Semua Bab My First Love: Bab 31 - Bab 40
42 Bab
Chapter 31
Third Person's POV“Ang dami namang sinabi ng babaeng ‘yun. Mcdo lang pala ang gusto,” seryosong saad ni Daylon habang nakatingin sa mcdo na nabili niya para kay Allianna. “Ano ba ang meroon sa pagkain na ‘to at gustong-gusto ng mga bata?”“Mga bata.” Napangisi si Daylon dahil naalala niya si Allianna. Naisip niya dahil isang isip bata ang babae. Minsan nga napagkakamalan niyang ten years old si Allianna. Maliit kasi ang dalaga at kung kumilos at magsalita, ay parang bata. Kaya hindi na siya nagtataka kapag sinasabi ng nanay niya ang babae na prinsesa o kaya baby.“Ito na ang mcdo mo. Kumain ka na.” Lalakad na sana si Daylon papunta sa pwesto ni Allianna nang makita niya ang babae na natutulog. Napabuntong hininga si Daylon at inilapag ang mcdo sa lamesa na malapit sa kama ni Allianna. Pang dalawahang pasyente kasi ang kwarto na kinuha ni Daylon, pero parang sariling kwarto na nila dahil wala naman silang kasama na isang pasyente sa kwarto.Kinuha niya ang mccafe at ininom ito habang
Baca selengkapnya
Chapter 32
"Puwede naman na siya umuwi, pero kailangan mo pa rin siyang alagaan dahil hindi pa siya magaling. Saka huwag mo muna siyang papapasukin ng school para hindi mabinat," saad ng Doctor sa aming dalawa ni Daylon.Sabi na nga ba malalaman at malalaman ni Daylon na hindi pa ako magaling dahil sasabihin ng Doctor.Tinignan ko si Daylon, pero umiwas agad ako dahil nakatingin siya ng seryoso sa akin. Sinabi ko kasi sa kaniya na magaling na ako at gusto ko nang umuwi. Ayaw ko kasi sa hospital dahil kapag nasa loob ako ng hospital, ay naaalala ko ang pagkamatay ng mga magulang ko. Maiintindihan naman ako nila Tita kung gusto ko nang umuwi. Pero panigurado hindi ako maiintindihan ni Daylon dahil hindi naman niya alam kung ano ang pinagdaanan ko."Ito pala ang reseta na ibibigay ko sa inyo. Nakasulat na rin dyan kung kailan at ilan ang ipapainom mo sa kaniya. Sundin mo ang mga bilin ko sa iyo iho. Kailangan ka ng girlfriend mo dahil ikaw lang ang aasahan niya." Bigla akong nahiya dahil sa sinabi
Baca selengkapnya
Chapter 33
Nang makapasok ako sa kwarto ko, ay humiga agad ako sa kama. Nahihilo at gusto ko nang sumuka kanina pa, pero hindi ako pwedeng masuka dahil baka mag-alala si Tita. Maling desisyon ata na umuw agad ako, pero tama rin na umalis ako dahil pakiramdam ko hindi ako makahinga ng maayos sa loob ng hospital.Daing ako nang daing sa sobrang sakit ng nararamdaman ko ngayon, pero hinihinaan ko lang dahil baka marinig ako sa labas. Baka mamaya idala ulit ako sa hospital dahil hindi oa ako magaling. Kakaalis ko lang babalik agad.Ipinikit ko na lang ang mga mata ko para mabawasan kahit kunti ang pagkahilo ko. Sa sobrang sakit kasi gusto ko na lang itulog para hindi ko masyadong maramdaman.Makakatulog na sana ako nang biglang magising ang diwa ko dahil sa pagbukas ng pintuan ng kwarto ko."Wake up, you need to eat this lugaw." Binuksan ko ang mga mata ko at nakita ko si Daylon na nakaupo na sa gilid ko. "Gusto mo pang subuan kita? You have your own hands, use them." Dahan-dahan akong umupo sa ka
Baca selengkapnya
Chapter 34
