Nagpasimple ako sa paglayo sa public restroom, sa ngayon ay iiwan ko siya ngunit sisiguraduhin ko na na sa mga susunod na araw ay babalik siya sa piling ko. Miss na miss ko na ang aking asawa, to the point na muntikan na akong magpa-print nng human sized tarpolin para sa kaniya. “Sa’n ka galing Dreyk?” Nagulat ako ng bumungad sa harapan ko si Tiffany. Papasok ako sa Room namin nang bigla na lang itong nagbukas sa pintuan. “Diyan lang.” “Saang diyan?” Sa tono ng boses nito ay para siyang asawa ko kung umasta noon. “Basta diyan lang, ba’t ba tanong ka ng tanong?” Taas kilay na tanong ko sa kaniya. Wala naman siyang karapatan para kuwestiyonin ang bawat kilos ko, na tanungin kung saan ako pupunta pa. Ina lang siya ng anak ko, ‘yon lang ‘yon. “Ano, nakipagkita ka sa asawa mo?” Naisara ko na ang pintuan nang tumaas ang boses niya. Ngunit ang hindi ko inaasahan ay ang pagbangit niya tungkol kay Selene. Oo sinabi ko sa kaniya na bumalik na ito, wala na ‘kong ibang nilabas na detalyo

Pagkalabas ko sa silid ay agad ko namang plinano na puntahan sina Liset, naroon ulit sila sa pool with our kids. Ilang minuto rin ang aabutin bago ako makarating sa kanila. Medyo busangot ang mukha ko, dahil sa komprontasyon namin ng aking asawa. Hindi ko naman intensyon na makipagtalo sa kaniya. I was just pushing him na magsabi ng totoo sa akin. “Akala niya ata’y madadaan niya lang ako sa pasigaw-sigaw niya? Tsk!” Pinagcross ko pa ang aking mga braso sa harapan habang naglalakad ako, malayo ang isip kaya naman hindi ko na nai-focus ang sarili sa dinaraanan. “Ouch!” Tinig bata iyon ha. “Oh, bata, sorry.” Inalalayan ko ang isang batang babae na makatayo, hindi naman sinasadya pero tumama siya sa akin. Hindi ko na rin alam kung tumatakbo ba siya o hindi lang talaga ako nakatingin sa daan. “Okay ka lang ba?” tanong ko. Tila anghel ang batang babae na pinatayo ko. Maputi siya’t bilugin ang mga mata. Medyo kulot ang kaniyang maitim na buhok, isa pa’y napansin ko kung gaano kakinis a

Flashback from four years ago. Umiiyak na lumabas si Selene sa Ospital, hindi naman siya iniwan ni Leon. Nanatili ito sa kaniyang tabi habang nakikipagdiskusyon sa asawa. Labis ang pagtutol na iyon ni Leon na makipagkita pa si Selene kay Tiffany upang sumabatan ito. Hindi din naman kasi lingid sa kaalaman ng Doktor ngayon na narito na naman si Dreyk sa Ospital para sa ibang babae. Wala rin naman kasing ibang mapagtutuonan ng pansin si Dreyk kundi ang kapakanan ng kaniyang anak. Mas pinili niyang gawin ito kaysa magmukmok at maglugmok sa alak. Ngunit kung nalaman nga lang niya na pupuntahan ng kaniyang asawa si Tiffany ay baka hindi na muna siya tumuloy, hindi sana isinaoli ni Selene ang singsing sa kaniya. Pagkaalis ng asawa ay naisuntok na lang niya ang mga kamao sa pader, sundan niya man ito ay wala na siyang magagawa pa. Full space na ang gusto ni Selene para sa kanila. Samantala sa parking lot ay inihagulgol na lang ni Selene ang sarili. Sobrang sakit sa part niya ang desisy

Hindi na natapos ang pag-aaway ng aking anak at ni Tiffany. Nahanap na nga nila si Sera pero nagsimula na naman sila sa pagtatalo and the reason is about my daughter-in-law Selene. Nalaman na ni Tiffany na narito ang legal wife ni Dreyk, at ang dinig ko’y sa kaniya niya pa nakuha si Sera. The woman was accusing my son na nakikipagkita sa asawa nito, which is valid para sa akin. Walang kahit na anong legal separation na nangyari sa mag-asawa noon. There is just a fact na biglang nawala si Selene isang araw hanggang sa umabot ng halos apat na taon. But good news is when I saw her on the Mall. Sinabi ko ‘yon agad kay Dreyk and he also said na nakita nga niya ang asawa niya. I was very happy back then, nagkaroon ako ng chance na muling magkaroon ng maayos na pamilya ang anak ko, malayo kay Tiffany. Tiffany is a worst. Kung hindi lang din talaga para sa apo ko na si Sera ay hindi ko siya tatanggapin sa buhay namin. Mabuti na lang at hindi sinubukan ni Dreyk na asawahin ang babae na ‘yo

“Bitiwan niyo ‘ko sabi eh! Ano ba!”“Aray! Nasasaktan ako!”Matapos kong mapakinggan ang call recording na ibinigay ni Leon ay kaagad kong pinadampot si Tiffany sa Condo na tinutuluyan niya. Ang mga pictures ang naging ebidensiya na siya ang maysala sa pagkakakidnap kay Selene four years ago na siyang naging dahilan din kung bakit siya nagah*sa sa ikalawang pagkakataon. Iyon lang ang maisasampa ko sa kaniya, hindi na nakasama iyong pang-nine years ago dahil wala kaming makuhang ebidensiya laban sa kaniya.“Hey! Ano ba!”“Pasensiya na kayo, ma’am. Pero kailangan niyo talagang sumama sa amin sa presinto, nakita niyo na naman ang warrant hindi ho ba?” Hindi ako tuluyang pumasok sa loob, nanatili lang ako sa labas dahil panigurado na didikit lang sa akin si Tiffany kapag nagkataon. Nasabi ko rin ito sa asawa ko’t wala naman naging kaso sa kaniya. Hinayaan niya akong kumilos para sa ganitong mga sitwasyon. Ang sabi pa nga niyang hindi naman daw na kailangan pa ang may makulong, past is pa