JADE’S POV“O M G . . . Ate Jade! Balitang-balita sa baranggay na may poging lalaki na dumalaw sa’yo rito n’ong isang araw, how chrew?!” malakas na bungad agad ni Aira habang dire-diretso pumapasok sa bahay nila.Agad niya itong sinenyasan na huwag masyadong mag-ingay dahil baka marinig na naman sila ng mga chismosa nilang kapitbahay.“Ingay mo!” Pabulong niyang sita rito sabay hinila ito papasok sa kusina.Mabuti na lang at siya na lang ang tao sa bahay dahil nakapasok na sina Macoy, Aling Patty at JM.Naghahanda na nga rin dapat siya para sa pagbalik niya sa patahian, nang bigla na lang dumating si Aira.“Wait, so totoo nga?” tanong ulit nito sa mas mahina nang boses.“Na ano ba?” “Na may poging dumalaw sa’yo rito n’ong isang araw?”She rolled her eyes. Wala talagang nakakaligtas mga mata ng mga marites sa baranggay nila.“Hindi,” mariin niyang tanggi.“Hindi totoo na pogi o hindi totoong may dumalaw sa’yo?” pangungulit nito.Tinalikuran niya ito para humarap sa maliit

JADE’S POVW A L A . . . na sila sa baranggay hall, pero pakiramdam ni Jade ay naroon sila para sa isang paglilitis. Pinaupo ni Mang Ino ng mag-isa si Red sa kahoy na sofa. Habang siya naman an sa armchair na yari din sa kahoy nito pinaupo. Kumuha naman ng stool si Mang Ino at pumwesto sa kabilang ibayo ng lamesa, sa tapat ni Red. Pinagkrus nito ang dalawang braso sa tapat ng dibdib at matamang pinakatitigan ang binata. Ganoon lang ito magmula nang dumating sila galing sa baranggay. Ilang sandali na ang lumipas ay hindi pa rin ito nagsasalita at nanatili lang na nakatitig kay Red na para bang gusto nitong tunawin ang huli. Hindi niya naman masabi kung ano ang nasa isip ng binata. Wala kasi siyang nababasang kahit na anong emosyon sa mukha nito. Tuwid na nakaupo lang ito habang nakapatong ang dalawang kamay sa magkabilang hita, na para ba itong isang sundalo na nasa harap ng superior nito. Teka, e sundalo nga pala itong kumag na ‘to, aniya sa isip. “Red,” sa wakas ay nagsalita na

JADE’S POV“P S T ! . . . Jade!” pabulong na tawag sa kanya ng isa sa mga katrabaho niyang si Pia sa patahian.“So ano nga ang chika?” Tanong nito nang ganap na makalapit sa kanya.“Tungkol saan?” Kaswal niyang tanong habang abala sa pagsusukat ng tela.“’To naman para namang ano. Tungkol sa inyo ni Pogi. Jowa o manliligaw pa lang?” tila kinikilig pa nitong tugon habang nakatingin sa gawi ni Red.Sinundan niya rin ang tingin nito. Nakita niya ang binata na mukhang seryosong-seryosong nakikinig habang tinuturuan ng isa pa niyang katrabaho tungkol sa mga klase ng tela.Nagpasya na lang kasi siyang ituon ang atensyon niya sa trabaho. Tutal naman ay mukhang wala itong balak na umalis gaya ng paulit-ulit niyang sinasabi, kaya hinayaan na lang niya ito.Siguradong mapapagod din ito kapag nalaman nito kung gaano siya ka-busy na tao.“Wala. Hindi kami magka-ano-ano,” mataray niyang tugon tsaka muling ibinalik ang pansin sa pagsusukat.“Hmft! Ang damot mo sa chika! Hindi ko naman si

RED’S POV M G A . . . bandang alas tres ng hapon nang matapos ang trabaho ni Trinity sa patahian. “’Yong sa hem at sleeves ‘wag n’yo na muna galawin. Susubukan kong humanap ng pwede nating gamitin na pang-lining,” habilin nito sa mga kasama. “Sige, Jade. Mag-cut out na lang muna kami ng mga outline, tapos ‘pag may nahanap kang lining ngayon, bukas nating ikabit lahat,” sagot naman ni Pia. Tumango naman ang dalaga. He stood by the door as he listened to their conversation. Wala siyang gaanong naiintindihan sa mga pinag-uusapan ng mga ito, but he cannot help but watch Trinity in awe as she works. She seemed so indulged to her craft at mukhang alam na alam nito ang ginagawa. To him, that is appealing. “Asa’n na ba si Aira? ‘kala ko ba sasama ‘yong bruhang ‘yon? Aira!” maya maya ay sigaw ng dalaga habang sumisilip pa sa loob. “Present! Grabe sa bruha Ate Jade a,” malakas na sagot naman ng tinatawag nito ‘tsaka patakbong lumalapit sa kinaroroonan kay Trinity. “Tagal mo,” sita nito

JADE’S POVM A H I G P I T . . . ang naging paghawak niya sa kamay ni JM nang pumasok sila sa mataong lugar.“O, JM, ano’ng sabi ni Mama sa’yo kapag nasa mataong lugar?” tanong niya sa anak.“Hawak lang kay Mama, huwag bibitaw. Huwag sasama sa hindi kilala,” pag-eenumerate nito ng mga habilin niya.Napangiti niya.“Very good. O, ‘lika na,” aniya sabay pisil ng bahagya sa pisngi nito.Nagsimula na silang mag-ikot ni Aira, habang karay-karay niya si JM. May pagmamadali ang bawat kilos niya dahil kailangan nilang matapos ang agenda nila roon sa loob ng ilang oras lang.May pasok pa kasi siya sa coffee shop mamayang alas otso. Mabuti nga at napakiusapan niya pa ang manager niya na payagan siyang pumasok ng late ng isang oras.Para silang nag shop hopping dahil halos lahat yata ng tindahan ng textile at abubot ay pinasok nila.Maya’t maya niyang nililingon si JM dahil baka mamaya, hindi na pala anak niya ang hawak niya. Kung may pagpipilian lang talaga siya ay hindi niya isasa