Nang makababa kami ng sasakyan ay tinulungan ko si Tita na ibaba ang mga damit papunta sa loob ng bahay.“Ako na ang bahala rito, Allianna. Sige na pumunta ka na lang muna sa kwarto mo at magbihis ng pambahay, para maayos na antin dito ang mga damit mo.”“Sigurado po kayo, Tita?”“Oo, iha. Kasama ko naman si Daylon. Siya ang tutulong sa akin tutal meron pa ‘yang kasalanan sa akin.” Hindi maririnig ni Daylon ang sinabi ni Tita dahil pumasok siya sa loob buhat-buhat ang mga paperbag.“Ako na lang po ang magluluto ng hapunan natin pagkatapos ko pong magbihis.”“Sige, tutulungan na lang kita.” Tumungo ako at pumasok na sa loob sabay deretsyo sa aking kwarto, pero pagkapasok na pagkapasok ko sa kwarto ay napansin ko agad ang dalawang paperbag na nakalapag sa kama ko.Dahil nacurious ako binuklat ko ‘yun at nagulat nang makita ko kung ano ang nasa loob.Bakit nandito ang dress na binili namin ni Daylon noong naggala kami? Pati na rin ‘yung sapatos.Agad kong sinuot ang damit at sapatos daba

“Bakit hindi ka pa pumupunta sa dining area, Allianna?” Nagulat si Allianna nang biglang nagsalita ang Tita niya sa kaniyang likod. Hindi naman makapagsalita si Allianna dahil hindi niya alam kung ano ang sasabihiin niya.Nataranta na lang siya nang lumabas ang Tita niya sa kaniyang piangtataguan at pumunta na sa dining area.“Ano na naman ba ang pinag-uusapan niyo riyan? Baka pinag-uusapan niyo na naman si Allianna. Kaya siguro nagtatago si Allianna sa gilid.” Lumabas si Allianna sa kaniyang pinagtataguan at nakita niya na nagulat ang mukha ni Demitri. “Sabi na nga ba pinag-uusapan niyo na naman si Allianna e. Kaya pala nagtatago. Ayusin niyo nga ang pinagsasabi niyo dahil hindi na ako natutuwa ah. Pasalamat kayo hindi ko narinig ang mga sinabi niyo tungkol kay Alianna kanina dahil kapag narinig ko ‘yun dugo na ang mga bunganga niyo.”“Labas ako diyan. Wala akong sinabing masama tungkol kay Allianna,” singit ni Daylon nang mag-umpisa silang kumain.“Imposibleng hindi ka kasama ron, D

Habang nakikinig ako sa teacher namin ay biglang sumakit ang puson ko.Tinignan ko sa calendar namin kung anong araw na at doon ko lang nalaman na itong araw na ‘to ako magkakaron. Bakit hindi ko man lang napansin? Iba pa naman ang sakit ng puson ko kapag meron ako. Hindi siya normal katulad ng mga ibang babae.“Miss Gregorio, palagi ka na lang bang tulala sa klase ko? Halos araw-araw kang tulala ahh? Paano ka matututo kung hindi ka makikinig sa mga lessons ko?”“Sorry po.” Ramdam na ramdam ko ang mga tingin ng mga kaklase ko kaya napayuko ako. Hindi ko kaya ang mga titig nila. Pakiramdam ko unti-unti akong natutunaw.“Hindi ko kailangan ng sorry mo. Ikaw ang sumagot ng isang problem dito. Bahala ka na kung ano sa tingin mo ang problem na mas madali sa’yo, ‘yun ang sagutin mo.” Hindi ko naintindihan ang sinabi sa akin ni Ma’am. Parang nahilo ang ulo ko.Pagkatayo ko ay biglang sumakit ang balakang ko. Nakakainis talaga ang regla na ‘to. Kaya ayaw kong magkaregla e.Nang makapunta ako

Pagkatapos ng lahat ng klase, ay lumabas na ako ng paaralan at hinintay si Daylon doon. Gabi na kaya hindi na ako pwede umuwi mag-isa. Sinabi kasi sa akin ni Tita na hindi ako pwedeng umuwi mag-isa kapag nakita niya ako ng mag-isa. Papagalitan niya ako pati si Daylon.Sa totoo lang hindi ko alam kung bakit ang tagal niya lumabas ng paaralan. Ang alam ko parehas lang kami ng uwian e. Hindi naman siya nagchat sa akin na nakaalis na siya. Well hindi naman talaga nagtetext sa akin si Daylon kaya hindi na normal sa akin ‘yun. Kung umuwi na lang kaya ako mag-isa? Kaysa naman sa hintayin ko pa si Daylon. Baka umulan din kasi umaambon na. Ayaw ko naman maabutan ng ulan dahil wala naman akong payong na dala, pero kasi iniisip ko pa rin ang sinabi sa akin ni Tita. Ayaw ko naman siyang sawayin dahil sa rason ko ay ang ambon.Napabuntong hininga na lang ako at hinintay si Daylon,“Miss? Hindi ka pa ba lalabas? Isasara ko na kasi ang paaralan.” Kumunot ang noo ko at tinignan ng malungkot ang lalak

Allianna’s POVNagising ako na masakit ang ulo at nilalamig ang buong katawan kahit nakakumot na ako.Madilim na ang paligid. Ang ilaw na lang, ay ang lamp na nasa gilid ko at doon ko napagtanto na nasa hospital ako ngayon.Uupo na sana ako nang makita ko si Daylon na nakasubsob ang ulo sa kama ko. Natutulog siya kaya hindi ko na siya ginising. Alam ko kasi na pagod at puyat siya.Ano nga ba ang nangyare kanina? Wala kasi akong matandaan. Ang alam ko lang, ay nakita ko si Daylon.Napahawak ako sa tyan ko nang kumulo ito dahil sa gutom. Nagugutom na ako ah. May makakain kaya sa labas? Kahit sa vending machine lang hindi naman siguro magnanakaw ang tawag kapag kumuha ako ng pera sa wallet ni Daylon hindi ba?Ang problema ko lang dito, ay kung ano ang gagawin ko para makaalis ng hindi nagigising si Daylon. Baka kasi magalit siya sa akin kapag nagising ko siya. Ayaw na ayaw pa naman non na ginigising siya sa tulog niya. Mahalaga kasi sa lalaking ‘yun ang oras ng tulog niya kaya mahirap it