เฟิ้งฉีเทียนมองมาที่ฉันด้วยสายตาซุกซน แต่ก็ไม่พูดอะไรโดยบอกว่าฉันรู้มากไปก็ไม่ดี และอีกอย่าง ตอนนี้ไม่ใช่ว่าตอนนี้ควรห่วงหลงถิงมากกว่าเหรอ? เขาบอกฉันว่าอย่าคิดมากเลยฉันก็เอื้อมมือไปตีไหล่ของเฟิ้งฉีเทียนหนึ่งที ต่อว่าเขานี่มันหมายความว่าอะไร ทำเหมือนกับว่าเขากับหลิวหลงถิงทั้งคู่รู้เรื่องราวเยอะแยะมากมาย มีเพียงแค่ฉันที่ไม่รู้ ความรู้สึกแบบนี้มันรับไม่ค่อยได้มาก ๆ เลยนะ ฉันจึงดึงดันต่อไปอีก พลางเอ่ยขอให้เฟิ้งฉีเทียนนำเรื่องที่เขารู้ทั้งหมดบอกกับฉันได้หรือไม่?เฟิ้งฉีเทียนก็ไม่พูด บอกว่านอกเสียจ

คำพูดของหวังหงเกือบทำให้ฉันหาเหตุผลที่จะอยากกลับบ้านได้แล้ว แต่ว่าฉันก็โลภมากอีก ฉันไม่อยากแค่ลาหยุดสองสามวันไปเจอหลิวหลงถิง อีกทั้งอยากมาเรียนหนังสือ ดูเหมือนฉันจะถูกหลิวหลงถิงวางยาพิษไว้อย่างนั้นแหละ ทุกเช้าทุกคืนที่เขาไม่อยู่ ฉันคิดถึงเขามาก คิดถึงจนฉันแทบจะเป็นบ้า“ฉันจะเก็บไปคิดดู แล้วจะโทรกลับไปหานาย” ฉันตอบหวังหง“เธอจะมั่วคิดอะไรอีก! ทำธุรกิจการค้าได้เงินดีขนาดนี้ รับประกันเลยว่าหลังจากนี้ เธอไปทำงานแค่ภายในสองสามวันก็ได้เงินแปดหมื่นหยวนแล้ว...”ฉันไม่ฟังสิ่งที่หวังหงพูดต่อท้าย ฉันกำล

เฟิ้งฉีเทียนเชิดคางขึ้น เขาทำหน้าไม่สบายใจและพูดกับหลิวหลงถิงว่า “ข้าไม่ได้ไปที่เขาฉางป๋ายบ้านเจ้าเสียหน่อย เจ้าจะสนใจข้าทำไม”หลิวหลงถิงได้ยินเช่นนั้น ก็ไม่ได้สนใจเฟิ้งฉีเทียนมากมาย บอกว่าโถงที่บ้านมีขนาดเล็ก ทางที่ดีที่สุดเขาควรย้ายออกไป“ขนาดเล็กเจ้าก็ยังอยู่ได้ ทำไมข้าจะอยู่ไม่ได้?”เมื่อเฟิ้งฉีเทียนกับหลิวหลงถิงเจอกันก็เริ่มมีปากเสียงกัน มองดูเขาสองคนเป็นแบบนี้ในใจฉันก็รู้สึกไม่สบอารมณ์ขึ้นมาทันทีเลย เป็นคู่กัดกันแท้ ๆ เลยหลิวหลงถิงก็ไม่สนใจเฟิ้งฉีเทียนอีก เขาโอบไหล่ฉันแล้วเดินออกไปข้า

เมื่อพูดถึงเรื่องสำเร็จพลัง จู่ ๆ ก็ทำให้ฉันนึกขึ้นได้ว่าตั้งแต่หลังจากก่อตั้งประเทศขึ้นมา สัตว์ก็ไม่ได้รับอนุญาตให้ฝึกจนสำเร็จพลัง คำกล่าวเช่นนี้คือห้ามไม่ให้สัตว์บางชนิดฝึกฝนจริง ๆ และในขณะนั้นพลังงานทุกอย่างที่ออกมาจากป่าก็น้อยลง ท้ายที่สุดแล้วทุกอย่างในโลกนี้เปรียบเสมือนสายโซ่ชีวภาพ เทพและภูติผีมีพลังมากกว่ามนุษย์ แต่มนุษย์ยังสามารถกำหนดชีวิต และความตายของเทพภูตต่าง ๆ ได้เช่นกันแต่ฉันมองไปรอบ ๆ ร้านและห้องนอนชั้นด้านบน นอกจากของโบราณและเฟอร์นิเจอร์ ไม่ต้องพูดถึงสัตว์สำเร็จพลังอะไรหรอก แม้แ

สิ่งที่ผู้หญิงคนนี้พูดทำให้ฉันสับสนเล็กน้อยขึ้นมาทันที ตอนนี้ฉันท้องอยู่ และเต็มไปด้วยงูตัวเล็ก ๆ เธอพูดในท้องของฉันมีของชิ้นใหญ่อย่างไรกัน?ผู้หญิงคนนั้นอยากรู้อยากเห็นมาก ๆ กับท้องของฉัน เธอทิ้งไม้กวาดทั้งสองอันที่อยู่ในมือ ฟุบลงมาที่ตำแหน่งของท้องฉัน ก็ดึงผ้าห่มที่ห่มท้องออกมา เธอกำลังจะเตรียมจะเอื้อมมือมาฉีกท้องของฉัน ในขณะนั้นเองเฟิ้งฉีเทียนก็ลุกขึ้น คว้าตัวผู้หญิงที่กำลังนอนทับฉันอยู่ หิ้วคอเสื้อกี่เพ้าของเธอขึ้นมาแล้วยกขึ้นไปที่เตียง พลันโยนผู้หญิงคนนั้นลงกับพื้นทันที “ข้าก็คิดว่ามันคืออ