KINAUMAGAHAN, ay nagising si Zia at ang una niyang napagmasdan ay ang gwapong mukha ni Louie.Nakapikit at natutulog pa ito, na ang isang buong braso ay ginawa nilang unan habang ang isa ay nakayakap sa kanyang bewang. Nakalapat ang kamay sa loob ng suot niyang damit kaya ramdam niya ng init ng palad ni Louie habang nakahiga silang dalawa sa sofa.Pinagmasdan pa nang mabuti ni Zia ay napansing magulo at gusot ang suot nitong damit, may pantalon pero walang sinturon. Matapos ay ang sarili naman ang tiningnan…Suot niya pa ang damit kagabi pero parang may kulang. Wala siyang suot na underwear at ang brassiere niya… nasa sahig!Kaagad nag-init ang pisngi ni Zia.Walang duda na may nangyari sa kanilang dalawa ni Louie.Mariin siyang pumikit at kinalma ang sarili saka nagpasiyang bumangon at maingat na gumalaw. Ngunit humigpit ang yakap ni Louie sa bewang niya at mas lalong pinaglapit ang kanilang katawan.Napalunok ng laway si Zia habang nakatitig sa kisame. Ramdam niya kasi ang umbok ni

NATAPOS ang tawag na puro iyak lang ni Zia ang maririnig sa linya. Mahigpit ang hawak ni Louie sa cellphone at kung gugustuhin ay madali lang niya itong mapupuntahan sa tinutuluyan ngunit nagpigil siya.Hindi niya gustong masira ang plano na muli itong maangkin. Ang gusto niya ay bumalik sa kanya ng kusa si Zia. Hindi magandang strategy kung palagi niya itong kukulitin. Bibigyan niya ito ng space para maisip ni Zia na sa oras ng kalungkutan ay kailangan nito ng masasandalan, at siya iyon.At malaking tulong ang pyschologist doctor nito sa pinaplano niyang muling bumalik sa kanya si Zia.Ilang sandali pa ay ilang katok sa pinto ang naggambala sa kanya.“Sir, may matanda po sa labas at hinahanap kayo, tatay raw po siya ni Miss Bea,” saad ng katulong.“Paalisin mo. Sabihin mong nagpapahinga na ako.”“Ang sabi niya po, Sir ay hindi siya aalis hangga’t hindi kayo nakakausap. Lumuhod po ito kanina at walang balak umalis sa puwesto,” pa

MABAGAL na umandar ang kotse paalis sa ospital. Napuna ni Zia ang tinitingnan ng kaibigan kaya hinawakan niya ang kamay nito.Napalingon naman si Lindsay na nanginginig ang labi at garalgal na nagsalita, “I’m fine, magiging maayos ulit ako.” Pagkatapos ay naluha.Ang mga taon na nakasama ni Lindsay si Austin ay mananatili na lamang isang maganda at malungkot na alaala para sa kanya.Hinatid ni Zia ang kaibigan sa tinutuluyan nito at nanatili roon buong maghapon. Kinagabihan ay tumawag si Joshua para ipaalam ang ilang detalye ng concert, “Sold out lahat ng ticket kagabi!” masayang pahayag ni Joshua.Nabigla at napanganga naman si Zia sa magandang balita. Matapos ang pag-uusap ay nagsalita naman si Lindsay, “Zia, pwede ka ng umuwi at asikasuhin ang nalalapit na concert. ‘Wag mo na akong alalahanin masiyado, mag-focus ka sa career mo. Paki-thank you na lang ulit ako kay Louie, salamat sa tulong niya.” Matapos ay niyakap si Zia. “Nakikita kong nagbago na siya, kaya baka this time, may hap

KAHIT masama ang pakiramdam ay pinilit ni Zia ang sariling bumangon sa kama. Sa harap ni Louie ay hinubad niya ang suot na wedding ring saka kinuha ang ilan pang alahas na itinabi ng staff sa drawer.Muli niyang hinarap si Louie saka ibinigay ang mga alahas. “Lahat ng meron ako kahit itong suot ko ay galing sa pera mo kaya paglabas ko rito sa ospital ay isasauli ko sa’yo lahat.”“Makikipaghiwalay ka na naman sa’kin?” ani Louie saka inangat ang kamay para haplusin ang pisngi nito.Ngunit kaagad nang umiwas si Zia. “This time ay makikipaghiwalay na ako sa’yo ng tuluyan. Kahit anong gawin mong panunuyo ay hindi na ‘ko magpapauto pa. Pero sisiguraduhin kong hindi mo mababawi lahat, ang shares ng kompanya na nasa pangalan ko, maging ang kaso ni Kuya. Hindi mo na ako matatakot pa na ika-cancel mo iyon.”Bago pa muling makapagsalita si Louie ay bumukas ang pinto. At nasa labas si Bea na naka-wheelchair.Maluha-luha na na nakatingin sa dalawa. “I

SA KONDISYON ni Zia ay kailangan niya ng may mag-aalaga sa kanya. Naigagalaw man ang buong katawan kahit puno ng galos ay mahina pa ang kanyang buong braso’t kamay.Kaya naroon si Louie, handang alagaan at bantayan ang asawa. Ngunit ayaw ni Zia, ang makita nga lang ito ay masakit na para sa kanya.“May binili akong soup para sa’yo, kumain ka—”Tinabig ni Zia ang kamay nito nang akma siyang papakainin. Natapon sa sahig ang soup at hindi man lang siya naapektuhan. Balewala niya itong tinalikuran.Napabuga ng hangin si Louie saka inilapag sa side-table ang walang laman na mangkok. “Ano bang gusto mo, Zia?” aniya, tuluyang sumusuko sa pagmamatigas nito.Hindi sumagot si Zia na tila walang narinig. Hanggang sa may dumating na staff. Nakita ang natapon na pagkain kaya nilinis muna nito ang sahig at pagkatapos ay agad ring nagpaalam.Nang sila na lang ulit ang naroon sa kwarto ay nagsalita si Zia, “Ayoko na rito, gusto kong mailipat sa