“ไม่รู้งั้นเหรอ?” เฉียวสือเนี่ยนรู้สึกน่าขำ “ฮั่วเยี่ยนฉือ คุณกำลังจะปฏิเสธเรื่องที่ตัวเองเคยทำเหรอ?”“วันครบรอบห้าปีที่เรารู้จักกัน คุณไปอยู่ฉลองวันเกิดกับป๋ายอีอี วันนั้นคุณไม่ได้ซื้อดอกไม้ให้หล่อนหรอกเหรอ? ครั้งนั้นที่หล่อนเข้าโรงพยาบาลเพราะถูกไฟหล่นใส่ คุณก็รีบออกไปตอนดึก ๆ ดื่น ๆ เพื่อซื้อต่างห

เมื่อราคานี้ออกมา ทุกคนก็เริ่มส่งเสียงอื้ออึงเพราะการไต่ราคาก่อนหน้านี้เพิ่มขึ้นแค่ทีละห้าแสนเท่านั้น แต่พอฮั่วเยี่ยนฉือชูป้าย กลับเสนอราคาประมูลที่สูงขึ้นกว่าเดิมสองเท่าในทันที!“ทั้งที่ประธานฮั่วรู้ว่าคุณหนูตระกูลหลีต้องการประมูลเข็มกลัดติดหน้าอกชิ้นนี้ให้ได้ แต่เขาก็ยังเสนอราคาแข่งอีก เขาคงคิดจะ

ฮั่วเยี่ยนฉือมองเธอด้วยสายตาเย็นชา “คุณมีอะไรจะพูดล่ะ”ใบหน้าของป๋ายอีอียังคงดูอ่อนหวานเหมือนในเวลาปกติ เธอไม่กลัวท่าทางเย็นยะเยือกของฮั่วเยี่ยนฉือ เธอเดินไปนั่งลงบนโซฟาที่อยู่ด้านหน้าของเขา“เยี่ยนฉือ ฉันเคยบอกคุณว่าลำพังฉันแค่คนเดียวคงไม่มีความสามารถมากพอที่จะไปตรวจสอบตระกูลเฉิงได้หรอก และฉันก็ไม่

“คุณเฉียว เมื่อกี้ผมเพิ่งไปเยี่ยมป๋ายซื่ออวี้ที่โรงพยาบาลมา แม้ว่าสถานการณ์ขาของเขาจะไม่สู้ดีนัก แต่ท่าทางเขาดูสดใสทีเดียว แถมยังพูดจาอวดโอ้อย่างลำพองใจอีกด้วย ว่าตอนนี้พ่อของฮั่วเยี่ยนฉือกลับมาแล้ว จะไม่มีใครกล้าฉวยโอกาสทำอะไรพวกเขาได้อีก”หยวนหงจื้อเอ่ยด้วยความไม่สบายใจเล็กน้อย “ตระกูลป๋ายจะใช้โอก

เธอยังคงสดใสเหมือนเดิม เธอเปี่ยมด้วยความมีชีวิตชีวา ดวงตาก็ประกายแสงระยิบระยับเฉกเช่นเดียวกับในร้านกาแฟวันนั้นที่พวกเขาได้เจอกันครั้งแรกตอนแรกเวินจิ๋งหลี่ไม่รู้สึกรู้สาอะไรกับการหย่าครั้งนี้เลย เขาถึงขั้นไม่เคยปล่อยให้เรื่องนี้กระทบกับงานเลยแม้ครึ่งชั่วขณะไม่ว่าจะเป็นการตื่นนอน พักผ่อน เข้างานและ