Hawak ni Lolo Artemio ang baril ng lumapit kay Mika. “Hindi ako mangingiming patayin ka at ang bata sa sinapupunan mo. Lumayo ka kay Liam.”Puno ng sindak ang kanyang mukha. Napaatras siya.Kaagad nitong itinago ang baril pagbukas ng pinto ng pumasok si Ms. Castro.“Mika, hinahanap ka ng daddy mo. Ako na ang bahala kay Lolo Artemio.”Binigyan siya ng babae ng matamis na ngiti. Bumait ito sa kanya mula ng nagkarelasyon sa daddy niya. Pinuntahan niya sa opisina ang kanyang ama na tila ba tumanda ng ilang taon dahil sa stress sa ospital.“Kumusta anak?” bati nito.“Okay naman po. May kailangan po ba kayo?”Hindi agad nakasagot si Dr. Ramirez. “May sasabihin sana ako tungkol sa amin ni Elma.” Si Ms. Castro ang tinutukoy ng ama.Nahuhulaan na niya ang sasabihin ng ama. Hindi siya kumibo.“Hindi naman lingid sa kaalaman mo na nagkakamabutihan na kaming dalawa. At hindi na din naman kami mga bata. Ipapaalam ko lang sa’yo na magsasama na kami sa bahay. At welcome ka anytime na gusto mong bumi

Flatline na ang monitor. Agad siyang nasagawa ng resuscitation. Una niyang ginawa ang chest compressions. Nang hindi pa din humihinga ang pasyente ay gumamit na siya ng electric shock. Pinagpapawisan siya ng butil butil. Ang mamatayan ng pasyente ang hindi niya nais mangyari.Sinubukan niya ang lahat ngunit hindi niya nailigtas ang buhay ng daddy ni Zion. Dumating si Liam at agad tinignan ang CCTV. Cut na agad ang footage ng mga nagsipasok sa room ni Aldrin Francisco.Sino ang may kagagawan ng mga aksidente? Hinala nila ni Liam ay may kasabwat na tauhan sa ospital. Naabutan nilang tulog ang bantay sa CCTV room. May nakita silang substance o gamot sa dugo ni Aldrin Francisco na sanhi ng pagkamatay nito.Ilang minuto lamang siya nalingat ay naisagawa na ng kriminal ang pagpatay. Inireport nila ang nangyari sa mga pulis. Ngunit kagaya ng sa tatay ni Liam ay mag-iimbestiga daw ang mga ito. Ang kaso ng pagkamatay ng tatay ng binata ay nananatiling wala pang hustisya. Kahit pa may umamin ng

Kausap ni Dr. Ramirez ang matandang pulubi na malinis ang katawan at nakabihis ng maayos. Halos hindi niya ito nakilala.“Roberto, hindi ako nanggugulo. Gusto ko lang masilip ang anak ko sa araw ng kasal niya.”“Anak? Sinong anak ang tinutukoy ninyo?” tanong ni Mika. Labis ang kabog ng kanyang dibdib.Sabay na napalingon sa kanya ang dalawa. “Mika, mag-usap muna tayo saglit,” sabi ng kanyang ama.Magkakaharap silang tatlo sa mesa ng meeting room ng venue. Nakatayo si Liam sa likod niya. Nagtatanong ang kanyang mga mata sa dalawang matanda.“Panahon na para magkakilala kayo. Mika, si Aurora ang tunay mong ina.”“Paano po nangyari?”“Ampon siya ng mga Ramirez. Itinuturing ko siyang nakababatang kapatid ngunit naglayas siya kaya nawalan kami ng komunikasyon. Nakita kita sa tulay ay may kasamang sulat mula sa kanya. Inihabilin ka niya sa akin.”Napatitig siya sa babaeng nasa harapan. Hindi siya makapaniwala. Hindi niya alam kung ano ang dapat niyang maramdaman ng mga oras na iyon.“Mika,

Nasa balita ang pagbagsak ng private plane ni Liam! Sabog ang buong eroplano. Nahilam ng luha ang kanyang mga mata. Para siyang inatake. Tumigil ang pagtibok ng kanyang puso sa isiping naaksidente ang asawa. Nagdilim ang kanyang paningin. Mabuti na lamang ay may mga bisig na sumalo sa kanya.Pagdilat niya ng mata ay nakahiga siya sa hospital bed. Nasa harap niya si Liam. Nag-iiyak siya pagkakita sa binata. “Liam, buhay ka!”“Oo Mika, salamat sa Diyos. Kaso hindi nakaligtas ang piloto at ang empleyadong inutusan kong mauna sa site ng bagong pagmiminahan.”“Sino ang may kagagawan ng plane crash? Tiyak na hindi ‘yun aksidente. Pinagtangkaan nila ang buhay mo. Ikaw ang target.”“Oo, dapat ay sasakay ako sa eroplano. Opening ng Power Land Mining Corporation, ang sister company ng PLCC sa San Jose kaso ay tumawag si George na may aksidente sa bagong railway na ginagawa. Kaya nagpunta ako sa site at dinala sa ospital ang mga taong nasaktan.”“Liam, nakakakilabot. Paano kung sumakay ka nga sa

“Ha? Mika, manganganak ka na?” Binalot ng pangamba sa kanyang puso. Matindi ang kabog ng kanyang dibdib. Hindi niya malaman ang gagawin. Excited siya na may halong kaba.“Papunta na ako diyan.” Iniwan niya ng walang pasabi si Lolo Artemio.Siya ang nagdrive ng sasakyan. Nasa likod si Mika at si Mommy Aurora. Hindi maipinta ang mukha ng asawa sa sakit. Nakasapo ito sa tiyan. Nakatingin siya dito. Kung pwede nga lamang na kuhanin ang nararamdamin nitong sakit ay ginawa na niya.Humihiyaw na si Mika. Tila tinutusok ang puso niya sa bawat ingit nito. Hindi siya makapag-concentrate sa pagmamaneho. Ilang beses siyang binusinahan ng mga sasakyan dahil nawawala siya sa tamang lane.Nakarating na sila sa Miracle Hospital. Dinala siya paanakan. Sinalubong sila ni Dr. Ramirez.“Mika, makakaraos ka din. Lakasan mo ang loob mo.” Niyakap siya ng ama.Tumango ang dalaga. Hindi na siya makapagsalita ng maayos sa labis na kirot. Inalalayan siya ng mga ito sa paglakad papasok sa ospital.Ipinasok si M