Thalia's POV "Ahh! S-Santi!"Itinaas ni Axel ang suot kong damit. Nanggigigil niyang hinimas at pinisil ang isa kong dede bago tuluyang hinubad ang damit ko.Natigilan pa siya nang tuluyang makita ang malulusog kong suso. Simula nang may mangyari sa amin noong nasa isla kami, palagi niyang minamasahe itong dibdib ko kapag nagtatalik kami. Para lumaki raw. Heto tuloy, malusog na.Hinawakan niya ang dalawa kong dede at dinama ang kalakihan nito sa mga palad niya. Nang magsawa sa kapipisil, isinubo na niya ang isa kong monay. Napatingala na lang ako sa sobrang sarap.I missed this so much! Na-miss ko ang mga palad niya sa katawan ko. Pati ang mga labi niyang nag-iiwan ng kakaibang init sa bawat balat kong malapatan nito.Kagat-labi kong pinulupot ang mga kamay ko sa ulo ni Axel. Mahigpit akong kumapit sa buhok niya habang napapaliyad sa sensasyong hatid ng mga labi niya."Santi!"Lalo kong pinagduldulan ang ulo niya sa mga suso ko. Nakasuot lang ako ng palda na hiniram ko kay Manang Cel

Thalia's POV "Sinabi niya iyon?"Malapad akong ngumiti kasabay nang pagtango ko. Nakahinga nang maluwag si Papa Tiago. Tumingala ito sa second floor at parang proud na tiningnan ang kuwarto namin ni Axel."That boy is really consistent with his feelings. Totoo nga ang sinabi nila, makalimot man ang isip, ang puso, hinding-hindi makakalimot."Nakaramdam ako ng mga paruparo sa tiyan nang maalala ang mga sinabi ni Axel kanina. Kahit hindi niya maalala kung sino siya, handa siyang panagutan ang bata sa sinapupunan ko."But hija, why didn't you tell me that you're pregnant? Muntik ka nang malagay sa peligro, pati ang apo ko.""Marami po kasing nangyari. Hindi ko alam kung paano sasabihin ang kalagayan ko sa sitwasyon namin na ito."Nilapitan niya ako at tinapik sa braso. "Huwag kang mag-alala. Ginagawa na namin ang lahat para mahuli ang kapatid ni Axel. Pero hangga't malaya pa siya, mananatili muna kayo rito, okay?""Opo, Papa Tiago. Maraming salamat sa pagtulong sa amin."Tumango siya ba

Thalia's POV HINDI ako makapaniwala habang nakatingin sa inis na mukha ni Karen. Pinagpilitan nitong makapasok sa loob at galit na lumapit sa akin.Isang malakas na sampal ang natanggap ko mula sa kaniya. Napaatras ako dahil sa gulat."Thalia!" Nag-aalalang nilapitan ako ni Mama at sinipat ang pisngi ko. "Sino ka ba! How dare you do that to my daughter!""Ah, so you're her mother? Alam mo ba kung anong ginawa ng anak mo?""Karen, stop it!" agad kong pigil sa kaniya. Ayaw kong pag-isipin pa si Mama tungkol sa bagay na ito. At isa pa, baka mag-iba na naman ang tingin niya kay Axel."Stop it? Gusto mo akong tumigil? Bakit? Noong ikaw ang pinapatigil ko—noong nakiusap ako sa iyo na layuan mo ang asawa ko? Ginawa mo ba!""Sandali! Ano bang pinagsasabi mo? Sinong asawa ang tinutukoy mo!" sigaw ni Mama. Kabado akong tumingin sa kaniya."Itong anak mo, inagaw ang asawa ko!"Natigilan si Mama sa mga narinig. Matagal siyang natulala bago tumingin sa akin."No, mama. It's not what you think.""

Thalia's POV NABITIWAN ko ang lahat ng hawak ko nang marinig ang sinabi ng lalaki. I felt my knees soften like jelly. Bumagsak ako sa sahig dahil sa matinding gulat."Thalia!"I shook my head as tears started running down my cheeks. "Axel, si Mama... si Mama!"Nagsimula akong umiyak. Agad niya akong niyakap para aluin. Hindi ko maintindihan ang sakit at takot na nararamdaman ko sa dibdib ko. Sa tanang buhay ko, ngayon ko lang naramdaman ang ganito.Ang impit kong pag-iyak, nagsimulang lumakas. Hindi ko napapansin na humahagulgol na pala ako.***Nakahiga ako sa kama nang muling magbalik ang kamalayan ko. I didn't know I passed out. Nakita ko na lang na nakikipag-usap si Axel sa dalawang tauhan niya sa labas ng pinto."Axel!" tawag ko sa pangalan niya.Mabilis akong tumayo kahit nanghihina pa rin ang katawan ko. He immediately walked closer to me."Thalia, just rest for a bit.""Si Mama! Kailangan natin silang puntahan! Kailangan natin siyang tulungan!"Mabilis niya akong niyakap nang

Thalia's POVHINDI ko napigilan ang pangingilid ng luha sa pisngi ko pagdating sa lugar kung saan gaganapin ang pangalawang kasal namin ni Axel.There are wooden seats on both sides of the red carpet. Blush pink at golden ang color theme ng aming wedding kaya napuno ng mga bulaklak ng ganitong kulay ang paligid.Sa dulo ng carpet, naroon ang kahoy na arch na pinalilibutan ng mga rosas at iba pang palamuti. Isinasayaw ng hangin ang manipis na telang nakatali sa magkabilang gilid nito.And there he was, the love of my life; the father of my little angel—standing at the end—looking at me with a big smile on his lips.Mariin akong lumunok nang makaramdam ng bara sa lalamunan. I can't say anything. Pinagbantaan nila akong babarilin si Axel kapag nagsalita ako.I walked down the red carpet while having tears in my eyes. Nabaling pa sa mga tao sa paligid ang paningin ko. Ang nakangiting mukha nina Papa Tiago at Manang Celia, kasama rin ang ilang mababait na kapitbahay na inimbitahan namin, a