“อะไรนะ? สองเหรอ? ถูกต้องทั้งหมด เป็นไปได้ยังไง? ครูโจว คุณดูผิดหรือเปล่า?”สีหน้าของซุนหมิงฮวาดูไม่เชื่อครูที่เข้ามาแซ่โจวและมีหน้าที่รักษาวินัยของห้องสอบในครั้งนี้ก็คือการตระเวนไปทั่วเพื่อดูว่ามีครูคนไหนงีบหลับหรือนักเรียนทำการทุจริตข้อสอบหลังจากเดินไปรอบๆ เขาเห็นนักเรียนสองคนเดินออกมาจากห้องเรียนเด็กผู้ชายหนึ่งคนและเด็กผู้หญิงหนึ่งคนและทั้งสองชั้นเรียนก็อยู่ติดกันในฐานะครูรักษาวินัย เขาไม่สามารถควบคุมได้ว่านักเรียนจะส่งกาะดาษคำตอบหรือไม่ แต่เขาก็รู้สึกว่ายังเร็วไปหน่อยจึงใช้ประโยชน์จากการเปลี่ยนแปลงของตำแหน่งงานและเข้าไปในห้องสอบของพวกเขาเพื่อตรวจดูนี่ที่ดูไม่จริงจังกัน ทำเอาเขาตะลึงจนเดินออกมาจากห้องสอบเขายังคงสับสนอยู่นิดหน่อยดังนั้นเขาจึงตัดสินใจมาที่ห้องทำงานของครูเพื่อแจ้งข่าวนี้กับพวกเขาโดยไม่คาดคิดว่าพวกเขาจะไม่เชื่อเลยครูโจวโกรธนิดหน่อย“ฉันเป็นครูรักษาวินัยของวันนี้ ฉันจะดูผิดได้ยังไง?”"นี่...…"ซุนหมิงฮวาและครูที่อยู่ข้างๆมองหน้ากันหลังจากนั้นครู่หนึ่ง ซุนหมิงฮวาก็หัวเราะออกมา“นั่นคงจะเป็นจ้าวไห่หยางและอวิ๋นรั่วซีใช่ไหม? ทั้งสองคนได้อันดับท

ห้องประเมินผลสอบนี้ ก่อตั้งขึ้นโดยโรงเรียนมัธยมต้นทุกแห่งในเมืองเจียงโจวสำหรับการสอบขนาดใหญ่เช่นYimo ก็จะมีครูประเมินคะแนนโดยเฉพาะครูเหล่านี้จะไม่มีส่วนร่วมในการควบคุมการสอบหลังจากทำข้อสอบแล้วกระดาษข้อสอบจะถูกส่งไปยังพวกเขาอย่างรวดเร็วผลลัพธ์ทั้งหมดจะประกาศในวันรุ่งขึ้นหลังจากหลังจากการสอบYimoสิ้นสุดลงโดยไม่ทำให้การประเมินล่าช้า ข้อบกพร่องของนักเรียนจะพบได้รวดเร็วยิ่งขึ้น และสามารถดำเนินการทบทวนบทเรียนขั้นต่อไปได้ระหว่างทำข้อสอบคณิตในตอนเช้า พวกเขาจะกินข้าวกลางวัน รอการสอบสิ้นสุดลง และเริ่มทำงานทันทีหลังจากผ่านไปกว่าครึ่งชั่วโมง คงตรวจแก้ข้อสอบออกมาหลายฉบับ“หรือว่าข้อสอบของเราจะมีอะไรผิดปกติหรือเปล่า?”จางซูฉีควบคุมความโกรธไม่อยู่ และรีบรับโทรศัพท์เขากดเปิดสปีกเกอร์โฟนดังนั้น หลิ่วชิงเหยียนอยู่ฟังกับจางซูฉี และได้ยินครูที่อยู่ตรงข้ามอุทาน:“ครูประจำชั้นจาง โรงเรียนของคุณมีคนได้คะแนนเต็มจริงๆ!”“มันน่าทึ่งมาก ครูของฝั่งเราเพิ่งตรวจแก้ข้อสอบของพวกคุณและเราได้พูดคุยเรื่องนี้กันแล้ว”“คะแนนเต็ม?”จางซูฉีตกตะลึง“ใช่น่ะสิ และมีสองคน สองคนล่ะ! เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็น

ฉินซู่หลานพยักหน้า: "ใช่ ฉันเอามาเยอะมาก เสี่ยวโจวคนเดียวกินไม่หมดหรอก เสี่ยวโจวเรียกเพื่อนของเธอด้วยมาสิ!"หลินโจวมองไปที่สวี่เนี่ยนชูอย่างตลก:“ดูสิ ฉันบอกแล้วว่าที่บ้านของฉันเตรียมอาหารให้ฉันค่อนข้างเยอะ ไปกันเถอะ คุณป้าเรียกเธอน่ะ”สวี่เนี่ยนชูไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากพยักหน้า และติดตามหลินโจวอย่างระมัดระวังฉินซู่หลาน พูดบ่นขณะหยิบกล่องอาหารกลางวันออกจากถุง:“นี่หมูตุ๋น พ่อเธอบอกว่าเธอชอบกิน”หลินโจวเอื้อมมือไปรับมัน แต่ฉินซู่หลานตบมือของเขา แล้วยื่นกล่องอาหารกลางวันให้กับสวี่เนี่ยนชู:"นี่ สาวน้อย หยิบไปเถอะ"สวี่เนี่ยนชูตกใจเล็กน้อย: "ให้ ให้หนูเหรอคะ?"“ใช่น่ะสิ ให้เธอ เธอผอมเกินไปแล้วนะ!”“ไม่ต้องห่วงหรอก ฉันเอามาพอให้พวกเธอสองคนกินอิ่ม”สวี่เนี่ยนชูมองไปที่หลินโจวอย่างเกรงใจเล็กน้อย:"แต่ว่า……"“เลิกแต่ได้แล้ว ส่งหนังสือของเธอมาให้ฉัน”หลินโจวหยิบหนังสือจากมือสวี่เนี่ยนชูมา"กินข้าวกันเถอะ"สวี่เนี่ยนชูไม่มีทางเลือกนอกจากยื่นมือออกไปรับมันฉินซู่หลานรู้สึกสับสนเล็กน้อย: "วันนี้มีสอบไม่ใช่เหรอ? พวกเธอพกหนังสือเรียนทำไมล่ะ?"“ยังมีเวลาอีกมากสำหรับการสอบช่วงบ่าย

