DAMONI left her inside as I went back to my working table to continue my work. I bit my lower lip as the scenes about what happened earlier suddenly got back into my system. I literally am losing my mind right now. This is not right any longer. I closed my eyes as I rested my head to my swivel chair.I actually don't know what is happening to me... it seems like there's a part of me that I couldn't resist every time I see her. Her smell, her lips... everything about her gives me so much that my system couldn't grasp of anything to do."Dame."I slowly open my eyes when I heard Cait voice. She smile when our eyes met."Let's go out. I'm hungry," she said as she sat down on my couch."I still have a lot of thing to do Cait. You can go ahead and eat if you want to, I'm fine," I said while staring straight to her eyes.She frowned. "Tsk. I'd loved to, but those lowly like creature keeps giving me a mock stare. Kasalanan ito ng babaeng iyon eh. Gosh! She's really getting into my nerves."

MIKAY"Bakit..." Hindi ko nagawang ituloy ang sasabihin ko nang bigla akong kinulong sa isang mahigpit na yakap ni Damon nang makapasok siya sa aking sa kwarto. Marahas akong napabuntong hininga at hinayaan na lang siya na yakapin ako. Mukhang may hinanakit na naman ata siya sa buhay. Nanatili akong tahimik at hindi nagsalita. Sa pamamalagi ko rito sa kaniyang bahay kasama siya, siguro ay minsan ko lang siyang nakausap tungkol sa problema niya o kung ano ang bumabagabag sa kaniya, dahil hindi naman kasiya siya iyong tipo ng tao na pala open sa akin. Apakaprivate niyang tao eh, ayoko namang pangunahan siya kaya madalas ay pinagmamasdan ko na lang siya kahit alam kong may problema siya."Sinong nang-away sa'yo? Gusto mo bang sugurin ko? O kaya abangan ito sa kanto," pagbibiro ko pero mas lalo lang niyang hinigpitan ang pagkakahawak niya sa akin na para bang sapat na para sa kaniya na kasama niya ako... char! Apaka assuming ko na naman!Tumagal ng ilang minuto ang pagkakayakap niya sa

MIKAY"Mahal mo ba ako?" tanong ko nang hindi inaalis ang tingin ko sa kaniya.Sobrang lakas na ng tibok ng puso ko ngayon na halos kumawala na ito sa akin. Real? Official? Hindi ko alam kung tama ang narinig ko sa kaniya ngunit kailangan kong makasiguro dahil ayoko namang umasa. Oo, matuwa ako sa sinabi niya... kilig to the max nga ako kaya lang naiisip ko bigla 'seryoso ba siya?', hindi kasi madali ang sinabi niya eh."I-I don't know," saad niya saka pa ito marahas na bumuntong hininga na tila ba nahihirapan itong huminga. "I always want you by my side. I always want to spend time with you. I always want to feel you beside me... I don't know if this is kind of love already," muling saad niya habang nakayuko ito.Hinawakan ko ang mukha niya para muling magsalubong ang mga mata namin. Nagugulat talaga ako sa mga sinasabi niya ngayon, hindi ko akalain na maririnig ko ito mula sa kaniya. Love? Ako sigurado naman ako sa nararamdaman ko sa kaniya, ngunit siya... tingin ko ay nalilito pa r

MIKAY"Mukhang nagkainitan na naman kayo ni Adam kanina ah. Oks ka lang ba?" Tumabi ako kay Damon na nakaupo sa mahabang kahoy habang nakaharap sa madilim na dagat. Nakita ko kanina kung paano mag igting ang kaniyang panga habang nag-uusap sila ng kung ano ni Adam. Sinabihan din ako ni Kean nang lumapit siya sa akin na puntahan ko nga raw si Damon dahil iba na ang mood nito. Iba pa naman mag ngitngit ng galit ang isang ito. "Kanina ka pa umiinom, baka mamaya tumumba ka na lang ah. Hindi kita mabuhuhat," saad ko saka ko kinuha mula sa kaniya ang alak na iniinom niya.Hindi ko man alam ang buong detalye ng pinag-usapan nila, alam kong may kinalaman ako rito. Kilala ko si Adam, ang pinaka ayaw niya sa lahat ay yung nadedehado ako... kaya naman for sure nagkainitan siguro sila ng malala kanina. "Hindi kita tatanungin kung ano ang pinagtalunan niyo ni Adam."Hinawakan ko ang kamay niya dahil nanatili itong nakakuyom. Marahas akong napabuntong hininga. Nanatili namang tahimik si Damon ha

MIKAYKasama ko ngayon si Adam. Nandito kami sa isang maliit na clinic, at hinihintay ang resulta ng test ko. Patuloy ang paghaharumentado ng puso ko na tila ba kakawala na ito sa akin. Noong malaman ko sa test na ginawa namin ni Suzy na buntis ako, si Adam agad ang naisip ko na pagsabihan, though alam na ng mga kaibigan namin na buntis ako, iba pa rin kapag ako mismo ang nagsabi kay Adam. "Stop worrying, Mikay. It already happened." Hinawakan niya ang kamay ko para kumalma ako. Akala ko magagalit sa akin si Adam nang sabihin ko sa kaniya na buntis ako, ngunit kalmado pa rin ito na tila ba inaasahan na rin niya itong mangyari. "Miss Mikael Mendoza." Tila lumundag palabas ang puso ko nang tawagin na ang pangalan ko. Naunang tumayo si Adam samantalang tila nanlalambot naman ako dahil sa kabang nararamdaman ko.Pumasok kami ulit sa clinic. Pinaupo naman agad ako ng isang nurse. Katabi ko pa rin si Adam. Nakatingin ako sa OB na nakangiting nakatingin sa resulta ko. "Congratulations M