เดิมทีเสิ่นอวี้ต้องการโต้เถียงกับนางสักหน่อย แต่เมื่อพูดมาอีกครั้งก็พบว่าตอนนี้อารมณ์เสียไปแล้ว ในที่สุดก็พูดอย่างตรงไปตรงมา:" ใช่” นางหลิ่วไม่ได้รักนาง ไม่ว่านางจะตั้งคําถาม หรือบ่นสักกี่ครั้ง นางก็จะหาเหตุผลทุกอย่างเพื่อพิสูจน์การเลือกของนาง แสดงให้เห็นว่าซ่งหว่านฉิงมีค่าควรแก่ความเห็นอกเห็นใจมากกว่า และนางก็ไม่มีค่าเช่นนั้น เรื่องที่ไม่มีผลสุดท้าย จะโต้เถียงไปให้ได้ประโยชน์อะไรขึ้นมาเล่า หัวใจเจ็บปวด เสิ่นอวี้กำมือแน่นจนเล็บฝังลงไปในฝ่ามือ จนรู้สึกแสบเล็กน้อย แต่เทียบไม่ได้กับความเจ็บปวดในใจของนาง นางมองไปที่นางหลิ่วด้วยความตะลึงงัน โดยไม่ได้หลบซ่อน หลังจากมองอยู่เป็นเวลานาน นางก็พบว่าหัวใจเย็นชาและแข็งกระด้างไปแล้วจริงๆ "ตี!" ภายใต้คําสั่ง แม้ว่าเสียงของนางจะมีความไพเราะและอ่อนหวานเป็นเอกลักษณ์ของหญิงสาว แต่ท้ายที่สุดก็มีไอสังหารและความเยือกเย็นอยู่มาก รวมถึงอำนาจการปราบปรามที่สะสมมาสองชาติ ไป๋ชีที่มองอยู่ข้างๆก็ตกตะลึง ครู่หนึ่ง เขาเห็นเงาของท่านอ๋องในตัวนาง เมื่อลู่ลั่วกัดฟัน นางเรียกให้คนดึงนางหลิ่วออกจากร่างของซ่งหว่านฉิงแล้วมัดนางไว้ที่อื่น! หลังจา

เดิมทีคิดว่าด้วยนิสัยของเสิ่นจิ้น เขาจะไว้ชีวิตนางเพื่อไว้หน้าลูกชายของเขา และตําหนิฮูหยินใหญ่ ท้ายที่สุด ครั้งก่อนที่นางวางแผนรวบรัดวางเสิ่นจิ้นถึงได้มีความสัมพันธ์กัน และภายใต้สถานการณ์ที่ไม่มีพยาน นางอุ้มเสิ่นอวี้ ไว้ในอ้อมแขนแล้วมาที่จวนโหว แล้วเสิ่นจิ้นก็ยังยอมรับ หลายปีมานี้นางเอานิสัยนี้ของเสิ่นจิ้นมาบีบบังคับ และนางก็จะประสบความสําเร็จทุกครั้ง เมื่อคิดดูแล้ว ครั้งนี้ก็ต้องได้ผลแน่นอน ผลคือทันทีที่นางกระโจนเข้าไปก็ถูกเสิ่นจิ้นเตะออกไป และพูดด้วยความโกรธ: "นางหลิ่ว! เจ้ายังมีหน้ามาพูดอีกหรือ! ในตอนนั้น เจ้าวางแผนรวบรัดข้า ข้าเห็นแก่หน้าอวี้เอ๋อร์เลยไม่ได้คิดบัญชีกับเจ้า! ” "ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา อาหารและเสื้อผ้าของเจ้าในจวนโหวไม่ได้ด้อยไปกว่าฮูหยินใหญ่เลย! ทั้งยังรับหลานสาวญาติเจ้าเข้ามาในจวนโหว กินดื่มอาหารเลิศรสในฐานะคุณหนูรองของจวนโหว! แล้วเจ้าล่ะ? ” "เจ้าสองคนไม่เพียงแต่ใส่ร้ายอวี้เอ๋อร์ของเข้าเท่านั้น แต่ยังสมรู้ร่วมคิดกับเวินซื่อไห่! เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว เจ้ายังกล้าพูดว่าเจ้ากําลังตั้งท้องลูกชายของข้าอยู่หรือ? ข้าไม่ชอบผู้หญิงสำส่อนน่าขยะแขยงอย่างเจ้า! ” เม

นางหันหน้าไปพูดกับไป๋ชี "ท่านช่วยไปติดประกาศหน่อย บอกว่าคุณหนูเสิ่นสามวันนี้ประพฤติตัวไม่เหมาะสม เพราะนางโกรธมากที่แม่ของนางสาบานว่าแม้ตายก็จะปกป้องซ่งหว่านฉิง จึงได้โบยแส้นางไปสามสิบครั้ง จนผิวหนังและเนื้อของนางก็ปริออก...... พฤติกรรมของคุณหนูเสิ่นสามตอนนี้ร้ายยิ่งกว่าเดรัจฉาน นางสมควรตกนรก” ไป๋ชีสบตานาง เพียงรู้สึกว่าความโหดเหี้ยมในดวงตาของนางนั้นทำให้คนรู้สึกกลัวมาก "นั่น ก็ไม่จำเป็นต้องว่าตนเองเช่นนี้ เป็นเพราะพวกนางมีความผิดก่อน......"เพราะนางพูดว่าตนเองรุนแรงเกินไป ไป๋ชีจึงรู้สึกว่ามันมากเกินไป ดังนั้นเขาจึงช่วยนางพูดเสริม รอให้พูดจบแล้ว เขาถึงได้รู้สึกตัวว่าเขากําลังช่วยคุณหนูสามเสิ่นพูดอยู่? ช่วงหนึ่งก็รู้สึกระคายคอขึ้นมา ไม่รู้จะจัดการกับตัวเองยังไงดี "เจ้าแค่ไปทำตามนั้นก็พอ" เสิ่นอวี้ไม่ได้พูดอะไรมาก "เมื่อประกาศติดเสร็จแล้ว ข้าจะไปประทับตราลายมือ” หลังจากพูดจบ นางก็ก้มหน้ามองนางหลิ่ว "นางหลิ่ว ท่านยังมีอะไรมาข่มขู่จวนโหวได้อีกหรือ พูดมาให้หมดเลย เห็นแก่ฐานะแม่และลูกสาวของเรา ข้าจะเติมเต็มให้ท่านพอใจ ” นางหลิ่วจ้องมองนางอย่างตะลึงงัน นางกลายเป็นแบบนี้ไปไ

