ตึกตัก!ฉู่เฉียงตงคุกเข่าลงบนพื้นอย่างแรงแล้วพูดว่า "ผมมันสมควรตาย ขอตอบกลับนายน้อย ข่าวก่อนหน้านี้ของผมมีความคลาดเคลื่อน และผมเพิ่งจะรู้ในวันนี้ว่านอกจากเด็กผู้หญิงทั้งเจ็ดคนนั้นแล้ว ยังมีผู้หญิงอีกคนที่รอดชีวิตออกมาอีกด้วยครับ"“คนๆ นี้ดูเหมือนจะเป็นผู้ดูแลที่สถานรับเลี้ยงเด็กชิงซานในตอนนั้น โดยมีหน้าที่รับผิดชอบในการซักผ้า ทำอาหาร และทำความสะอาดเด็กๆ เหล่านั้นโดยเฉพาะ”เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ หัวใจของฉู่เฉินก็สั่นไหวและเขาแทบจะทนรอไม่ไหวที่จะพูด "คนๆ นี้แซ่หูและเรียกว่าหูหลานหรือเปล่า?"“ใช่ เธอชื่อหูหลาน”ฉู่เฉียงตงพยักหน้าและพูด "บุคคลนี้รอดชีวิตจากไฟไหม้ครั้งใหญ่ แต่ใบหน้าของเขาถูกไฟไหม้และดูเหมือนว่าจะเป็นบ้าไปแล้ว และได้ถูกตระกูลฉี ซ่อนไว้ในโรงพยาบาลเจียงเซียงมาหลายปีแล้วครับ"ในขณะนั้น แววตาของฉู่เฉินก็ได้เต็มไปด้วยความตื่นเต้นนั่นคือป้าหลานจริงๆด้วย!เขาจะไม่มีวันลืมว่าตอนที่เขายังอยู่ที่สถานรับเลี้ยงเด็กกำชิงซาน ป้าหลานปฏิบัติต่อพวกเขาเหมือนกับหลานชายแท้ๆ ไม่เพียงแต่จะซักผ้า ทำอาหาร และทำความสะอาดให้พวกเขาฟรี แต่ยังมักจะให้เงินพวกเขาเพื่อซื้ออาหารอร่อยๆกินอีกด้วย

เมื่อเห็นเขาไม่พูดอะไร หวังซวี่ก็คิดว่าเขากลัวและยิ่งภูมิใจในตัวเองมากยิ่งขึ้น:"ดังที่ทราบกันดีว่าซู่จือกรุ๊ป ในฐานะบริษัทสินค้าหรูหราชั้นนำในเจียงหนาน ไม่เพียงแต่จะมีอิทธิพลอย่างมากในตลาดเท่านั้น แต่ยังมีหน้าร้านออฟไลน์และร้านค้าเฉพาะทางอีกมากมาย""ตลาดเครื่องสำอางที่เพิ่งเปิดตัวของบริษัทของเราได้รับการตอบรับที่ดี ส่งผลให้มีสินค้าในคลังถึง 500,000 ชุด"เมื่อมาถึงจุดนี้ เขามองไปที่ฉู่เฉินด้วยรอยยิ้มเย็นชาและพูดว่า "และงานของแกคือขายเครื่องสำอางอย่างน้อย 50,000 ชุดให้กับกลุ่มซู่"“ฉันให้เวลาแกแค่สามวันเท่านั้น หากแกขายไม่ได้ 50,000 ชุดภายในสามวัน ก็ไสหัวออกไปจากที่นี่ทันที!”ทันทีที่หวังซวี่พูดจบ ทุกคนก็จ้องมองไปที่ฉู่เฉิน ต่างก็เต็มไปด้วยความเห็นอกเห็นใจและความรู้สึกไม่สบายใจเนื่องจากงานนี้ยากเกินไปมาก จึงแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะทำสำเร็จก่อนหน้านี้พวกเขาเคยไปที่ซู่จือกรุ๊ปเพื่อโปรโมตเครื่องสำอาง แต่พวกเขาทั้งหมดถูกวิพากษ์วิจารณ์จากพวกเขาแม้แต่หวังซวี่ ผู้จัดการฝ่ายขายก็ถูกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยจัดการอย่างราบคาบในตอนนี้หวังซวี่มอบหมายงานนี้ให้กับฉู่เฉิน ทำให้ได้อย่า

ฉู่เฉินขี้เกียจเกินกว่าจะพูดไร้สาระกับเขา ดังนั้นเขาจึงวางสายโทรศัพท์แล้วรีบตรงไปที่บริษัททันทีหวังซวี่มาทำงานแต่เช้าเมื่อเขาวางโทรศัพท์ลง เขาก็ยิ้มและตะโกนบอกทุกคนทันทีว่า "ทุกคนหยุดงานก่อน อีกไม่นานจะมีการแสดงดีๆให้ทุกคนได้ชมกัน"“นายน้อยหวัง ฉู่เฉินมาที่บริษัทหรือเปล่า?” กัวรุ่ยหัวเราะเบา ๆ ทันที“มา เขากำลังเดินทางมาที่นี่แล้ว ฉันเชื่อว่าเขาจะมาถึงที่นี่เร็วๆนี้ด้วย” หวังซวี่เยาะเย้ยและพูดด้วยความคาดหวังว่า "พวกคุณต้องเบิกตาให้กว้างขึ้นหลังจากนี้ ฉันจะทำให้ไอ้คนนั้นมันไสหัวออกไปจากที่นี่ซะ”“โอเค ฉันแทบรอไม่ไหวที่จะเห็นเด็กคนนั้นถูกกินแล้ว”กัวรุ่ยยิ้มและลูบมือของเขา ทำให้ทุกคนหัวเราะออกมาหวังซวี่สั่งอีกครั้ง “เฉินย่า ทิ้งทุกอย่างที่อยู่ในโต๊ะทำงานของไอ้เด็กคนนั้นทิ้งซะ”เฉินย่าเดินไปที่ห้องทำงานของฉู่เฉินทันทีและทิ้งข้าวของทั้งหมดลงถังขยะทันทีที่ฉู่เฉินเดินไปที่ประตูสำนักงาน เขาก็เห็นถังขยะข้างๆที่เต็มไปด้วยข้าวของของเขาเองใบหน้าของเขามืดลงในขณะที่เขาสอดส่องฝูงชนด้วยสายตาที่เฉียบคม: "ใครเป็นคนทำ"เมื่อเผชิญหน้ากับการจ้องมองของเขา ใบหน้าของเฉินย่าก็เปลี่ยนไป และเธอ