Allian's POV"Ayus ka na ba, Allian? Hindi na ba masakit ang ulo mo?" Hinawakan ko ang noo ko nang pumasok sa kwarto ko si Auntie."Medyo mainit pa, pero mawawala na rin po ito mamaya.""Bakit ka ba pinalabas agad sa hospital? Hindi ka pa magaling.""Ayaw din po kasi ni Daylon magstay ng matagal sa hospital, Auntie. Naiintindihan ko naman siya dahil ayaw ko rin po magstay sa hospital. Kaya po kinausap ko si Daylon na kausapin niya ang doctor para makaalis na agad kami. Pinayagan naman po kami dahil ayus naman na raw po ako. Kaunting lagnat na lang daw po ang meroon ako.”“Pero hindi ka pa rin ayus. Pagkadating na pagkadating mo rito sa bahay nilalagnat ka pa rin. Buti nga nandyan si Daylon para alagaan ka dahil busy din kasi kami sa kompanya namin. Pasensya ka na, Allian. Hindi kita maalagaan ngayon.” Hindi pa ako makapagsalita dahil hindi ako makapaniwala na inalagaan ako ni Daylon. Totoo ba itong narinig ko?Nawala rin naman sa isip ko ‘yun dahil alam ko naman na kaya niya lang gina
Baca selengkapnya
Chapter 35
Pagkagising na pagkagising ko ay agad akong tinuruan ni Daylon dahil hanggang ngayon, ay wala pa rin akong natututunan sa mga sinasabi niya kahit anong salita niya, ay hindi talaga pumapasok sa utak ko.“Are you listening?” ”Hindi ko kasi talaga maintindihan ang mga sinasabi mo. Alam ko naman na nahihirapan ka na sa akin at hindi mo kailangan turuan ako dahil mahirap akong turuan. Sorry, Daylon.”“Stop, just listen to me. Maiintindihan mo ang mga sinasabi ko kung makikinig ka sa akin. Huwag kang mag-isip ng kung ano-ano dahil hindi magfofocus ang utak mo sa mga sinasabi ko.”“Wala naman akong iniisip ng iba. Siguro hindi nga ako makakapasa sa test na iyan dahil hindi naman ako magaling sa academic. Wala talaga akong natututunan. Ayus na ako, Daylon. Huwag mo na ako tulungan.”“Hindi ako susuko, kaya huwag ka rin sumuka. Saka gusto mong makasama sa section namin hindi ba? Kaya makinig ka ng mabuti sa akin at intindihin mo lahat ng sasabihin ko.” Napabuntong hininga na lang ako. Ano pa
Baca selengkapnya
Chapter 36
Habang wala pa ang guro namin ng first subject, ay kinakausap ako ni Hezekiah. Kanina niya pa ako kinukulit at nagsasabi ng kung ano-ano sa akin.Minsan hindi ko na rin maintindihan ang mga sinasabi niya dahil puro Hillaree lang ang lumalabas sa bibig niya. Ano naman kasi ang masasabi ko kung puro Hillaree lang ang sinasabi.“Magsalita ka naman diyan. Para naman akong walang kausap.” Iyan na naman siya. Sinasabihan niya na naman ako ng ganito dahil hindi ko siya pinapansin at wala na rin akong masabi sa kaniya. “Huy, kausapin mo ako.”“Ano naman ang sasabihin ko sa’yo? Hindi ko nga maintindihan kung ano ang sinasabi mo. Puro ka Hillaree. Ilang beses ko bang sasabihin sa’yo na hindi nga ikaw ang type niya. Gusto niya si Allen.”“Pwede mo ba siyang kausapin?”“Malamang pwede dahil kaibigan ko siya. Ano ba ang sasabihin ko?”“Kung puwede kami magdate kahit isang beses lang.”“Malabo ‘yang nasa isip mo, Hezekiah. Alam mong hindi basta-basta nakikipagdate si Hillaree sa kahit sino lang.”“
Baca selengkapnya
Chapter 37
“Nakapasa po ako.”“I’m so proud of you, Allian! Congratulations!” sigaw ni Auntie nang malaman niya na nakapasa ako sa test. “Kailangan nating magcelebrate ngayon, Hon! Pupunta tayo sa masarap na restaurant. Magbihis na kayo lahat para makauwi tayo ng mabilis.”Lahat nagsiakyatan na sa kanilang mga kwarto habang kami ni Auntie ay naiwan sa sala.“Kumusta naman ang test mo, Allian? Mahirap ba? Sigurado ako na napagod ka sa pagsasagot kanina kaya magcecelebrate tayo ng pagpasado mo.”“Kailangan pa po ba talaga magcelebrate? Hindi naman po kasi ako makakapasa kung hindi po ako tinulungan ni Daylon. Kaya malaki po ang utang na loob ko sa kaniya. Bakit po kayo umiiyak?” Nakita ko kasi ang mga luha na tumutulo sa mga mata niya.“Masaya ako na nagkakamabutihan na kayo ni Daylon. Ang akala ko hindi na kayo magkakamabutihan at nag-iba ang ugali ng anak ko, pero hindi..”“Kaya po ba kayo umiiyak dahil sa tuwa?”“Magbihis ka na, Allian. Para makaalis na agad tayo at makabalik ng maaga.”Tumungo
