คำพูดของหลินเซียวสะกิดเพื่อนร่วมชั้นโดยเฉพาะผู้ชาย ในที่สุดพวกเขาก็เห็นเทพธิดาในใจของพวกเขาอีกครั้ง แต่ยังอยู่ได้เพียงไม่กี่นาทีก็ต้องจากไป พวกเขาก็รู้สึกเสียดายจริงๆยิ่งกว่านั้นพวกเขาเป็นเพียงคาดเดาเกี่ยวกับพฤติกรรมของฟู่ตงฮุยแม้แต่หลินเซียวก็ไม่ตื่นตระหนก พวกเขาก็ไม่ได้พูดอะไรมากเมื่อเซวียลี่ลี่กำลังจะกลับไปที่ห้องส่วนตัว เธอปะทะหน้าของผู้หญิงคนหนึ่งที่สวยแซ่บมากเดิมทีเซวียลี่ลี่ก็รู้สึกโกรธอยู่แล้วเพราะงานเลี้ยงนี้ ตอนนี้เธอมีเส้นสายอย่างฟู่ตงฮุย และไม่เกรงกลัวฟ้าดิน ดังนั้นเธอจึงพาลใส่ผู้หญิงคนนี้"เพี๊ยะ" เซวียลี่ลี่ยกมือขึ้นตบหน้าผู้หญิงหนึ่งทีแล้วพูดอย่างดุเดือดว่า "เธอตาบอดหรือไง?"เพี๊ยะ!" เสียงในแบบเดียวกันดังขึ้น ผู้หญิงคนนั้นไม่ลังเลเลยที่จะตบกลับมา "ฉันว่าเธออยากตายแล้วใช่ไหม! ถึงกล้ามาตบฉัน!"เซวียลี่ลี่คิดไม่ถึงว่าเธอจะตบกลับมา คิดได้ดังนั้นเธอจึงโกรธจนเเทบจะระเบิด แล้วทั้งสองก็คว้าจับตบตีกันพวกเธอทั้งสองคนเป็นเหมือนหญิงปากร้าย ตบตีกันโดยไม่มีที่สิ้นสุดเมื่อฟู่ตงฮุยที่คุยโทรศัพท์อยู่แล้วหันมาเห็นสิ่งนี้ เขาก็รีบวิ่งเข้าไปช่วย"กล้าแตะต้องกับผู้หญิงของผม ด

ฟู่ตงฮุยและเซวียลี่ลี่บ่นแบบไม่จบไม่สิ้นและไหว้ขอไว้ชีวิต แต่จ้าวหู่ก็ไม่สนใจส่วนคนที่อยู่ในโรงแรม พวกเขาก็รู้ว่าจ้าวหู่เป็นยังไงและไม่กล้าโทรหาตำรวจด้วยซ้ำเพื่อนร่วมชั้นทำได้แค่มองดูพวกเขาตีกันเท่านั้น ท้ายที่สุดจ้าวหู่คนนี้ดูไม่ใช่คนดีเลย!ยังไงก็แล้วแต่ คนอย่างเซวียลี่ลี่นั้นไม่คู่ควรการถูกเห็นใจด้วยซ้ำ เธอกำเริบและชอบอวดดีถ้าไม่ใช่เธอเริ่มก่อน เธอคงไม่ถูกตีแบบนี้สำหรับหลินเซียว เขาจะไม่สนใจเรื่องพวกนี้หรอก แม้ว่าจ้าวหู่จะไม่ลงไม้ลงมือ เขาก็คงจะสอนบทเรียนให้กับฟู่ตงฮุยและเซวียลี่ลี่จนกระทั่งฟู่ตงฮุยและเซวียลี่ลี่ถูกทุบตีจนมีรอยฟกช้ำยับเยิน จากนั้นจ้าวหู่ก็โบกมือเพื่อบอกให้ลูกน้องของเขาหยุดเมื่อเห็นท่าทางที่น่าสังเวชของเซวียลี่ลี่ เพื่อนร่วมชั้นทุกคนก็รู้สึกเห็นอกเห็นใจหม่าเหวินจิ้งก้าวไปข้างหน้าเริ่มตบหน้าของเซวียลี่ลี่และฟู่ตงฮุยอีกครั้ง“เมื่อกี้เธอหยิ่งมากนักไม่ใช่เหรอ งั้นก็หยิ่งต่อไปเถอะ!” หม่าเหวินจิ้งพูดด้วยความโกรธขณะทุบตีเธอ“ฉันรู้ว่าฉันผิดไปแล้ว อย่าใส่ใจสนไร้ค่าอย่างพวกฉันเลย ปล่อยพวกเราไปเถอะนะ” เซวียลี่ลี่ขอร้องเดิมทีเซวียลี่ลี่วางแผนที่จะอวดต่อหน้าเ

ทุกคนตกตะลึงเมื่อเห็นสิ่งนี้ ไม่มีใครเชื่อในสิ่งที่ตัวเองเห็นด้วยซ้ำพวกเขาไม่เห็นเลยว่าหลินเซียวจะทำได้อย่างไร เขาชกต่อยด้วยหมัดแล้วคนเหล่านั้นก็กระเด็นออกมานี่เป็นครั้งแรกที่ซูหว่านเอ๋อร์เห็นหลินเซียวลงไม้ลงมือ การกระทำของหลินเซียวทำให้เธอตกใจเธอไม่เคยคิดเลยว่า สามีที่ดูไร้ประโยชน์จะมีความสามารถพิเศษเช่นนี้จางเหยาประหลาดใจเมื่อเห็นหลินเซียวได้ลงไม้ลงมือแล้วก็ขับไล่กลุ่มคนไป ดูเหมือนว่าเขาไว้วางใจได้อยู่นะ หลินเซียวเป็นนักสู้ที่ซ่อนอยู่จริงๆ!สำหรับเพื่อนร่วมชั้นเหล่านั้น พวกเขาก็ประหลาดใจมาก ใครจะรู้ว่าไอ้สวะอย่างสามีของซูหว่านเอ๋อร์ จะมีความสามารถในการต่อสู้มากเช่นนี้เมื่อหลินเซียวโจมตีตอนนี้เขาพยายามอย่างเต็มที่เพื่อจะระงับตัวเองและใช้พละกำลังเพียง 10% ไม่เช่นนั้นคนเหล่านี้จะไม่สามารถต้านทานพลังหมัดของเขาได้!หลินเซียวไม่ต้องการให้สถานที่แห่งนี้กลายเป็นนรกนองเลือดเพื่อไม่ให้ซูหว่านเอ๋อร์ผู้เป็นภรรยาของเขาหวาดกลัวแม้ว่าหลินเซียวไม่ได้ใช้ความพยายามอย่างเต็มที่ แต่ก็ทำให้ทุกคนตื่นตะลึงแล้ว"ยืนบื้อทำอะไรกันอยู่ ไปจัดการมันหนักๆซะสิ" จ้าวหู่ไม่ยอมแพ้อย่างง่ายดาย จึงให้ลูก

จ้าวหู่ตกตะลึงอย่างยิ่งเมื่อเห็นว่าปืนของเขาถูกแย่งเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันเกิดอะไรขึ้น เขาแค่หัวเราะเสียงดัง และปืนของเขาก็อยู่ในมือของหลินเซียวแล้วก่อนที่ใครจะสังเกตเห็นว่ามันเกิดอะไรขึ้น ปืนในมือของหลินเซียวก็กลายเป็นเศษเหล็กแล้ว“เล่นกับสิ่งนี้เหรอ คุณยังอ่อนอยู่มาก!” หลินเซียวโยนชิ้นส่วนที่แยกออกมาแล้วพูดสำหรับราชามังกรผู้ซึ่งต่อสู้ในสนามรบ ปืน ก็เป็นเพียงแค่ของเล่นเท่านั้นซูหว่านเอ๋อร์และจางเหยารู้สึกเหลือเชื่อเล็กน้อยเมื่อเห็นกลยุทธ์อันเฉียบคมของหลินเซียวในช่วงเวลาสั้นๆ หลินเซียวก็ช่วยสถานการณ์ที่แต่เดิมอันตรายมากไว้ได้หลินเซียวยังมีกลอุบายอะไรที่ซ่อนอยู่อีก?