buo kong katawan. "S-sino ba kayo? A-anong kailangan niyo?” Kinakabahan kong tanong. Ngumisi ito. Mas lalo akong natakot sa ginawa niyang iyon. Nakakatakot ang mukha nya. Base sa nakikita kong itsura niya para siyang lulong sa droga at alak. At hindi katiwa-tiwala ang kanyang mukha. Nakasuot siya nang pantalong maong. Sa itaas ay nakasando i