“เพราะนายเป็นเพียงเด็กยากจนจากชนบท โดยไม่มีการคอนเนคชั่นหรือความสามารถอะไรเลย นายจะได้รับคำสั่งซื้อมูลค่า 5 พันล้านจากซู่จือกรุ๊ปมาได้ยังไง?”ถังรั่วเวย พูดอย่างมั่นใจด้วยใบหน้าธรรมดาของตัวเองเมื่อได้ยินคำพูดของเธอ หวังซวี่ก็มีปฏิกิริยาเช่นกันใช่แล้ว!เจ้าหนูนี่เป็นแค่ไอ้คนบ้านนอก เป็นไปไม่ได้เลยที่จะได้รับคำสั่งซื้อจำนวนมากขนาดนี้ใช่!มันต้องเป็นใบสั่งซื้อปลอมของเขาแน่ๆ!เขามองไปที่ฉู่เฉินทันทีด้วยสีหน้าที่ดูถูกเหยียดหยามและพูดว่า "ฉันจะบอกว่า คนแซ่ฉู่นั้น แกกล้าหาญมากจนแกกล้าปลอมคำสั่งซื้อจากซู่จือกรุ๊ป"“นี่นายคิดจะโกงการเดิมพันงั้นเหรอ?” ฉู่เฉินหรี่ตามองเขา“แกกำลังเล่นอะไรอยู่”หวังซวี่ตกตะลึงไปชั่วขณะ“คุกเข่าลง คำนับสามครั้งแล้วเรียกฉันว่า 'คุณปู่' สามครั้งซะ นายพูดเองก่อนหน้านี้ฉันไม่ได้บังคับนายพูดสักหน่อย”ทันทีที่เขาพูดสิ่งนี้ออกมา หวังซวี่ก็โกรธจัดและพูดว่า "ให้ฉันคุกเข่าและคำนับแกงั้นเหรอ แกเป็นใครกัน?"“ไม่ต้องบอกว่าใบสั่งซื้อของคุณเป็นของปลอม ถึงมันจะเป็นเรื่องจริงฉันก็ไม่อยากเดิมพันว่าฉันแพ้หรอก แกจะทำอะไรกับฉันได้”ในขณะนี้ หวังซวี่รู้สึกกังวลอย่างมาก

คำพูดของเขาถือได้ว่าเป็นการปิดปากพนักงานทุกคนในฝ่ายขายเฉินย่าเหลือบไปมองผู้บริหารที่ดวงตาเป็นประกายหลายคน และพูดขึ้นทันทีว่า "ผู้จัดการทั่วไป เป็นผู้จัดการหวังของเราที่รับคำสั่งจากซู่จือกรุ๊ปให้กับบริษัทค่ะ"เมื่อได้กล่าวถ้อยคำนี้แล้วคนอื่นๆต่างตกตะลึงไปชั่วขณะฉู่เฉินเป็นคนได้คำสั่งซื้อไม่ใช่เหรอ?แต่พวกเขากลับตอบสนองอย่างรวดเร็วและพยักหน้าอย่างหมดหวังทันทีโดยพูดว่า "ใช่ ใช่ มันเป็นผู้จัดการหวังของเราที่รับมันมาน่ะครับ"“อย่างที่คาดไว้มันเป็นตามที่ฉันคิดไม่มีผิด”จ้าวเหวินหยวนตบไหล่หวังซวี่อย่างกระตือรือร้นและพูดว่า "เสี่ยวหวัง ทำได้ดีมาก คุณได้รับคำสั่งซื้อจำนวนมากสำหรับบริษัทจริงๆ"“ฉันคิดว่ามันเสียความสามารถของคุณเล็กน้อยที่ได้รับการเลื่อนตำแหน่งเป็นผู้จัดการฝ่ายขาย เอาล่ะ ฉันจะเสนอนายกับรองประธานกรรมการหลิน ในตำแหน่งรองผู้จัดการทั่วไปในภายหลัง”เมื่อคำพูดของเขาจบลง ทุกคนก็มองดูหวังซวี่ด้วยความอิจฉาบนใบหน้าหวังซวี่ตื่นเต้นมากจนแทบจะส่งเสียงออกมาไม่ได้ตั้งแต่ผู้จัดการฝ่ายขายไปจนถึงรองผู้จัดการทั่วไป นี่มันสุดยอดเกินไปแล้ว!เขาพยักหน้าอย่างกระตือรือร้นทันทีและกล่าวว่า