JADE’S POVHE’S...joking right? Tanong niya sa sarili sa isip.“Wife agad???” gulat niyang tanong pabalik.“Yes. Bakit pa natin pahahabain kung d’on naman din tayo tutuloy? Besides, may JM na tayo. The only thing that is left, really, is for you to officially be Mrs. Juan Miguel Enriquez,” sagot nito na para bang kaswal na bagay lang ang pinag-uusapan nila.Nagsimula tuloy siyang magpanic at agad na naitulak ito.“T-Teka lang naman, sa pagkakaalala ko, may tamang pagkakasunod-sunod ang mga bagay, bago humantong sa kasalan,” mabilis niyang wika.Bakas naman sa itsura nito ang gulat, dahil marahil sa biglaan niyang pagtulak dito.“N-Ni hindi mo pa nga alam kung mahal din ba kita, tapos kasal agad?” dagdag niya pa.“Okay, so, mahal mo din ba ako?” tanong naman nito sa kaswal pa ring paraan.Ilang beses bumuka-buka ang bibig niya pero walang lumalabas na salita mula roon. Napakabilis at diretso kasi ng pagkakatanong nito. Para bang nagtatanong lang ito ng presyo ng galunggong sa

JADE’S POV “ATE...sorry ah,” biglang basag ni Aira sa katahimikan, habang naglalakad silang tatlo nina Scarlet pabalik sa quarters niya. Pauwi na kasi sila galing sa ospital at halos mag-aalas singko na ng hapon. Mas pinili nilang maglakad dahil hindi naman gan’on kalayo ang ospital mula sa tinutuluyan niya. “Sorry para saan?” Nagtataka niyang tanong. Her head was somewhere else nang biglang magsalita ang kaibigan kaya medyo lutang siya. “Sa inasal ko kanina sa harap n’yo ni General,” sagot naman nito. “Ay dapat pala Kuya na ang itatawag ko sa kanya, nagpromise nga pala ako sa kanya,” dugtong pa nito. Napangiti siya at bahagyang hinimas ito sa likod. “Okay lang ‘yon. Alam ko naman concern ka lang sa’kin,” tugon niya. Umiling ito. “Hindi, Ate. Masyado akong nadala,” “Nadala saan?” Narinig niyang bumuntong hininga ito. “N’ong isang gabi kasi, inabutan ko si Kuya Macoy nakatitig sa picture mo,” sabi nito. Nilingon niya ito at gan’on din ito sa kanya. She suddenly felt guil

JADE’S POVH I N D I . . . na niya maalala kung kailan ang huling beses na nakapagshopping at pamper day siya para sa sarili. Magmula nang pumasok sila sa loob ng mall, they have been into different shops. Magmula sa mga damit, accessories, bag, sapatos hanggang sa mga cosmetics at skin care, pinuntahan nila lahat.Hindi niya alam kung nagmamadali ba sila o sadyang maliliksi lang kumilos ang mga lalaking kasama niya, dahil pakiramdam niya ay nasa isa siyang military training.Halos lakad-takbo ang ginagawa niya para lang makasabay sa mabibilis at mahahabang hakbang ng mga ito.“Daniel, hindi pa ba tayo tapos?” hindi niya mapigilang itanong sa lalaki habang naglalakad sila papunta sa iba na namang store.Ngumiti ito bago siya sinagot.“Almost,”She let out a tired sigh.She nearly flinched nang bigla siyang tabihan ng isa sa mga lalaki, na sa pagkakaalala niya ay ay nagngangalang Yoda.“Pagod ka na Miss Byutipul?” nakangiti nitong tanong.“I-I’m okay,” maiksi niyang sagot.Sh

RED’S POVFROM . . . the look on Trinity’s face, mukhang hindi maganda ang balitang natanggap nito. “A-Anong ibig mong sabihin... t-teka nga Aira...k-kumalma ka...a-anong nangyari?” Natataranta nitong sabi sa kausap.She paused as she listened to the person at the other end of the line.Then her face suddenly became as pale as a ghost. And even from when he’s standing, he could see her tremble.Napatuptop ito ng bibig at napatingin sa kanya.What could be the problem? He thought to himself.For a moment ay nakalimutan niya ang gulong ginawa na naman ni Arianna, and all he could think of is Trinity’s worried and pained look.“A-Asan kayo?” tanong nito sa kausap sa nanginginig na boses.Maya maya lang ay tumulo na ang mga luha nito.Doon siya mas lalong nabahala.He let go of Arianna at agad na nilapitan ang girlfriend niya.Gusto niya sanang magtanong kung anong nangyayari, but he held his horses dahil ayaw niyang mas lalong makagulo.“P-Papunta na ako, papunta na ako,” ti

JADE’S POVS H E . . . is not the religious type, but she found herself praying so hard that Macoy would wake up alright.Paulit-ulit na nag-re-replay sa isip niya ang huling beses na nakita niya ito. Iyong pag-alis pa nila ni JM sa ospital iyon, matapos maaksidente ang anak. They never spoke after that. And to be honest, she is feeling guilty that she never even tried to reach out to him matapos niyang tumira sa military base para mapalapit sa anak, habang tumatanggap ito ng rehabilitation therapy sa Military Hospital. She got so busy with her own personal relationship, and admittingly forgot about Macoy. Kaya ngayon ay heto siya’t walang patid ang pagdarasal na sana ay hindi iyon ang huling alaala niya sa kaibigang naging sandalan niya sa panahon na walang-wala siyang ibang matatakbuhan. Magmula ng payagan sila ng mga doktor na pumasok sa silid ng binata ay hindi na niya binitiwan ang kamay nito. Abot ang hiling niya na sana ay magkamalay na ito at maging okay na ang lahat. “Plea