Chapter 10Napakamot na lamang ako sa ulo nang matapos ang pagkukuwento ni Y sa akin. I guess I wasn't that against about they’re relationship but just surprised. Parehas ko silang binalingan ng tingin. “Being in a relationship is a big thing, a big responsibility. May tiwala naman ako sa ’yo anak. Can't you two just wait for the when you both are legal enough to be together?” Sabay silang tumango kaya’t sa palagay ko ay naiintindihan naman nila ako. Hindi na ako nagdalawang isip na yakapin silang dalawa at halikan sa noo. “I also would like to meet your father, Lui," wika ko dahilan para mapalunok silang dalawa. Kinabukasan, kahit pa gustuhin kong manatili sa tabi ni Y ay kinailangan kong bumisita sa opisina. Mahigit isang buwan na rin kasi mula noong huling pasok ko sa trabaho. Kampante naman akong hindi pababayaan ni Leah ang kumpanya. Ngunit hindi maganda ang image as an acting CEO na wala ako roon palagi lalo pa’t malapit na ang official launching nang XYZ Companies and Co.

Chapter 12Nag-angat ang paningin ko kay Tyler. Natuon lamang ang atensyon niya sa pagkain hindi napapansin ang ginagawa kong paninitig. “Ate, hindi po ba masarap?” Mabilis akong napalingon kay Luna, nagaabang siya para sa magiging sagot ko. “Yeah, mom. Hindi niyo pa po nababawasan iyang plato niyo,” dagdag pa ni X. Napailing ako nang tapunan din ako ng tingin ni Tyler, maging siya ay nagtatanong na. “A-Ah, no. It’s actually delicious. May iniisip lang ako siguro,” sagot ko sa kanila para hindi na magusisa pa. I saw Tyler squinted his eyes. Hindi ako mapakali nang panoorin niya lamang akong kumain hanggang sa maubos ko ang plato. It felt like he’s throwing bullets in me using his eyes. Alam kong nagtataka siya. “What happened? Are you alright?” Sinabi ko na nga ba, sa wakas ay isinatinig na niya ang gumugulo sa isipan niya nang sandaling makaakyat kami sa kwarto.Tumango ako at ngumiti. “Of course I am,” I answered while rummaging in my suit case. “Looking for this?” Iwinaga

“Are you insane? We’re still inside the parking lot!” Tiningnan lamang niya ako nang nagtatanong dahil sa sinabi ko. He didn't let go of my waist even though I'm moving my body back to the shot gun seat. He started stroking my butt while his thumb continuously rub the side of my belly. Alam na alam niya talaga kung paano ako tuksuhin. Dahan-dahang gumapang ang isang kamay niya paakyat, hanggang sa marating noon ang gitna nang dibdib ko. He’s freaking teasing me while looking me straight in the eyes. Napabuga ako nang mainit na hangin bago napairap. Humawak ang kamay ko sa pantalon niya at nakapa ko roon ang mahaba niyang alaga. “I’ll just help you release it,” pagwiwika ko bago buksan ang zipper. “Don’t you dare put it in, it's so cramp in here.” “Hmm. . .” Nagsimulang magtaas baba ang dalawang kamay ko sa alaga niya. Constantly rubbing the tip. I know he’s staring at me the time I covered his length with my saliva. Ginamit ko iyong pampadulas sapagkat nahihirapan ako sa ginaga

Chapter 16Nanginginig akong napaupo, pawang nag-e-echo ang palagid at wala akong kahit na anong marinig maliban doon. Nagsimulang magtaas baba ang dibdib ko at nagiinit na rin ang gilid ng mga mata ko. I can also feel my lips went dry.Nakita ko ang mabilis pagtakbo ni Tyler palapit sa akin. Hindi siya nagalinlangang buhatin ako at ipatong sa hita niya sa kabila nang mga taong naki-u-usyoso. “Shh, it's alright. I'm here, it's okay. Breathe, baby,” he said as he put his suit on top of my upper half. Masasalamin ang pagaalala sa boses niya nang itaklob niya sa taas na bahagi ng katawan ko ang suot niyang tuxedo. Dahil sa ginawa niya ay mas madali na akong nakahihinga, unti-unting kumakalma ang panic na nararamdaman ko. “I’m here, I'm here. Breathe for me, you can do it.” Mabibilis ang ginagawa kong paghinga, sapagkat sumasakit ang dibdib ko sa tuwing bumabagal iyon.I felt him started walking carrying me with one of his hands. Hindi nalipasan ng segundo na hindi niya hinahaplos gam

Chapter 18Mayroong kamay na humawak sa magkabilang balikat ko. Mahina ako nitong hinila at ikinulong sa isang mahigpit na yakap. Tinapik tapik ni Doktora Adinel ang likod ko nang yakapin niya ako. “It’s okay to cry, it's alright to let it all out. Hindi mo kailangang magpigil ng damdamin mo Misha kapag ako ang kaharap mo, you can always lean on me as doctor.” Malumanay at masarap sa tainga ang boses niya, puno ng pagaalalaga at pagaalala. Bagay na hindi ko kailanman naramdaman sa isang magulang, she is way younger than me ngunit para siyang nakatatandang kapatid. “He betrayed me, I can't believe he did that.” Humihikbi kong wika. Wala na siyang sinabi pa ngunit patuloy ang pagtapik at paghangod niya sa likod ko. Ilang sandali pa ay humiwalay din siya. Naupo siya katapat ko, at pinagmasdan akong punasan ang luha ko. “I once had a sister, an older one. Ngunit hindi ko na siya nakasama pa ilang taon na. I sometimes see her from you.” Hindi ko inaasahan ang sinabi nito. Naghintay p