Nagising si Raya Fae na masakit ang kalamnan. Pakiramdam niya ay tila binugbog ang buo niyang katawan. Napaigik siya nang maramdaman niya ang sakit ng kanyang balakang. "Gosh!" Nakangiwi siyang bumangon sa pagkakahiga. Agad rin niyang ipinulupot ang kumot sa kanyang dibd*b upang matakpan ang kanyang kahubdan. "You're awake." Nang bumaling siya sa pinagmulan ng tinig ay bumungad sa kanya si Damielle Astin. Nakasuot ito ng puting T-shirt at jogger pants. Maaliwalas ang mukha nito at hindi man lang kakikitaan ng pagod. Agad ring lumapit sa kanya ang lalaki. Nakaguhit rin ang matamis na ngiti sa labi nito. "Thank you for last night." Kinintalan siya nito ng halik sa labi. Napakurap siya. Nakaramdam siya ng pagkailang ngunit tila hindi naman iyon napansin ni Damielle Astin. "Last night was really incredible." Tila naman nag-init ang mukha ni Raya Fae nang maalala niya ang nangyari. Hindi niya mabilang kung nakailan silang dalawa kagabi. Kung hindi siya nagkakamali ay inabot sila ng m

Habang nakasandal sa headboard ng kama ay napatitig si Raya Fae sa kanyang kamay kung saan nakasuot ang singsing na bigay ni Damielle Astin. Napabuntong-hininga na lamang siya. Aniya, napasubo na naman siya. Wala na siyang nagawa kundi tanggapin na lamang ang proposal ng lalaki. Hindi rin naman niya makakayang ipahiya ito sa harap ng mga tauhan nito. At isa pa, ano ang idadahilan niyang rason kung sakali mang tumanggi siya? Tiyak na mas malaking diskusyon lamang ‘pag nagkataon. Sa paglantad ng katotohanan naman talaga patungo ang lahat subalit sa ngayon ay hindi pa siya handa. "Love." Mabilis niyang ibinaba ang kamay at napatingin siya sa pinagmulan ng tinig. Mula sa pinto ng shower room ay lumabas mula roon si Damielle Astin. May hawak itong puting tuwalya at kasalukuyang tinutuyo ang basa nitong buhok. Hindi naman naiwasan ni Raya Fae ang mapalunok nang makita niyang mula sa buhok ng lalaki at tumulo ang butil ng tubig. Dumausdos iyon sa matipunong katawan nito. Pakiramdam niya

Humahangos na dumating si Thano sa silid ng kanyang amo. "Boss! Boss!" Kumatok ito ng sunod-sunod at malakas sa pintuan ng silid na tila mayroon itong importanteng sasabihin sa kanyang amo. "Boss! Emergency, boss!" Halos kalampagin na niya ang pinto ngunit wala siyang nahintay. Nang hindi siya nakatiis ay pinihit na niya ang seradura ng pinto. Bumungad sa kanya si Damielle Astin na nakatayo at nakatanaw sa glass wall ng silid. "Boss!" Pagtawag niya rito ngunit hindi siya nito pinansin. Buntong-hininga na lamang si Thano na lumapit sa kanyang amo. "Boss! Si Ma'am Naya, umalis." Imporma niya rito. Noon na siya liningon ni Damielle Astin. "Let her leave, Thano." Walang emosyong turan ni Damielle Astin kasabay ng pag-alis nito sa kanyang kinatatayuan. "And besides she is not Naya." "Huh? Ibig mong sabihin, boss, impostor lang 'yon?" Sumunod siya kay Damielle Astin. "You heard what you heard, Thano!" Asik nito sa kanya. Nang masalo niya ang tingin ng kanyang amo ay kitang-kita n

Mula sa malaking bintana ay nakatanaw ang isang lalaking nakaupo sa kanyang wheelchair. Nakasuot ito ng kulay asul na hospital gown at mayroong suot na neck brace. Mayroon din benta ang braso nito tanda ng pinagdaanang trahedya. Nang bumukas ang pinto ng silid ay kaagad siyang tinawag ng bagong dating. "Boss." Agad naman niyang iniikot ang kanyang wheelchair upang makita ang may-ari ng tinig. Nang makilala niya kung sinong dumating ay gumuhit ang ngisi sa mukha ng lalaking nasa wheelchair--walang iba kundi si Rio Costor. "Nagawa mo na ba ang inuutos ko, Bono?" "Tapos na, boss. Dala ko na ang impormasyon." Tuluyang lumapit Ang tauhan sa kanyang amo na nakalulan sa wheelchair. "At anong nalaman mo?" "Nandito ang lahat ng impormasyon na nakalap ko, boss." Inilahad niyo ang papeles na hawak niya ngunit hindi kumilos si Rio upang tanggapin iyon. "Tonto! Pahihirapan mo pa akong basahin 'yan! Sabihin mo na lang kung anong nalaman mo, bobo!" Napatikhim na lamang si Bono upang maali

Flashback.... Napatitig si Anjo sa sasakyan kung saan nakalulan ang dalawang bata. Ang isa sa kanila ay abala sa paglalaro ng shade. Nilalaro niya iyon na tila ba isang eroplanong pinapalipad. Ang isa naman sa kanila ay nakasandal at kunot ang noo nito na tila bagot na bagot na. Kahit magkamukhang-magmukha ay kitang-kita ang pagkakaiba ng dalawa mula sa kanilang mga kilos. At hindi naiwasan ni Anjo ang maawa sa mga bata. Walang kamalay-malay ang mga ito sa panganib na maaari nilang kaharapin. "Anong gagawin natin sa mga bata?" Tanong ni Anjo sa kasamahan niyang Pekto. Nagdesisyon silang tumigil muna sa gilid ng kalsada. Walang kabahayan sa bahaging iyon. Sa paligid ay makikita ang mga puno at mga talahib. Bihira rin ang dumaraan na sasakyan sa lugar. Tamang-tama ang lugar sa paggawa ng krimen. "Sabi ni boss, dispatsahin na raw natin sila. Pagkatapos daw nating patay*n ay ipadala natin sa mansiyon ni Astin Villacorda ang katawan nila." "Anong kinalaman ni Villacorda sa mga bata?