เมื่อได้ยินอย่างนั้นเสิ่นอวี้รู้สึกตะขิดตะขวงเล็กน้อย นางรีบส่ายหัวและเอ่ยว่า “ท่านพ่อ ต่อไป.....ข้ากับองค์ชายสามจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก แม้ว่าจะมี แต่ก็เป็นความสัมพันธ์แบบความเป็นความตาย และไม่มีอะไรที่ไป๋ชีจะรู้ไม่ได้ ” เมื่อได้ยินสิ่งนี้เสิ่นจิ้นตกตะลึงเล็กน้อย เขามองนางด้วยความไม่เชื่อ "เจ้าทําได้หรือ?” ถ้าเขาจําไม่ผิด ลูกสาวตัวน้อยของเขาตั้งแต่อายุเจ็บแปดขวบก็ตะโกนอย่างไร้ยางอายทุกวันเกี่ยวกับความสุขของนางกับองค์ชายสาม และเวลาก็ผ่านมาเจ็ดแปดปีแล้ว มีที่ไหนกันที่พูดว่าตัดขาดก็จะตัดขาดเลย? เสิ่นอวี้รู้สึกอับอายอย่างมาก แต่ก็ยังพูดว่า "เมื่อก่อนเพราะอวี้เอ๋อร์ไม่รู้ความ คำพูดมากมายล้วนฟังมาจากนางหลิ่วและซ่งหว่านฉิง หลังจากที่พวกนางพูดกรอกหูข้ามาเป็นเวลานาน ข้าจึงคิดว่าท่านอ๋องหมิงหยางนั้นด้อยกว่าองค์ชายสามจริงๆ และคิดว่าคนในใจของข้าคือองค์ชายสาม ” “แต่ตอนนี้อวี้เอ๋อร์โตขึ้นแล้ว และก็มีวิจารณญาณของตัวเอง ข้าไม่ได้รักองค์ชายสาม มันเป็นเพียงภาพลวงตาที่นางหลิ่วและซ่งหว่านฉิงมอบให้ข้า แต่กับอ๋องหมิงหยางนั้น......" เสิ่นอวี้ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ในที่สุดก็ใบหน้าก็แดงระเรื่อ นาง

เสิ่นจิ้นส่งสัญญาณให้เสิ่นฉือปิดประตู เมื่อเห็นสิ่งนี้หัวใจของเสิ่นอวี้ก็ยิ่งกลัดกลุ้มและเจ็บปวดมากขึ้นเรื่อย ๆ เสิ่นจิ้นยิ่งเก็บเป็นความลับมากเท่าไหร่เขาก็ยิ่งไม่กล้าแพร่งพรายมากเท่านั้น และยิ่งพิสูจน์ว่าความจริงนั้นเลวร้ายยิ่งกว่านั้นอีก หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครแอบแนบหูฟังอยู่ข้างนอก เสิ่นจิ้นกล่าวว่า " ในตอนนั้นองค์หญิงใหญ่และเซี่ยฉางหลิวแพทย์ของฮ่องเต้เป็นคู่รักกันในวัยเด็ก เดิมทีพวกเขาคุยเรื่องแต่งงานกันแล้ว แต่กลับถูกท่านอ๋องเฒ่าจ้านต้องตา และขอฮ่องเต้แต่งงานก่อน” เมื่อเสิ่นอวี้ ได้ยินชื่อนี้ก็รู้แจ้งไปถึงจิตวิญญาณ " องค์หญิงใหญ่มีชื่อตำแหน่งว่า 'ฉางหลิว' นั่นเกี่ยวข้องกับเซี่ยฉางหลิวคนนี้หรือไม่” เสิ่นจิ้นพยักหน้า "มีความเกี่ยวข้อง เจ้าฟังก่อน ข้าจะค่อยๆพูด” "หลังจากที่ท่านอ๋องเฒ่าจ้านขอแต่งงาน องค์หญิงใหญ่ก็คุกเข่าท่ามกลางพายุฝนและขอร้องให้ฮ่องเต้ยกเลิกสัญญาการแต่งงาน แต่ฮ่องเต้ปฏิเสธนาง โดยอ้างว่าท่านผู้เฒ่าจ้านเพิ่งเสียชีวิตไป และบอกให้นางแต่งงานกับท่านอ๋องเฒ่าจ้านโดยไม่มีคำอธิบาย......" "กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ องค์หญิงใหญ่เป็นหมากในมือของอดีตฮ่องเต้ เพื่อเอาใจท่านอ๋อ