TULUYANG naibaba ni Monica ang kaniyang cellphone at pumihit paharap kay Federico.“Ah, kinausap ko lang ang tiyahin ko. Kinukumusta kasi niya si Kenji, na-miss na niya,” pagsisinungaling niya.“And why did you end the call?” usig nito.“Ha? H-Hindi ko itinigil ang tawag! Katatapos lang namin mag-usap ni Tita nang dumating ka.”“Okay. But why are you here? Mahina ba ang signal sa kuwarto mo?”“M-Medyo. Baka kasi magising si Kenji sa ingay ko. Kulob pa naman ang kuwarto,” palusot niya.Matabang siyang ngumiti nang mapansin si Federico na naglalakbay ang titig sa kaniyang katawan. Hanggang sa mapadalas ang titig nito sa gawi ng kaniyang dibdib. Napapiksi pa siya nang maalala na wala siyang suot na bra, tanging manipis na puting t-shirt lang. Maliligo na kasi siya at mas gustong t-shirt lang ang suot at panties. Gabi naman at walang ibang tao sa bakuran.Dagli naman niyang tinakpan ng mga kamay ang kaniyang dibdib. “Pasensiya na, maliligo din kasi ako sa pool kaya ito lang ang suot ko,”

TILA nahibang na si Monica matapos makatikim ng masarap na romansa ni Federico. Pagkatapos nilang magt*lik ay hirap na siyang makatulog. Hinatid niya sa kuwarto nito ang binata pagkatapos nila. Nag-explore pa siya sa kuwarto pero wala siyang nakitang papeles pero may baril sa drawer ng lamesa. Nang makapaghain ng pagkain ay sabay na silang nananghalian. Nagdurog siya ng patatas at carrot at may konting hinimay na karne ng manok para kay Kenji. Inako naman ni Federico ang pagsubo ng pagkain sa bata. Hindi niya maitago ang kilig dahil kumain ng luto niyang ulam si Federico. Naka-focus lang dito ang atensiyon niya habang kumakain. “Masarap ba ang ulam na niluto ko?” tanong niya sa binata. “Yeah. It’s really good. I think it’s my favorite now. I love the twist. Malinamnam din,” anito. Napapiksi pa siya sa kilig. “Marami pa akong alam na putahe na nilalagyan ng tomato sauce. Baka gusto mo rin ng adobo. Specialty ng mga Pinoy ‘yon.” “Sure. Unang putahe ng pinoy na natikman ko ang adob

INABOT ng gabi sila Monica sa opisina ni Federico. Nag-overtime kasi ang binata sa paperwork nito. Doon na rin sila naghapunan. May pagkain naman silang dala para sa mga pusa. Alas-otso ng gabi ay lumabas siya ng opisina dahil bibili ng paracetamol ni Kenji. May sinat kasi ito. Lumulan siya ng elevator. Huminto pa ito sa third floor dahil may sasakyan. Laking gulat niya nang makita si Roel na kasama ng matabang lalaki na sumakay. Umisod siya sa gilid upang huwag mapadikit kay Roel. Malamang ay pauwi na ito. Busy ito sa kausap kaya hindi siya pinansin pero nasipat siya nito ng tingin. Nang huminto ang elevator ay nauna na siyang lumabas. Ngunit nakailang hakbang pa lamang siya nang magsalita si Roel. “Sandali lang, Monica,” pigil nito. Napahinto naman siya at hinarap ang lalaki. Mariing kumunot ang noo nito at sinuyod siya ng tingin. Wala namang mali sa suot niya. Itim na hapit na denim pants ang suot niya at pulang blouse na medyo maluwag. Hindi nga naman siya nababagay sa isang

GINAWA ni Monica ang utos ni Boggy na maglagay ng audio recorder sa mismong area kung saan nag-uusap ang mga kaibigan ni Federico. Nasa lobby pa ang mga ito dahil kakain pa ng tanghalian. Pasimple niyang idinikit sa ilalim ng mesita ang magnetic audio device na maliit. Kabado siya dahil nakatinign sa kaniya si Dimitri, tila kinikilatis ang kaniyang kilos. Nag-uusap ang mga lalaki pero ibang salita ang gamit, maaring latin at may halosng Inglis. “Thanks, Monica,” sabi ni Craig nang abutan niya ito ng isang baso ng juice. “Welcome po!” nakangiting tugon niya. Inabutan din niya ng juice ang ibang lalaki, huli na si Federico. Kandong na ni Federico si Kenji na nilalaro ang munting robot. Pagkuwan ay bumalik na siya sa kusina. Isinalang na niya sa oven ang marinated tuna belly na maraming herbs at spices. Nilagyan din ito ng black beans. Habang nasa oven ang tuna, nagluto naman siya ng isa pang putahe, ang beef with mushroom at broccoli. Sinunod lamang niya ang recipe ni Federico. Ma

BIYERNES ng umaga ay sumama na naman si Monica kay Federico sa opisina. Marami umano itong trabaho at hindi kayang mawalay nang matagal kay Kenji. Pero hinigpitan siya nito at pinagbawalang makipag-usap sa empleyado maliban kay Leo at bodyguards. “Tulungan na lang kita sa paperwork mo,” nakangiting sabi niya sa binata. Kararating lang nila sa opisina ay napabuntonghininga si Federico nang makita ang tambak na papeles sa lamesa. “Good idea, Monica. Pero mamalengke ka muna para sa lunch natin. Ililista ko ang bibilhin mo,” ani Federico. Umupo na ito sa harap ng lamesa. “Sige. Pero sino ang kasama kong mamalengke?” “Ang bodyguards at driver. They will assist you. You can use my credit card to pay for the goods. Wala kasi akong cash.” Nagsulat na sa kapirasong papel si Federico. Isinulat din nito ang password ng card. “May dala naman akong snacks ni Kenji at gatas. Kahit konti lang ang bilhin nating lulutin,” sabi niya. “Your choice, but add more meat and fish. Gusto ko ng fresh fr