Baca selengkapnya
Chapter 38
Pagkagising na pagkagising ko, ay agad kong nakita si Daylon na nakatayo sa harap ko.Bakit ba sulpot na lang ng sulpot ang lalaking ito? Hindi ba siya mapakale? Saka sabado ngayon kaya walang pasok. Huwag niya akong gisingin ng maaga dahil inaantok pa ako.“Get up, dimwit.” Ano ba ang problema ng lalaking ito?“Walang pasok, Daylon. Kaya patulugin mo muna ako. Gusto ko pa matulog. Napuyat ako kagabi dahil ang tagal natin nakauwi,” inis na saad ko at nagtaklob ng kumot sa buong katawan ko. Ayaw ko pa talaga bumangon. Kaya bahala siya sa buhay niya.“Get up, Allian.”“Ayaw ko nga!”“Remember what I have said last night?” Napadilat ako ng mga mata nang maalala ang sinabi niya sa akin kagabi.Kung pinaalala niya sa akin ang tungkol doon. Ibig sabihin ba nito hindi siya nagbibiro? Seryoso siya sa sinabi niya? Pero kailan ba nagbiro si Daylon? Ang akala ko rin kasi nagbibiro siya dahil hindi naman gano’ng lalaki si Daylon, pero dahil sa sinabi niya ngayon, maniniwala na ako.Agad akong umu
Baca selengkapnya
Chapter 39
Pagkatapos mag-usap ng mga nasa labas, ay pumasok na agad si Daylon sa loob ng sasakyan.“Kumusta? Nakipag-ayos ka ba sa kanila?” tanong ko nang malagay niya ang seatbelt.“Inamin din niya na nang galing niya sa inuman. But don’t worry hindi ko naman hinayaan na makulong sila. Kaya sinabi ko sa mga pulis na wala ng problema at huwag nilang ikukulong ang lalaki dahil hindi ko naman siya kinasuhan.” Napangiti ako at tumingin na lang sa harap dahil sinimulan niya nang paandarin ang sasakyan.“Thank you.”“For what?”“Dahil hindi mo hinayaan na umabot pa sa prison ang aksidente na ito.”\“He is the one should be thanking me not you.”“Alam ko naman kasi na magagalit sa’yo sila Auntie at Uncle, pero kahit alam mo na mapapagalitan ka, ay ginawa mo pa rin kung ano ang tama.” Sa mga kinikilos niya, unti-unti nang napapalapit ang loob ko sa kaniya. Parang nagbabago ang ihip ng hangin kapag kasama ko siya.“I don’t care, but you don’t have to thank me. Also, kasalanan nila kung bakit nangyare
Baca selengkapnya
Chapter 40
Third Person's POV*"Wake up," sabi ni Daylon kay Allian na natutulog. Ilang minuto na itong natutulog, pero hindi pa rin nagigising.Napabuntong hininga si Wade at tinignan ang mukha ng babae. "Kahit sa pagtulog pangit pa rin." Napangisi si Wade at ginising na ulit si Allian."Gumising ka na, meroon ka pang laway sa labi mo nakakadiri." Biglang lumaki ang mga mata ni Allian at agad na pinunasan ang laway sa labi niya. Napasarap kasi ang tulog niya dahil sa music at lamig ng sasakyan. Hindi niya rin naman namalayan na nakatulog siya."Nasaan tayo, Daylon?" Nagtatakang tanong ni Allian. Halos dalawang oras din kasi silang nasa byahe at sa buong byahe na 'yun sobrang tahimik, minsan magtatanong siya ng kung ano-ano para hindi sila antukin, minsan naman kakanta siya at papatigilin siya ni Daylon dahil naririnig siya sa boses ni Allian. Pero nag-eenjoy naman si Allian na kasama si Daylon."Kapag lumabas ka sa kotse malalaman mo." Pagkatapos sabihin 'yun ni Daylon, agad itong lumabas ng k
Baca selengkapnya
Sebelumnya
12345
DMCA.com Protection Status