คนที่ตกใจที่สุดคือซูหว่านเอ๋อร์ หลินเซียวที่เธอรู้จักเป็นคนสวะที่ไม่มีงานทำ ทำไมตอนนี้เขาถึงแข็งแกร่งขนาดนี้?ตอนนี้จางเหยามองดูหลินเซียวด้วยความชื่นชมมากยิ่งขึ้น เธอกลายเป็นแฟนคลับตัวน้อยซะแล้วเมื่อเห็นว่าหลินเซียวปลอดภัย เหลิ่งซวงก็รีบวิ่งไปเพื่อที่จะตบจ้าวหู่!ใครก็ตามที่กล้าไม่เคารพราชามังกรจะถูกฆ่าอย่างไร้ความปรานี!ผู้ติดตามยังรีบเร่งวิ่งไป ควักอาวุธออกมาแล้วชี้ไปที่จ้าวหู่และลูกน้องของเขา“หยุด! พวก

“ตอนนี้ยังไม่จองโรงแรม แต่ในวันแต่งงานพวกคุณสามารถไปที่บ้านซูก่อนได้นะ ถึงเวลานั้นผมจะให้คนขับรถมารับพวกคุณทั้งหมดไปที่โรงแรม” หลินเซียวไม่ได้เล่าถึงโรงแรมรุ่ยหลงโดยตรง ถ้าเขาบอกสถานที่จัดงานแต่ง ให้ทุกคนรอตอนนี้ การเซอร์ไพรส์ก็จะหายไป“ถ้าอย่างนั้นก็ตกลง ถึงเวลาเราจะไปบ้านซู และรอให้คุณไปรับหว่านเอ๋อร์กับเรา!”“งานแต่งงานกำลังจะมาถึงอีกไม่กี่วันแล้ว ฉันนับวันรออยู่เรื่อยๆ”“หว่านเอ๋อร์และฉันมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันมาก ฉันจะมางานแต่งของเธอแน่นอน”……หลังจากที่ทุกคนทักทายกันไม่กี่คำ หลินเซียวก็ขับรถออกไปพร้อมกับซูหว่านเอ๋อร์และจางเหยา“หลินเซียว ถ้าคุณชวนเพื่อนร่วมชั้นของฉันมางานแต่งงาน คุณแน่ใจจริงๆ เหรอว่างานแต่งงานจะจัดขึ้นได้ดี” ซูหว่านเอ๋อร์ถาม“ที่รัก เกิดอะไรขึ้นกันนะ คุณยังไม่เชื่อใจผมหรอ?” หลินเซียวหัวเราะ“ไม่ใช่ว่าฉันไม่เชื่อคุณ ฉันแค่สงสัยนิดหน่อย” ซูหว่านเอ๋อร์ก็ลืมตาขึ้นในครั้งนี้ หลินเซียวไม่ใช่ผู้แพ้อย่างแน่นอน เขาซ่อนมันไว้อย่างลึกซึ้ง ในขณะนี้ ซูหว่านเอ๋อร์รู้สึกว่าหลินเซียวแปลกไปนิดหน่อย เธอถึงกับรู้สึกว่าเธอไม่เข้าใจหลินเซียวเลยจริงๆ“หว่านเอ๋อร์ ตอนนี้ฉันตั