วันนี้หลินโจวมาที่ห้องเรียนแต่เช้า เขายื่นขนมที่เขานำมาใหสวี่เนี่ยนชู และรอให้อาจารย์มาถึงพูดตามตรง เขายังอยากรู้ว่าเขาได้คะแนนเท่าไหร่เพื่อนร่วมชั้นก็พูดถึงเรื่องนี้ด้วย“ข้อสอบนี้ยากมากจนเขียนไม่ได้เลย”“ใช่ ถูกต้อง โดยเฉพาะวิชาคณิตศาสตร์ ฉันไม่เข้าใจคำถามเลยฉันคิดว่าฉันต้องสอบตกแน่เลย ฉันควรทำอย่างไรดี”ในเวลานี้ หวังจื่อเฉินรีบเข้ามาจากด้านนอกเขาดูมีความสุข“สอบตกเหรอ ไม่มีทางเหรอ ฉันได้ยินมาว่ามีคนในโรงเรียนของเราได้คะแนนเต็มในการสอบครั้งนี้!”แค่เดินผ่านห้องทำงานของครูก็ได้ยินครูพูดกันว่า แต่ไม่ได้ตั้งใจฟังขนาดนนั้นนะ ฉันยังไม่รู้ว่าคราวนี้สองคนที่ได้คะแนนเต็มคือใคร“อะไรนะ คะแนนเต็มเหรอ ใคร?”“ฉันไม่รู้ แต่ฉันได้ยินมาว่าคะแนนสูงแบบนี้อยู่ในห้องเรียนของพวกเรา! พวกนายคิดว่านอกจากฉันแล้ว พี่ฟ่านจะมีใครได้อีกล่ะ?”“ให้ตายเถอะ! ไอ้สารเลวฟ่านอวิ๋นเจ๋อ หลินโจวจะแซงหน้าเขาไปได้อย่างไร?”ตามการรับรู้ของนักเรียนชั้นสอง นอกเหนือจากฟ่านอวิ๋นเจ๋อแล้วเป็นไปไม่ได้ที่จะได้คะแนนในวิชาคณิตศาสตร์เต็มในเวลานี้ ทุกคนต่างมองดู หลินโจวอย่างเห็นอกเห็นใจฟ่านอวิ๋นเจ๋อ ก็มองดูด้วยรอยย

ห้องงานคุณครูดวงตาของซุนหมิงฮัวเบิกกว้างด้วยความไม่เชื่อบนใบหน้าของเธอครั้งนี้ไม่เพียงแต่ที่หนึ่งเป็นของห้องสอง แต่คะแนนรวมของห้องสอง ยังสูงกว่าการสอบครั้งล่าสุดสามสิบคะแนนเต็ม โดยอยู่ในอันดับหนึ่งของโรงเรียนมัธยมหมายเลขหนึ่งและนักเรียนสองคนที่ส่งกระดาษคำตอบลก่อนก็เรียกได้ว่าทำได้ดีมาก"ว่าไง?""ว่าไง?"แม้หลังจากพูดไปแล้วสองครั้ง เธอก็ไม่สามารถหาเหตุผลได้หลิ่วชิงเหยียนเธอยืดตัวและพูดอย่างเกียจคร้าน:“อาจารย์ซุน ดูเหมือนว่าฉันจะไม่ต้องลาออก”เธอหยิบบัตรรายงานขึ้นมาแล้วเดินออกไปข้างนอกแม้ว่าชั้นเรียนนี้จะเป็นชั้นเรียนคณิตศาสตร์ แต่เธอก็รู้สึกว่าจำเป็นต้องให้ทุกคนทราบคะแนนรวมของเธออาจารย์จางคงจะไม่ว่าอะไรเมื่อเธอเดินไปที่ประตูห้องเรียน เธอก็ได้ยินเสียงโห่ร้องของเพื่อนร่วมชั้นฉันยังเห็น สวี่เนี่ยนชูและหลินโจวยืนอยู่บนโพเดียมด้วย“ว้าว ก็พูดแบบนั้นสิ!”“ฮ่าฮ่า หลินโจว นายจะสารภาพรักแล้วหรือยัง?”“อุ๊ย อุ๊ย เพื่อนร่วมชั้นสวี่เนี่ยนชู ขี้อาย!”"....."เรื่องไร้สาระดังกล่าวแต่ จางซูฉีไม่ได้โกรธเลยและยืนดูพวกเขาสร้างปัญหาอย่างมีความสุขหลิ่วชิงเหยียน คาะประตูอย่าง